“Tijd om de nieuwe wasmachine eens te testen,” zeiden vriend en ik gisteren tegen elkaar. Dus terwijl hij de badkamer schoonmaakte, begon ik met de was.
Deurtje open, alles erin, deurtje toe. Even kijken… 40°, bonte was. START!
Terwijl ik hoor hoe de machine zichzelf vult met water, denk ik bij mezelf: hmmmm, er klopt iets niet.
Maar wat? Het water loopt en loopt. Ik ben iets vergeten, schiet het door mijn hoofd. Denk na!!
WASMIDDEL!!! En hopla, mijn hersenen blokkeren. Hoe los ik deze crisis op? “Help!” roep ik naar de gang. Daar komt mijn held, die mij in koelen bloede instructies geeft om dit spannende avontuur toch nog tot een goed einde te brengen.
Goed trouwens dat ik deze blog schrijf, want het doet mij eraan denken dat de droogkast al van gisterenmiddag wacht om verder leeggemaakt te worden. Dat was ik even vergeten… tot ik er weer aan dacht, en het dan weer vergat.
Ik heb zo het gevoel dat ik nog veel van die stoten ga uithalen met mijn verwarde hoofd! Ik zal ze jullie zeker niet onthouden, tenminste, als ik ze lang genoeg kan memoriseren ;-). Mijn vorige stoot lezen? Dat doe je hier.
Hahaha! Je lijkt precies op mij! Mijn blog heet trouwens dagboek van een warhoofd… Laat maar komen, die verhalen, ikzelf probeer ze ook te posten, tenminste, als ik net als jij niet vergeet wat het ook alweer was…
Hum, ik merk dat mijn zin erg lang is en niet echt goed gebouwd, maar kan het zo niet in één twee drie oplossen. Dus moet het maar zo!
Lieve groet!
Blij dat je er mee kan lachen 😉 Ja, ik haal ontelbare van deze stoten uit, maar onthouden doe ik ze jammer genoeg meestal ook niet!
Oja, wees gerust, ik snap je zin volledig :)!
Ik zie dat ik opnieuw op jou blog kan, die was een tijdje niet toegankelijk! Leuk, kan ik terug komen lezen!