In mijn vorige shoplog vermeldde ik al dat ik iets gekregen had dat zo leuk was dat ik het in een aparte blogpost zou vertellen. Die tijd is nu gekomen: ik heb een elektrische fiets!

Ik wachtte met dit nieuws tot ik hem voor het eerst echt kon gebruiken. Dan zou ik een leuke foto maken voor bij mijn blog. Een historisch moment: ik op een fiets, en dat zou vanaf nu een veelvoorkomend beeld zijn.

Met de voeten op de grond

Afgezien van het weer dat zich de laatste tijd niet echt leent tot lekker fietsen, was er nog een andere spelbreker. Ik heb namelijk een paar slechte weken achter de rug. En voorlopig lijken die nog niet te keren. Hoe hoopvol en dromerig ik was bij het aanschaffen van deze fiets, zo word ik nu weer even met beide voeten op de grond gezet. Maar stoppen met dromen? Never!

chronisch ziek elektrische fiets
Origineel was het plan om een fiets aan te schaffen voor wanneer we verhuisd zouden zijn. We gaan over een aantal maanden dichter bij mijn ouders wonen. Momenteel is die afstand net te groot voor mij om vlot zelfstandig af te leggen. Vanaf dat we ginder wonen, ben ik van plan om beetje bij beetje mijn conditie te proberen verbeteren. Door de korte stukjes naar hun thuis heel regelmatig te stappen. En, om het helemaal mooi te maken: te fietsen.

Grote stap

Fietsen, dat kan niet meer nu ik ziek ben. Het is inmiddels dus al minstens 11 jaar geleden. Vroeger fietste ik elke dag. Het is dus best pijnlijk om dat ineens te moeten opgeven. De opkomst van de elektrische fiets bracht wel nieuwe mogelijkheden qua spierkrachtondersteuning. Alleen: je moet natuurlijk nog steeds wel blijven rechtzitten. Zorgen dat je niet omvalt. En dat is best moeilijk als je duizelig bent, en zo onhandig en slap op de benen als ik.

Stel dat het toch lukt, en ik slaag erin om mezelf voort te bewegen, dan is er nog een heel belangrijk element: het verkeer. Voor iemand die niet goed afstanden kan inschatten, die vaak heel suf en “weg” van alles is, is het verkeer gewoon niet veilig. Het aantal keren dat mijn vriend al heeft voorkomen dat ik onder een auto liep, is niet op een hand te tellen. Deze concentratieproblemen zijn ook een grote reden dat ik geen rijbewijs heb, en het ook niet meer probeer te halen, zoals ik hier vertelde. Veiligheid gaat bij mij voor alles. Veiligheid voor mezelf, maar vooral ook voor andere weggebruikers.

Fietsen vind ik dan ook, buiten dat het fysiek heel zwaar is, best een grote stap. Ik ga de eerste keren zeker niet alleen op pad. En het is in eerste instantie de bedoeling dat ik enkel de paar straten naar mijn ouders en weer terug zal afleggen. Kijken of dat lukt. En dan zien we wel weer.

Testritje

Ik zeg nu dat ik niet meer gefietst heb sinds ik ziek ben. Maar dat is niet helemaal waar, zoals je ziet op de foto’s. Vorig jaar moest onze auto naar de garage voor een onderhoud. In afwachting kregen we een elektrische fiets als vervangvoertuig. Dat vond ik natuurlijk het perfecte testmoment, en zo kwam het dat ik blij als een kind het dorp rondfietste. Nu ja, enkele straten, onder begeleiding. Maar toch. Ik vond het zo fijn, dat dus het idee groeide voor een eigen exemplaar.

Toevallig kwam mij ter ore dat de garage de fietsen ook soms tweedehands verkocht. En die verkoop was dus onlangs. Iets vroeger dan gepland dus, maar deze kans konden we niet laten liggen. Ik kijk er zo hard naar uit om als een semi-normaal persoon door de straten te zoeven. De wind in mijn haren, vrij en blij. Een stukje zelfstandiger dan eerst. Ik hoop zo dat het me lukt. In elk geval, doe ik een poging!

En zo kom ik dus aan een fiets met het label Eco-Rietje (genoemd naar Garage Rietje). Ik speel met het idee om ergens een sticker van de letter G vandaan te halen, en er Eco-Grietje van te maken. Past bij mijn blog, of niet :-)?

Bewaren

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

5 Comments

  1. Het zou toch fantastisch zijn als dit gaat lukken! Zeker als je naar je ouders kan fietsen. Dat zou perfect zijn! Ben benieuwd naar het verdere fietsavontuur. Doe wel voorzichtig, hè!

  2. Oeh wauw, dat is een grote stap vooruit dus! Ik zat mij al te bedenken fietsen kan toch altijd, maar nee dus! Ik hoop echt dat je dit weer gaat kunnen mettertijd, ook ik ben ziek, maar ik ben zo blij dat ik nog wel kan fietsen!

    Heel veel plezier ook vooral met opnieuw fietsen!

  3. Hartstikke gaaf!
    Ik heb er ook 1 en fiets er maar 1 keer per week een heel klein stukje
    op voor de kleine booschapjes, maar het is fijn dat dat mogelijk is.
    Want 2 straatjes fietsen gaat net even beter dan dat ik ze zou moeten lopen,
    dan krijg ik nog meer last van mijn voeten,
    Dat zul jij ook hebben,
    Heeel veel plezier ermee!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.