Het is hier heel stilletjes, en dat heeft verschillende redenen. Ik heb het de laatste tijd namelijk wat te druk gehad voor mijn doen.
Een groot deel hiervan heeft te maken met de verbouwingen aan onze toekomstige woning. Ik ben namelijk vaak bezig met dingen uitzoeken en opvolgen, en regelmatig word ik op de werf verwacht voor besprekingen. Een huis volledig opnieuw opbouwen vraagt ook veel keuzes: van kleuren, materialen en vormen. Daarvoor moeten we dus best vaak naar allerlei winkels. Ik vind het superfijn om mezelf zo nuttig bezig te kunnen houden, en ons plekje te zien groeien. Maar alles tezamen vraagt het ook veel van mijn lichaam.
Ook op andere vlakken kwam er opeens veel bij elkaar. En op de koop toe kreeg ik vorige week ook nog eens de griep. Ik ben er nog niet door, maar vond het toch even tijd voor een kleine update. Het is jammer maar helaas: in tijden dat alles teveel wordt, kan ik mijn blog even geen prioriteit blijven geven. Ook het lezen van al die andere fijne blogjes van nog fijnere bloggers bleef even liggen, sorry jongens! Ik ben jullie zeker niet vergeten! De komende tijd probeer ik mijn blogtempo weer wat op te krikken, maar als het even stil is: jullie weten waarom.
Awareness in progress
Ik heb inmiddels ook nog wat aanmeldingen gekregen voor #MaskersAf, bedankt hoor! Heel fijn dat er toch nog mailtjes binnenkomen met mensen die ook hun steentje willen bijdragen aan Lyme Awareness! Ook dit project heeft even wat vertraging opgelopen, maar binnenkort komen jullie zeker op de website te staan. Doe je ook graag mee? Kijk dan zeker op deze algemene pagina voor meer info.
Om verder te gaan in het thema awareness: onlangs is er ook iets heel erg spannends gebeurd! Ik ben namelijk gevraagd voor een interview in een ledenblad van de CM, een ziekenfonds in België. Dit vond ik wel een big deal, omdat ik doorheen de jaren van erg veel lotgenoten helaas niet zo’n fijne ervaringen met controleartsen te horen heb gekregen. Omdat ik het dus best wel positief vond dat CM aandacht wou schenken aan de chronische vorm van Lyme, ben ik uit mijn comfortzone getreden en heb ik ingestemd. Deze kans kon ik niet laten liggen, ook al ben ik helemaal niet zo iemand die in the picture wil staan. Wie mijn Facebookpagina niet volgt, en het resultaat dus nog niet zag, kan op deze pagina een kijkje nemen. Ik hoop natuurlijk heel erg dat dit weer een klein steentje bijdraagt aan de erkenning van deze diagnose. Babysteps…
Behandeling
Als laatste nog een hele kleine update van mijn behandeling. Ik ben met mijn dosis druppels zo laag moeten zakken, dat ik mezelf nu eindelijk weer wat comfortabeler voel qua bijwerkingen (herxheimerreactie, om precies te zijn). De vraag is nu wel of ik nog genoeg Lyme-killers binnenkrijg natuurlijk. Mijn bijwerkingen mogen dan wel minder zijn, het is natuurlijk wel nog steeds nodig dat die rotzakjes van een bacteriën eraan gaan. Om te checken of deze lage dosis nog wel voldoende werkzaam is, is er dus gisteren bloed afgenomen. Nog een paar maanden geduld, en we weten weer iets meer waar we staan!
Nou, ik snap het heel goed dat het dan wat stiller is. Gelijk heb je. Mooi dat je een bijdrage kon leveren door middel van dat interview. Dat moet toch een goed gevoel geven. Zelf ben ik ook even wat minder aan het lezen. Het dagelijks schrijven lukt me nog wel, maar alle blogs lezen, dat red ik niet meer. Ik hoop dat het goed gaat met de afstelling van de medicatie. Succes!
Dankjewel Marion! Het is ook heel wat he, al die blogs bijlezen. Ik moet bij jou dringend nog eens een kijkje komen nemen. Ik kom eraan hoor 😉
Herkenbaar hoor! Ik heb het ook wat drukker en dan merk je toch dat de tijd vliegt. Let goed op jezelf hoor! Niet om je bang te maken maar ik heb na mijn verbouwing een enorme terugval gekregen. Wellicht had ik die sowieso wel gekregen maar misschien als ik wat meer had gedoseerd dat het beter zou zijn gegaan. Wat tof dat je dat interview gaat doen! Kei knap als je dat eigenlijk normaal niet durft! Topper!! Awareness voor ons chronische lyme patiënten is zo belangrijk!!
Ja, dat kan ik me voorstellen dat het weer een terugslag geeft. Het is ook best moeilijk om te doseren omdat het ook allemaal wat vooruit moet gaan he. Als er een vergadering met aannemers plaatsvindt kan je niet zeggen: nu even niet hoor mannen!
Misschien kan ik binnenkort wel heel traag en stap voor stap beginnen met inpakken, zodat dat alvast wat gedoseerder verloopt.
Het interview is intussen al gepubliceerd, zie de zijbalk of de links in dit bericht 😉
Liefs!
Ontzettend herkenbaar dat er vanalles even uit valt wanneer er veel dingen samen komen! Dat van de verbouwingen begrijp ik ook volledig 😀
Mooi dat je dat interview mocht geven en dat het toch op de een of andere manier weer wat meer aandacht krijgt!