Al zolang ik me kan inbeelden, heb ik iets met herinneringen. Als ik mooie dingen meemaak, wil ik die liefst voor altijd tot in de kleinste details onthouden. Een liedje, geur of smaak kan me terugbrengen naar het gevoel van dat ene moment van vroeger. Wanneer we vroeger met het gezin op reis gingen, hield ik reisdagboekjes bij, of schreef ik brieven met alles wat we meemaakten naar onze grootouders. En later ook naar mijn beste vriendin.
Met die vriendin hield ik trouwens ook actief een lijst bij van al onze grappige herinneringen. En dat waren er veel. Wanneer we zin hadden om eens goed te lachen, haalden we die lijst erbij, en we waren vertrokken. Op zolder heb ik dozen vol brieven, spulletjes, kaartjes, zelfs lieve post-its hou ik bij.
Iets met beelden
Het zal jullie dus niet verbazen dat ik ook iets heb met beelden, en dan wel met video’s en foto’s. Ik kan er enorm van genieten om terug te kijken naar al de beelden van vroeger en al die herinneringen op te halen, of te kijken hoe alles verandert door de jaren heen. Voor mij hebben video’s nog net dat ietsje meer. Ik vind het zo ontzettend waardevol om bewegende beelden te hebben van hoe wij waren als kind, hoe onze ouders waren op onze leeftijd, en van mensen die er nu niet meer zijn. Tegenwoordig wordt er dan ook, naar mijn mening, veel te weinig gefilmd. Gewoon, het leven zoals het thuis is.
Maar ook foto’s liggen me enorm nauw aan het hart. Inmiddels heb ik een collectie van 47 000 stuks op mijn computer, beginnend in de jaren 80. Alles is vastgelegd: van de zwangerschap van mijn mama, over allerlei feesten met de familie, belevenissen met vrienden, reizen en gewone huiselijke momenten: vroeger met mijn ouderlijk gezin en nu met mijn man.
En met woorden
En hoewel ik het zo leuk vind om terug te kijken naar al die beelden op zich, vind ik het nóg leuker om terug te kijken naar de plakboeken die ik met die foto’s gemaakt heb. Natuurlijk niet met al die 47 000 exemplaren. Maar af en toe maak ik er werk van om speciale gebeurtenissen of periodes vast te leggen in afgedrukt beeld, aangevuld met allerlei dingen zoals tickets, kassabonnetjes, briefjes. En natuurlijk een zelfgeschreven verslag erbij. De beelden vul ik dus aan met woorden. Om later terug te lezen en me weer dingen te herinneren die ik al lang vergeten was. En omdat het vastnemen van een stoffig oud boek veel tastbaarder en gezelliger is dan staren naar een computerscherm.
De laatste plakboeken die ik maakte gingen over mijn eerste festivaljaren en liggen dus al even achter me (de eerste keer was in 2003!). Tegenwoordig maak ik eerder plak- of fotoboeken als cadeautje voor anderen. Maar nu ga ik er nog eens aan beginnen, helemaal voor mezelf. Jullie raden natuurlijk al wat het onderwerp zal zijn? Juist ja, de meest onvergetelijke dag(en) uit ons leven: onze trouwdagen.
We zijn momenteel nog altijd geen jaar verloofd, maar wel al anderhalve maand getrouwd! Alles is dus heel snel gegaan. En om nu nog wat extra na te genieten, ga ik alles nog eens herbeleven, via mijn plakboek. Ik ga dus alles vastleggen, vanaf het moment van onze verloving. Ik heb enorm veel werk en liefde gestoken in alle persoonlijke toetsen van ons feest, en heb daar zoveel plezier aan beleefd, dat ik het me voor altijd wil herinneren. En omdat ik weet dat enkele mensen heel nieuwsgierig waren, ga ik jullie laten meelezen.
Wordt vervolgd!
Wat leuk…. Ik kijk er naar uit. Misschien een leuk idee om voor mijn dochter haar bruiloft om een plakboekje met herinneringen te maken.
Fijn dat je met die leuke dingen bezig bent Sofie. Dat leidt even af van je ziekte.
Ben ook benieuwd naar je beslissing van je vorige blog.
Mar
Hoi Mar! Er zal zeker nog een update volgen!
Oh sorry, heb er een foutje uit gehaald maar nu staat het er 2x in.
Kan je de eerste weghalen? Mij lukt het niet.
Mar
Gebeurd 😉
Heerlijk,zo’n plakboek! Ik vind dat heerlijk om te maken, en om terug te kijken. Maar ik stel het altijd uit. Veel succes met jouw plakboek! Ik ben benieuwd!
Ja, dat snap ik, er kruipt wel veel tijd in he! Maar inderdaad wel heel leuk 🙂
Leuk zeg!!! Ben benieuwd wat je er van maakt!
Ja, ik heb er zin in! Volgens mij ken ik jouw blog nog niet, ik ga een van de dagen eens rondneuzen 🙂