Vandaag wil ik het graag hebben over iets dat ik heel erg belangrijk vind. Iets dat ik zou willen zeggen tegen iedereen die graag gezonder zou willen leven, het een eeuwige strijd vind en het dan maar zo laat. Je hoeft niet perfect te zijn. Het is oké om af en toe iets ongezonds te eten. Dat wil niet zeggen dat je slecht bezig bent, of dat je dan je hele voornemen om gezonder te doen, dan maar moet laten vallen.
Zelf vind ik de 80-20 regel een hele goede richtlijn. Als je zorgt dat je 80 % van de tijd gezond eet, dan is het oké als je het met die andere twintig procent wat minder nauw neemt. Als je zorgt dat het niet omgekeerd is, dan is je eetpatroon gebalanceerd genoeg.
Mensen denken dat ik niet meer kan genieten
Ik moet op vlak van voeding heel wat producten laten staan. Niet omdat ik ze niet wil eten, maar omdat ik er niet tegen kan. Zo eet ik bijvoorbeeld geen gluten, maar ook van melkproducten krijg ik klachten. Dit zijn toevallig twee dingen die niet perse ongezond hoeven te zijn, en die ik best wel mis (want: ik hou van een goed pistoletje met kaas!).
Andere dingen vermijd ik, niet alleen omwille van klachten die ik ervan krijg, maar ook omdat ik uit mezelf gemotiveerd ben om ze te laten. Suiker bijvoorbeeld, en allerlei toevoegingen als kleur- en smaakstoffen zijn dingen waarvan ik overtuigd ben dat ze niets bijdragen aan mijn gezondheid. Ik mis ze ook niet. Ook als de dokter zou zeggen dat ik ze mag eten, zou ik ze niet (meer) willen.
Wat ik altijd opvallend vind, is dat mensen denken dat ik geen lekkere dingen meer kan eten. En zelfs dat ik zonder al die zogenaamd lekkere dingen onmogelijk ten volle van het leven kan genieten. Dat is natuurlijk helemaal niet waar. Ik eet heerlijke dingen als ik wil. Bovendien kan ik er enorm van genieten om op mijn manier alternatieven te vinden (en op mijn blog te delen!) die tegelijk lekker zijn en mijn lichaam iets voedzaam bieden. Ik hou van voeding en niet van vulling!
Ik eet ook soms koekjes, muffins, of taart. Alleen zorg ik ervoor dat er waardevolle, gezonde ingrediënten inzitten, die mijn lichaam iets bieden. Dat vind ik leuk, dat geeft mij voldoening.
Een slippertje is niet erg, te strikt willen zijn wel
Vaak is het zo dat mensen die willen diëten, of gewoon gezonder willen eten, in eerste instantie heel erg strikt zijn. Ze laten alles dat er ook maar ongezond uitziet liggen en ontzeggen zich ontzettend veel. Niet alleen op vlak van (voldoende) calorieën, maar ook op vlak van wat ze lekker vinden.
Omdat dit niet vol te houden is, maken ze een slippertje. En dat voelt aan als een vreselijke zonde. Meteen concluderen ze dan dat alles voor niets was. Dat ze het niet kunnen, dat gezonde gedoe. Het is niets voor hen. En dan hernemen ze hun oude gewoontes.
Jammer, want als ze zichzelf dat ene lekkere tussendoortje zouden gunnen, vonden ze het misschien minder lastig om bij de volgende maaltijd een extra portie groenten op te scheppen.
Gezond eten volhouden: blijf genieten
De enige manier om echt gezonder te eten is om er een gewoonte van te maken. Maak er een levensstijl van, niet een tijdelijke en snelle manier om af te vallen.
Volgens mij is de truc om gezond eten vol te houden: blijven genieten. Gun jezelf dat lekkere dessertje of dat comfort food. Zorg voor twee vliegen in één klap door die lekkere dingen te blijven eten, maar dan in gezondere versies. Dat kan echt!
Het is al zo vaak gezegd: crashdiëten werken niet. En toch blijven zoveel mensen er zo hardnekkig mee bezig. Misschien zijn er mensen wel afgevallen met zo’n dieet. Maar gezond, dat is het allesbehalve. En daarom werken ze voor mij niet. Je hebt maar één lichaam. Geef het wat het nodig heeft, wees er lief voor!
Het is oké om het niet perfect te doen
Van gezond eten een levensstijl maken wil nog niet zeggen dat je nu nooit meer iets ongezonds mag eten. Als je toch die ene zak chips hebt opengetrokken, of je bent door tijdsgebrek (of gewoon door goesting) naar de frituur gelopen: het is oké. Laat dat niet je motivatie verpesten. Eet gewoon de volgende dag terug een bord broccoli.
Die guilty pleasures hoeven wat mij betreft zelfs niet guilty te zijn. Af en toe mag je jezelf toch heerlijk verwennen met vettige troep? Wij gaan ook soms een luie (glutenvrije) pizza halen. Zolang het niet weer een gewoonte wordt, kunnen we er alleen maar een keer van genieten.
Perfect zijn hoeft niet. En als je -sorry not sorry- toch een keer junkfood at: dan ga je daarna gewoon weer verder met je gezonde eetpatroon.
Sofie, hoe is je gluten en lactose intollerantie aan het
licht gekomen ? Hoeveel jaren neem je het nu al niet
meer, verbeteren je klachten er mee ?
Zal de intollerantie ook verbeteren zodat je weer gluten kan verdragen in de toekomst ?
Zou je die dingen eventueel opnieuw laten testen ?
Mira
Hoi Mira. De gluten zijn een twaalftal jaar geleden met een bloedtest aan het licht gekomen (intolerantie, dus geen echte coeliakie). Ik heb dan een aantal jaar glutenvrij gegeten (en nog veel meer dingen gelaten volgens die test). Daarna kwam een periode dat ik terug alles at (de gluten met mate, maar wel regelmatig wel). Ik merkte dat ik met die gluten toch moest opletten en ben er na een nieuwe intolerantietest toch weer mee gestopt. Na een tijd at ik het weer af en toe, maar ik merkte telkens als ik het te veel achter elkaar at dat ik toch last kreeg. Nu mijd ik het dus terug volledig (héél af en toe zondig ik maar dat voelt niet goed). De melkproducten mijd ik sinds een tweetal jaar omdat ik merkte dat mijn huid er heel erg op reageerde.
Het is niet zo dat mijn klachten enorm verbeteren zonder, maar ze worden wel erger met. De intoleranties zijn niet de oorzaak van mijn ziek zijn dus het gaat niet ineens al mijn klachten oplossen…
Ik zou ze inderdaad nog wel eens willen laten testen om te zien waar ik nu nog op reageer, want het kan inderdaad zijn dat sommige intoleranties weer verdwijnen.
Groetjes, Sofie
bedankt voor je reactie,
ik had in 2007 een Imupro300 test met als belangrijkst melk en kazen en gluten, daarnaast nog veel overgevoeligheden die lastig lagen, kipeiwit, ui, wortel, prei, selder, witlof,broccoli…niet zo eenvoudig
Ze schreven: alleen absoluut vermijden van glutenhoudende voeding kan verdere ontwikkeling van het volledig ziektebeeld, coeliakie, nog verhinderen…
Ik deed het dieet naar best vermogen, een maand of zes, viel teveel kilo’s af. Biopsie door een toen geinteresserd specialist: geen coeliakie, mijn test werd weggelachen…
Sinds 2010 bij dr DML, positieve ademtesten, AB voor
darmpermeabiliteit en chronische ontstekingen.Opnieuw aan het dieet maar het valt mij zwaar hoor,
ik onthou de zin : ” alleen het absoluut vermijden van glutenhoudende voedingsmiddelen kan tot verbetering van de klachten leiden”
dat is wat anders dan de 80/20 regel die ik probeer maar toch regelmatig overboord gooi.Ik ben blijkbaar afhankelijk van support , die ik noch van dr DML, noch van mijn huisarts krijg.
begin 2013, zwak positieve LTT uit Duitsland, behandeling voor Lyme waardoor stilaan verbetering in mijn toestand,ongeveer te vergelijken met wat ik lees in jouw blogs. Alle AB is momenteel gestopt.
echter de verbetering zet zich niet verder door.
Nu loop ik met het idee een nieuwe voedselallergietest te vragen en die deze keer nauwgezet te volgen, mijn laatste kans .
maar via dr DML ? wat gaat mij dat kosten denk je ongeveer ? de Imupro300 was 10 jaar geleden al 500 euro. Die kosten toch altijd nietwaar?
Het beste voor jou,
mira
Een heel herkenbaar verhaal voor mij ja. Indertijd was mijn eerste test ook de imupro. Daarna een andere, ik denk van Biotek ofzo, in elk geval uit Amerika. Die is wat “goedkoper” maar test wel minder vond ik. Met de gluten voel ik het wel, ik let niet zo op sporen in bv saus, maar eet echt niet meer dat ene pistoletje of taartje. Dus bij gluten doe ik niet aan de 80-20 regel.
Veel moed nog voor je!
Mooi geschreven, Sofie, je hebt helemaal gelijk! Ik probeer ook gezond te eten en oefeningen te doen, maar als het een dag niet lukt, is het ook niet erg. Het is nooit te laat om (opnieuw) te beginnen met gezond leven.
Inderdaad, en dat is volgens mij zo bevrijdend als je dat eenmaal loslaat. Het is inderdaad nooit niet de moeite!
Herkenbaar. Zowel de intoleranties als het loslaten van te veel perfectionisme als het om eten gaat.
Ik was er een tijd te veel mee bezig. Nu gun ik mezelf gewoon af en toe iets lekkers, net als jij.
Want meer ontspanning en genieten is ook goed voor ons;-)
Haha, dat is waar, vanaf nu zeg ik dat nog eens extra tegen mezelf als ik pizza naar binnen schuif 😉
Ik kan door mijn darmklachten heel veel dingen niet eten, is bij mij ook niet moeilijk om ze niet te eten omdat ik er gewoon heel erg ziek van word. Maar soms heb ik toch wel heimwee naar zo’n lekkere pizza of lekker stuk chocolade, hoor. 🙂
Ja dat kan ik me voorstellen. Inmiddels heb ik al de mogelijkheid om toch aangepaste varianten te kunnen eten, maar soms bestaat een goeie vervanger gewoon niet. Zoals bij mijn pistoletjes 🙂
Ik ben meer van de 20-80 regel ben ik bang. Merp.
Misschien de 20-momenten dan heeeeeeeeeeeeeeel gezond maken? 😉
Wat heb je dat goed verwoord! Ik heb zelf een wat lastige relatie met eten en heb de neiging om door te slaan naar veel te gezond of zelfs alleen maar heel gezond eten uit angst voor wat er anders gebeurt. Ik zou inderdaad soms wat meer de 80-20 regel mogen aanhouden en wat meer mogen genieten. Fijn om te horen dat je voor jezelf zo’n mooie balans hebt gevonden 🙂
Moeilijk is dat, als dat loslaten niet zo vlot gaat. Op den duur lijkt het mij dan niet meer relaxed, dat eten en met eten bezig zijn, terwijl het toch een van de basisdingen van ons bestaan is en we het heeeeeeel vaak moeten doen 🙂
Interessant hoe je dit omschrijft. Ik merk zelf echt dat ik een alles of niets mentaliteit heb. Dus of 100% #Fitgirl of 100% #Snackbitch. Ik ga eens kijken of een 80/20 regel iets voor mij is. En inderdaad, als je superstreng bent voor jezelf, word je daar niet echt gelukkiger van..
Klopt, en stressy situaties rondom eten, dat is gewoon niet leuk. Ik denk inderdaad dat het een pak lastiger is als je heel zwart-wit met eten omgaat.
Helemaal mee eens! Ik was lang veel te streng voor mezelf maar door de yoga ontdekte ik dat lief zijn voor jezelf helemaal niet hetzelfde is als egoïstisch zijn en echt noodzakelijk is.
Dat vind ik mooi gezegd, dat lief zijn voor jezelf niet egoïstisch is. Op andere vlakken kan ik daar misschien nog wat van leren!
Dank je voor het inzicht in hoe jij dat doet. Ik las laatst inderdaad over de 80-20 regel en ik vind dat ook een prettige manier van benaderen.
Veel meer ontspannen denk ik dan als je jezelf te veel dingen ontzegt!
Ik heb het een tijdje echt moeilijk gehad met eten. Ik was constant bezig met wat ik in m’n mond stopte en waar ik zin in had (en vooral dat ik dat dan net niet mocht omdat het weer chocola was of koek). En omdat ik er zo op gefocust was, at ik eigenlijk meer dan nu. Ik eet mijn drie hoofdmaaltijden en dan 1 of twee tussendoortjes. En eigenlijk door er niet te veel mee bezig te zijn, gaat het voor mij makkelijker om wat gezonder te eten.
Verder zie ik wel nog veel ruimte voor verbetering. Maar ik woon nog thuis en het wordt hier totaal niet in dank afgenomen als ik anders zou gaan eten. Als ik op mezelf ga wonen, wil ik het zelf wel anders aanpakken.
Klopt, als je nog thuis woont is het moeilijk om je eigen ding helemaal te doen. Je bent afhankelijk van wie er kookt en wie de boodschappen doet…