En toen viel de elektriciteit uit…

Ik kwam vorige week thuis en de buurvrouw liet me weten dat de elektriciteit was uitgevallen, en dat dit een paar uur ging duren. Meteen voelde ik me verloren. Hoe erg is dat? Verloren zijn zonder elektriciteit? Dat stilstaan bij hoe we niet zonder lijken te kunnen, gaf me wel bloginspiratie. Het had dus toch nog zijn nut.

Dit dacht ik toen de elektriciteit uitviel

Ok, even nadenken. Wat zal ik dan maar eens gaan doen? Tv kijken, gaat niet. Internet valt ook weg (ja, ik ben nog zo’n fossiel dat geen mobiel internet heeft). Ik wil al lang een vriendin bellen. Nee, geen optie wanneer de telefoon dus ook niet werkt. Goh, ik voel me al helemaal alleen op de wereld zo zonder bereik. Voor mij is sociale media echt een venster naar de buitenwereld. Een soort ontsnapping ook, afleiding van het zieke gevoel. En als het er niet is, dan mis ik het best wel, hoe erg ik dat ook vind. Toch maar eens proberen aan die berg strijk beginnen dan? Nope, geen stroom voor het strijkijzer. Ik weet het! Afwassen, dat moet dringend gebeuren. Nee, want de elektrische boiler voor warm water doet het dus ook niet. Hopelijk houdt de diepvriezer het zolang uit en moet ik niet alles weggooien.

Kopje thee maken? Geen waterkoker. Ouderwets in een pannetje op het gasvuur dan maar. Ik weet wel weer waarom ik graag opnieuw een gasvuur wil in ons nieuwe huis. Alleen moet ik nu even zoeken waar ik een lucifer vind om het aan te steken zonder elektrische ontsteking. Hmm, voelt een beetje als kamperen dit, gezellig! Gelukkig zit ik droog. En warm. Alhoewel? De centrale verwarming werkt natuurlijk ook niet. Ik hoop maar dat dit niet te lang gaat duren. Want koude, dat vind ik dan weer echt niet gezellig, en die warme douche gaat ‘m ook niet worden.

Hoera voor laptops met goed gevulde batterijen. Ik kan dus wel dit blogje typen. Het online zetten, dat dan weer niet. Maar dat komt nog wel. Ik ga maar eens kijken welk boek ik al lang wilde lezen. En dan kruip ik onder een dekentje met mijn kop hete thee. Het is wel lekker rustig zo zeg. Jammer dat het nog geen avond is. Dan kon ik alles vol kaarsjes zetten. Wie weet doe ik dat toch nog, ook al springt straks de hele boel weer in gang. Gezellig. Ik red me wel. Maar dan moet ik toch echt eerst die verrekte doos lucifers vinden. Vooral ook omdat er in de badkamer geen licht is. Plassen bij kaarslicht, het is weer eens wat anders.

Is al die technologie altijd nodig?

Deze onvoorziene gebeurtenis verplicht me wel om eens stil te staan bij onze afhankelijkheid van technologie. Het zit zo in alles ingebakken, dat je dus echt even moet nadenken over “wat nu?” als het wegvalt. Eigenlijk vind ik dat niet slecht. Veel van de dingen die op elektriciteit werken, hebben we eigenlijk ook helemaal niet nodig. Dan denk ik vooral aan het zogenaamde entertainment.

Misschien voer ik vanaf nu wel af en toe een middagje in van totale rust. Is ook nog eens heel ecologisch! Rust van de technologie. Op vakantie bijvoorbeeld doe ik dat eigenlijk altijd. Ik hoef geen WiFi daar. Ik maak er een gewoonte van om daar geen tijd te verspillen aan Facebook en verwanten. Het is zelfs zo erg dat ik het vervelend vind als mijn reisgenoten op vakantie televisie kijken. Voor mij is vakantie juist tijd voor elkaar, zonder al die stoorzenders. Tijd om nog eens back to basics te gaan en tot jezelf en tot elkaar te komen. Ik lees door het jaar eigenlijk geen boeken, behalve als ik op vakantie ben. Dan lees ik er ineens tien.

Thuis lukt dat om één of andere reden niet zo goed. Soms zijn er zo’n dingen waar je niet aan toekomt. Er komt altijd wel iets tussen. Je blijft net te lang op Facebook hangen, of wilt toch echt nog die ene film bekijken. Of in mijn geval: ik ben weer eens met mijn blog bezig, of met het lezen bij andere bloggers. Een dag heeft maar zoveel uren.

Dingen om te doen zonder elektriciteit

Als we nu eens af en toe dag zeggen aan de technologie, dan konden we wat vaker de volgende dingen doen:

• Een boek lezen
• Kruiswoordpuzzels maken
• Een plakboek maken met herinneringen van je favoriete momenten
• Door oude plakboeken bladeren
• Een gezelschapsspelletje spelen
• Kaarten met echte kaarten, op een echte tafel in plaats van op je scherm
• De kasten opruimen
• Lijstjes maken: van dromen, plaatsen die je wilt bezoeken, dingen die je wilt doen
• Een cadeautje voor iemand knutselen
• Kleuren of schilderen
• Een echte brief schrijven, of een lief kaartje
• Door oude foto’s neuzen
• Oude brieven opnieuw lezen
• Recepten zoeken in dat kookboek dat staat te verstoffen
• Nog eens een echt lang gesprek voeren
• Chocoladefondue houden (geen elektriciteit nodig, de power komt van de warmte van een kaarsje :-))

Naar buiten gaan zonder technologie

Dit zijn maar wat voorbeelden van dingen die ik graag doe als ik niet op de computer bezig ben. Natuurlijk kan je ook gewoon naar buiten gaan. De wereld intrekken. Dat is voor mij wat moeilijker, en niet zo gewoon. Vandaar misschien ook dat als ik dan eens buiten ben, ik me soms kan verbazen over het aantal mensen dat toch nog heel de tijd bezig is met staren op hun smartphone. Of de mensen die niet buiten komen zonder mp3-speler in hun oren. Ze willen zo weinig mogelijk van de wereld zien of horen, lijkt het wel. Voor hen is het zo gewoon dat het niet meer bijzonder is.

Ik wil die buitenwereld juist helemaal in me opnemen. Alle energie die buiten hangt opzuigen. Kijken naar mensen. Luisteren naar de bedrijvigheid die overal heerst. Als ik buiten ben, dan mis ik die technologie niet. Dan denk ik er zelfs niet aan. Behalve dan om snel een foto te nemen. Voor in mijn plakboek van mooie momenten.