Ik lijk wel een wandelende dierentuin. Jammer alleen dat deze zoo alleen maar bevolkt is met monsters!
Gisteren moest ik bij mijn specialist komen en blijkt dat ik naast de Borrelia (die verantwoordelijk is voor de ziekte van Lyme) ook nog een ander tekenbeestje heb: Anaplasma oftewel Ehrlichia.
Nuja, join the club zou ik zo zeggen. Hoeveel virussen en bacteriën kan een mens aan, vraag ik me af? Als je mij ziet rondlopen zou je denken, veel. Maar als je zou voelen hoe ik me voel, zou je denken, geen één!
Hoop
Goed, we hebben dus de komende behandeling besproken. Ik ben met een positief gevoel naar buiten gegaan. Ik heb vertrouwen in de kennis van mijn arts. Ik weet dat het héél zwaar zal worden, maar er is ook hoop dat ik mijn leven terugkrijg. Ik durf het me bijna niet voor te stellen. Het lijkt te mooi om waar te zijn. Maar ik ga er alles aan doen om dat doel te bereiken.
Project van lange adem
Dat doel bereiken, daarbij spreken we wel van jaren. Het zal een project van lange adem worden. De eerste maanden zullen het zwaarst zijn. De medicatie is dan ook niet mals: verschillende soorten antibiotica en een anti-malariamiddel (Borrelia kan zich inkapselen in cystes, en zo onbereikbaar worden voor antibiotica. Om de cystes open te breken zet men dan een anti-malariamiddel in), zonder pauzes tussendoor. Ik zal nog verder aftakelen dan nu al het geval is. Ik zal alle hulp die ik kan krijgen, moeten aanvaarden. Ik zal nog meer rust moeten nemen dan anders, en waarschijnlijk zal mijn lichaam zo zwaar dienst weigeren dat mijn koppig forceren van gewoonlijk niet haalbaar zal zijn. Gelukkig heb ik een pracht van een lief die mij zal bijstaan, net als een pracht van een familie.
Eventjes twijfelde ik: december is net zo’n zware maand. Zo veel sociale verplichtingen, zo veel feestjes, een concert, mijn lief zijn verjaardag, mijn eigen verjaardag. Zou ik wachten om te starten tot januari?
Maar al gauw wist ik dat ik mij daar mentaal niet goed bij zou voelen. Ik heb al tien jaar verspild, ik wil geen seconde langer dan nodig de verdraagzame gastvrouw spelen voor die kl***beesten. Als ik nog langer zou wachten, zou ik tijdens al die feestjes en gelegenheden continu het gevoel hebben dat ik tijd aan het verspillen ben. De weg naar beterschap ligt voor mij, dus ik wil zo snel mogelijk de strijd aangaan.
Mijn to do list is vanaf nu dus:
1. Examen afleggen: 13 november is het zover, eerst nog braaf studeren dus.
2. Een weekje, misschien twee, adempauze alvorens ik twee maanden plat zal liggen.
3. De strijd aangaan en winnen!
Hoeveel kan een mens hebben.. ik vind je ongelofelijk sterk en dapper en wil je heel veel succes en sterkte wensen met deze nieuwe behandelingen. FIGHT THE BEAST!
Nu ik dit allemaal lees vraag ik me af of ik ook niet beter was gebleven, je lijkt echt zicht te hebben op een doorbraak nu je dit weer ontdekt hebt, ik wens je veel succes met het examen en de verdere maanden en je intense strijd. Ik duim dat het goed met je gaat, dikke knuffel … XXX
Heel veel sterkte!
BTW: Welk anti-malariamiddel ga je innemen als ik vragen mag?
thx allemaal!
@Karin, ik geloof dat het ging om artesunate maar ik ben niet zeker, ik moet het behandelplan nog ontvangen.
Zware kost, Sofieke, maar als dat nu eens de oplossing mocht zijn… Ik hoop het voor jou en wens je veel goede moed . Ik duim voor je examens en heel veel sterkte de komende maanden XXX
Pfff ,Sofie ,zal een zware tijd worden .. Hoop echt dat deze behandeling beterschap gaat brengen ! Ik ben gisteren begonnen met de strijd tegen het bartonella beest
Maak ze allemaal af Sofie! We duimen mee, success btw om Lyme wat beter te begrijpen hebben we afgelopen zondag, 'Under Our Skin" bekeken – aanrader. xxx
Zware kost!
Pfoew, heftig. Veeeeeel goeie moed meid, je kan het!
You can do it girl!! Ook veel succes met je examen. Dikke zoen
HOOP is het lichtje in je hart, die je vandaag moed geeft en mogen kracht… X
You kick some ass, sister!! And if you need any help, just shout and I'll be there! Echt!!