Een thema kiezen voor je feest is goed en wel, maar natuurlijk moet je dit ook nog zien uit te werken. Het moet overal in terugkomen, en tegelijk moet je opletten dat het niet te carnavalesk overkomt, niet te kinderachtig ook. Ik heb dus geprobeerd om alles zo stijlvol mogelijk aan te pakken, en hoe gaat dat beter dan te kiezen voor die vintage glamour toets in het thema film? Denk jaren 20, oude Hollywood-party’s, veren en glitter. En onze gasten als belangrijkste sterren op onze première. Na de uitnodiging was het dus tijd om ook de rest zo te beginnen inkleden.
Themakleding?
We kozen er bewust voor om geen themakleding op te leggen aan onze gasten. Het kan echt tof en uniek zijn als iedereen meedoet en ook zijn best doet om mooi in het thema te passen. Ik heb al pareltjes van bruiloften gezien die dit voor elkaar kregen. Er zijn echter ook altijd mensen die al dat gedoe maar niks vinden, en dat begrijp ik ook. We wilden vooral dat onze gasten zich goed voelden en zichzelf konden zijn. We hebben dus geen enkele dresscode opgelegd. En iedereen zag er prachtig uit!
Welkom op onze première
In deze post kon je het al zien: de voorkant van onze uitnodiging was opgemaakt als een filmposter. Omdat onze gasten zogezegd naar de vertoning van onze filmpremière kwamen (het was ook echt zo, maar dat wisten ze toen zelf nog niet), bracht ik de oude theatersfeer er al wat in met een groot welkomstbord. Ken je dat, zoals je wel zag in oude theaters, “Now Showing” met lampjes er rond en dan de actuele filmaffiches? Dat was het idee.
In plaats van de typische lampjes gebruikte ik plakparels van de Action. Ik bevestigde zwart cadeaupapier op een stuk karton en plakte daar de zelf geprinte letters en de parels op. De filmposter van de uitnodiging liet ik afdrukken in groot formaat bij Smartphoto. De poster lijstte ik in, en aan het kader werd door mijn liefste vakkundig het now-showing-bord vastgemaakt met lange satéprikkers.
Aan tafel bij Sandy en Danny
In de plaats van de tafels te nummeren, gaven wij ze de naam van een filmkoppel. We kozen voor elke tafel een film of tv-serie die voor ons betekenisvol was. Vervolgens zocht ik een foto van het overeenkomstige koppel en voorzag ze van een oude look en een citaat (ja, ik ben een sucker voor quotes). Deze bewerkte foto’s kwamen dan in een geschikte kader (alweer van de Action) op tafel te staan.
Een VIP Party Pass voor jou!
In Amerika noemen ze het “escort cards”: kaartjes of kleine voorwerpen die je gasten bij het binnenkomen krijgen, zodat ze weten aan welke tafel ze zitten. Een variant hierop is een groot uithangbord of de klassieke naamafroeping. Wij kozen voor de escort cards: zo hoefde niemand uit zijn hoofd te leren wat zijn tafel was.
Bovendien kon ik zo iets heel erg leuks maken, want: bij de binnenkomst op een exclusieve filmpremière past natuurlijk een VIP-pass. Ik nam Photoshop er weer bij, kocht karton met een vintage look bij Ava, en printte, knipte, ponste en knoopte dat het een lieve lust was. Voor het bevestigen van de satijnen touwtjes aan de 130 passen schakelde ik toch maar de hulp van mijn verloofde in ;-). Een tip om het rafelen van de touwtjes tegen te gaan: hou ze even in een aanstekervlam.
Op de voorkant kwam de naam van het filmkoppel te staan.
Op de achterzijde prijkte dezelfde foto als die in de kaders op tafel, samen met de filmnaam.
Toen het theaterdoek van de zaal openging en de gasten naar hun tafel werden begeleid, werd telkens de bijbehorende filmmuziek afgespeeld.
Persoonlijke tafeldecoratie
Onze zaal was op zich al heel speciaal en volledig volgens het thema. Daar hoefde dus eigenlijk niets meer aan te gebeuren. De standaard tafelaankleding hebben we wel nog wat aangepast.
Centerpiece
Dit was de proefopstelling thuis. En ja, dat is een vreselijk verkreukt laken in plaats van een tafelkleed. Helaas zijn we op onze trouwdag zelf vergeten een overzichtsfoto te maken van de tafeldecoratie.
We gebruikten per tafel twee decoratieve “jaren 20 karaffen” als vaasjes: één met een rode roos, één met zwarte veren. De zaal plaatste een windlicht met een stompkaars. Wij vulden aan met nog enkele kleinere kaarsjes met een vintage uitstraling, een parelketting en enkele rode bloemblaadjes. We kochten alles bij Action.
Servetten
De servetten met aangepaste versiering maakten we zelf. Met lint, kleine rode roosjes op ijzerdraad en zwarte veren van bij Ava maakte ik een servetring.
De servetten werden geplooid zodat er een soort zakje ontstond: hierin kwam een welkomstkaartje te zitten. Je ziet het niet goed op de foto, maar het was gedrukt op een beige papier met licht gouden glans, zodat het mooi bij het lint paste.
De servetten waren overigens van papier, maar dan wel een speciale luxe soort, die veel weg heeft van stof en makkelijk geplooid kan worden. Ze kwamen ook van bij Ava.
Bedankjes
Tenslotte lag aan elke plaats een bedankje. Hiervoor hadden we kleine blikjes met verschillende afbeeldingen van Marilyn Monroe en Audrey Hepburn gekocht.
Daarin kwam een grijs organza zakje te zitten, gevuld met chocolade confetti en een mini bedankkaartje.
En ook nog…
Ook de servetten en de bedankjes moesten in 130 exemplaren worden gemaakt. Mijn mama en mijn verloofde hebben hierbij dan ook geholpen: oef. Het ontwerp, knippen, plakken en wat nog meer deed ik allemaal zelf. Ik hou van dat geknutsel, dus ik vond het supertof. Maar voor iemand met veel pijn en uitputting was het niet evident. Daarom ben ik heel blij dat mijn lichaam het me dit jaar heeft toegestaan om al dit werk te verzetten. Het enige dat ik er aan overhield is een knipblaar op mijn vinger :-).
Om ons thema helemaal af te maken, waren er nog een fotohoek, een gastenboek en een filmpje. Genoeg voer dus voor een volgend artikel!
Prachtig,echt wauw! Wat heb je dat mooi gedaan!
Dankjewel Saar 🙂
ohhh wat een bijzonder huwelijk hebben jullie gehad. En ja een enorme voorbereiding, nu snap ik waarom je zolang niet op je blog schreef.
Ik ben benieuwd naar jou bruidskleed.
Mar
Haha ja, nu kan ik eindelijk tonen waar ik mee bezig was 😉 een post over mijn kleed komt er binnenkort aan!
Wat een gaaf thema! Het ziet er prachtig uit!
Ohh dankjewel!