Een heel leuk nieuwtje…

Toen ik vanmorgen door de lieve Simone van Upside Of Down werd vernoemd in haar blog over inspirerende Lyme-bloggers, wist ik het zeker: ik heb mijn blog weer te lang links laten liggen. Ik mis het schrijven, en ook het lezen van alle andere überfijne blogs die ik volg. Maar mijn hoofd stond er eventjes niet zo naar. Ik heb het sinds de feestdagen (die op zich al veel te druk waren, maar wel fijn!) namelijk al enorm druk gehad. En de reden… die wou ik jullie eigenlijk al heel lang vertellen. Dus dankjewel Simone voor je mooie woorden, en om mij weer even een zetje te geven om te bloggen! Het nieuwtje dus…

IK BEN VERLOOFD! Ja, het is zo ver, ik heb een aanzoek gekregen van mijn liefste, mijn rots in de branding, mijn MIP (Most Important Person)!!! Omdat het zo’n ontroerend, mooi en bijzonder moment was, en nog steeds is, wil ik jullie de snode plannen van mijn wederhelft niet onthouden.

Het verhaal van zijn aanzoek

Het was Kerstavond, en zoals elk jaar vierden we dat bij mijn schoonouders thuis met het hele gezin. Elk jaar worden er ook enorm veel cadeautjes uitgedeeld, en dat was nu niet anders. Er werd luid aangekondigd dat ‘mama een cadeautje had voor alle kinderen’. We kregen allemaal een pakje, ja, ook mijn verloofde die naast mij zat. Ik moet zeggen, ik wist niet dat hij zo’n goeie acteur kon zijn.

Toen we allemaal samen onze cadeautjes mochten openmaken, keek ik een beetje vreemd. Er kwam namelijk een papier tevoorschijn met een foto van mij en mijn lief op de voorkant, en 3 vraagtekens op de achterkant. Toen ik opkeek naar wat er in de rest zijn pakje zat, duurde het een paar tellen voor ik doorhad wat er gebeurde. Recht tegenover mij zat mijn schoonbroer, en die hield een papier omhoog waar óók een foto van ons opstond. “Vreemd,” dacht ik bij mezelf. Toen zag ik aan de andere kant mijn naam staan. Ik keek naar links en zag het woord “wil” bij mijn schoonzus. En toen werd ik een beetje licht in mijn hoofd, want ik besefte wat er gebeurde, en met mij had de rest van de familie het ook door. Het rijtje woorden uit al onze cadeautjes vormde de zin “Sofie, wil jij met mij trouwen???”. Voor ik het wist zat mijn lief op zijn knie, mét ring, en stelde hij de vraag. Waarop ik natuurlijk volmondig JA zei!

Alsof deze complete verrassing nog niet genoeg was, volgde er nog een prachtig fotoboekje over onze 7 jaren samen, en bij thuiskomst ’s avonds lag ons huis bezaaid met rode hartjes. Mijn aanstaande was eerder die avond zogezegd zijn iPhone thuis vergeten. En al die late uren op het werk, en die nieuwjaarsrecepties: dat was ook niet helemaal hoe hij de afgelopen tijd had doorgebracht.

Jullie begrijpen het, ik ben sinds Kerstavond meteen in het plannen gedoken! We gaan namelijk dit jaar nog trouwen, en er valt dus nog heel erg veel te regelen. Gelukkig is ons vorig “projectje”, de verbouwing, inmiddels zo goed als afgerond. Toch hebben we nog best veel klusjes die op ons wachten, dus ik heb het komende jaar mijn handen meer dan vol! But I love it 🙂

Bewaren

Bewaren