Vandaag heb ik een examen. Ik heb goed gestudeerd, ik ken de stof. Ik heb er speciaal op gelet dat ik de voorbije dagen niet meer té intensief moest herhalen. Zo hoopte ik om toch eens een keer zonder een kop vol migraine naar het examen te vertrekken. En om de letters op het computerscherm niet te zien dansen zodat ik elke vraag drie keer moet lezen (jaja, de OU is modern: examen afleggen op de computer in het studiecentrum!).
Gisteren maakte ik een proeftest en ik was glansrijk geslaagd. Alles zag er dus rooskleurig uit.

Vreselijke nacht

Maar vannacht werd ik om half drie wakker met helse buikpijnen en overgeefneigingen. Vergeef mij het niet zo gezellige onderwerp, maar ja, ook zo’n dingen horen bij mijn leven, veel te vaak! Maar zo’n nacht als dit, dat was eigenlijk héél lang geleden. Misschien doet de behandeling dan toch wel ergens, in een ver hoekje van mijn lichaam, zijn werk. Nuja, soms moet ik er blijkbaar toch nog eens aan herinnerd worden dat dat werk nog lang niet spectaculair in de goede richting gaat.

Ik had natuurlijk de pech dat deze aanval van maag en darmen juist vannacht moest plaatsvinden. Nu heb ik maar een paar uurtjes kunnen slapen. Weg alle voorzichtigheid om me zo min mogelijk te belasten de vorige dagen. Welkom alweer aan de migraine, trillende ledematen, duizelingen, krampen en misselijkheid, ik heb jullie niet gemist.

piqca1resgu-elizabeth-lies

Titanenstrijd

In deze toestand moet ik dus mijn kennis over de Geschiedenis van het Privéleven gaan bewijzen. Ik vertik het om mijn examen af te lassen. Mijn lichaam kan het niet aan om nog een paar weken in de “bijna-examen-modus” te studeren, ik zit nu al op mijn laatste krachten. Dus ik zal me over een tweetal uurtjes naar het examenlokaal slepen. Ik weet nog niet hoe, maar ik ga me niet laten kennen. Al moet ik elke vraag deze keer tien keer lezen, met af en toe een stormloop naar het toilet. Ik zal weer heel normaal lijken voor de andere studenten die daar zitten (nuja, behalve als ik echt het lokaal moet uitstormen). Maar vanbinnen zal ik mijn hoogstpersoonlijke titanenstrijd nummer 98753387357335733973367655668886 voeren.

Gelukkig ken ik de leerstof goed. Hopelijk zal dat straks de rest genoeg compenseren!
Zij die gaan strijden, groeten u!

Bewaren

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

7 Comments

  1. Prachtige timing van u lichaam om dan net nu nog eens extra lastig te gaan doen…

    In ieder geval chapeau voor de strijdlust! Heel veel succes en sterkte straks, kick ass!
    Hier wordt er in ieder geval al volop geduimd voor u 🙂

    Gl! X

    Dieter

  2. Eveneens wens ik je heel veel succes toe. Ook al is het voor mij twintig jaar geleden (toen nog 'gezond'), ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. Ik vond de examentijd zenuwslopend. Moet er ook niet aan denken om die tijd weer over te moeten doen, en al helemaal niet met ME/CVS. Ik heb dan ook heel veel bewondering voor je Sofie, sterkte met alles ! Ik duim ook voor je !

  3. Jeetje sofie! heel veel succes! ik weet niet zeker of ik op tijd ben, maar ik duim voor je!
    Ik vind het echt heel knap dat je je zo goed op je studie stort en zo'n doorzetter bent. knap hoor!!
    En bedankt voor je lieve bericht op mijn nieuwe blog 🙂 Zodra ik zover ben om advies te kunnen geven aan anderen mag je zeker bij me aankloppen,haha.
    Ik ben benieuwd hoe je examen gaat..
    Go Girl!!!

  4. Hoi allemaal,
    heel erg bedankt voor de steun! Jullie hebben goed geduimd want het is gelukt, ben geslaagd 😉
    Dus ik ben erg blij dat ik toch volgehouden heb, die boeken kunnen weer de kast in! En op naar de volgende, na een kleine crashperiode hehe!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.