Het is iets waar ik de laatste tijd erg mee in de knoop lig: bloggen over minder groene onderwerpen. Ik sprak mijn onzekerheid of ik als groene blogger wel duurzaam genoeg ben eerder al uit en kreeg toen hele fijne reacties. Toch staan er op mijn blog ook enkele shoplogs van niet zo duurzame ketens. Kan dit wel? Verkoop ik daarmee mijn groene zieltje? Kom ik daardoor nog wel geloofwaardig over?
Twijfels: bepaalde posts offline halen?
Het zijn allemaal vragen waar ik mee zit. Hoe meer ik ermee bezig ben, hoe meer geïnspireerd ik raak over alles wat duurzaam is. Ik heb continu ideeën voor dingen waar ik me in wil verdiepen en waar ik over wil gaan schrijven. Tegelijk voelt het minder goed om dan daartussen een artikel over leuke random koopjes te zetten. Koopjes die niets met duurzaamheid te maken hebben, of sterker nog: die soms het tegengestelde van duurzaam zijn.
Ik heb al vaak getwijfeld of ik dat soort berichten op mijn blog niet gewoon maar moet verwijderen. Aan de andere kant voel ik me dan een beetje hypocriet. Momenteel denk ik vijf keer na voor ik iets koop. Ik zorg dat de dingen die ik koop, ook echt gebruikt gaan worden. Ik ga niet meer shoppen om gewoon te shoppen. Maar ik weet nu al dat het niet zo is dat ik nooit meer iets bij de Action ga kopen. En dat ik nog steeds wel eens kleren van de H&M zal aanschaffen.
Een realistisch plaatje
Is het niet schijnheilig om online dan een beeld te scheppen alsof ik heiliger ben dan de paus? Ergens vind ik het fijn, ook bij andere bloggers, om het reële plaatje te blijven zien. Om te zien dat het bij hen ook niet altijd evident is om voor de beste en meest bewuste keuze te gaan. Onlangs zag ik ook al een paar bedenkingen in deze richting voorbij komen bij Claire en Sophie.
Ik wil met mijn blog graag de boodschap brengen dat elke stap er een is. Dat, als je dan toch een minder bewuste keuze maakt, of dat nu op vlak van voeding of van materiële zaken is, dat niet meteen wil zeggen dat je hele missie gefaald heeft. Dat wil niet zeggen dat je dan maar je voornemens weg moet kieperen omdat het toch niet lukt en dus geen zin meer heeft.
Moet het een of-of-verhaal zijn?
Toen ik terug overstapte van mijn Engelstalige groene nicheblog naar dit blog, heb ik dat gedaan omdat ik me vrij wilde voelen om over alles te schrijven wat me blij maakt. Meestal zijn dat duurzame dingen. Soms zijn dat ook vrolijke knutselspullen van een prijsvechter. Moet ik me daar dan voor schamen? Het niet delen omdat het niet voldoet aan een bepaald groen en duurzaam imago?
Ik wil op mijn blog mezelf kunnen zijn. En dit is nu eenmaal wie ik ben: ik probeer op vele vlakken duurzame keuzes te maken, en meestal lukt dat ook. Maar op andere vlakken ben ik verre van perfect en geef ik soms toch toe aan guilty pleasures en materialisme. Wie weet laat ik door mijn openheid hierover juist zien dat mensen die graag bij bepaalde ketens shoppen ook hun eigen duurzame stapjes kunnen zetten. Het hoeft niet alleen maar een of-of-verhaal te zijn.
Mijn voorlopige besluit: ik ben niet perfect en wil niet doen alsof
Wat betreft voeding ben ik fan van de 80-20 regel. Als je tachtig procent van de tijd gezond eet, dan is het niet erg als die overige twintig procent niet beantwoordt aan je ideale plaatje. Misschien moet ik voor mezelf voorlopig aanvaarden dat het met duurzame keuzes ook zo gaat. Ik ben niet perfect, en ik wil ook niet doen alsof.
Daarom heb ik besloten om de niet-ecologische artikels voorlopig niet offline te halen. Dit ben ik en dit is mijn groeiproces, minpuntjes en al. Ik voel me op deze manier het meest oprecht naar mezelf en mijn lezers toe, en dat vind ik nog altijd het allerbelangrijkste.
Toekomstvraag: dingen tonen hoe ze zijn of enkel richten op duurzame niche?
En toch ga ik soms weer twijfelen. Omdat ik op zich wel overtuigd ben van het maken van duurzame keuzes, en die ook altijd zou willen maken. Maar in de praktijk ben ik gewoon nog niet zo ver.
Voor mij blijft dus de komende tijd de vraag: kies ik voor een blog waarop ik vooral de dingen blijf tonen zoals ze zijn, ook al fronsen sommige groene lezers dan wellicht af en toe de wenkbrauwen? Of richt ik me volledig op de groene niche om geloofwaardiger over te komen en stop ik met het delen van de niet zo duurzame uitspattingen die ik ook nog heb?
Worstelen jullie hier ook soms mee?
Ik zou hoe dan ook niet de oude artikelen offline halen, gewoon lekker laten staan. Ik denk dat het helemaal prima is hoe je het nu doet. Het maakt je reëel en menselijk en dat vind ik sowieso interessanter dan het perfecte plaatje creëren! Streven naar iets mag natuurlijk altijd, maar ik denk dat we ook juist de echte Sofie willen zien!
Dankjewel Marieke. Ik ben blij dat mijn eerste gevoel bevestigd wordt… 🙂
Het is heel menselijk dat je al eens van het groene pad afwijkt. Ik denk ook dat we liever de echte Sofie zien en die is heel goed bezig!
Dankjewel Lea, dat is superlief!
Beter inconsequent groen dan consequent niet groen 🙂
Je oude artikelen laten juist zien dat je stappen hebt gezet en tonen een stuk ontwikkeling. Het is jouw blog, dus schrijf wat je wil. Als dat goed voelt, dan IS het ook goed. Succes!
Dat vind ik goed gezegd! Dankjewel!
Heel herkenbaar! Ik koop ook weleens dingen bij de Action of Sostrene Grene. Ze hebben daar leuke dingen voor kleine prijsjes. Ja dat zeg ik eerlijk. Maar ik kom er niet vaak en sla geen enorme hoeveelheid in. Maar dat maakt je toch ook weer herkenbaar? Je kan niet doen alsof de hele wereld alleen maar bestaat uit ‘Faire winkels’. Die zijn er nou eenmaal weinig. Ik zou het in ieder geval niet storend vinden als je iets bij de prijsvechters koopt. Tenzij je elke week een enorme shoplog plaatst van de Action haha.
Dat is zo Claire. Elke week een shoplog, nee, dat zou niet kunnen omdat ik gewoon al niet zo vaak ga winkelen, haha. Fijn dat het toch herkenbaar is.
“Ik ben niet perfect en wil niet doen alsof”. Amen to that.
Als ik jou was zou ik je oude posts echt niet offline halen. Ze geven toch gewoon weer waar jij in je dagelijks leven mee bezig bent? Andere mensen lopen tegen dezelfde problemen aan.
Ik vind het juist leuk dat jouw blog gevarieerd is; ik ben elke keer weer benieuwd waarover je zult schrijven. Hoewel ik ook wel geleerd heb dat je voor ‘succesvol bloggen’ dichtbij je niche moet blijven, hou ik juist van variatie. Je hebt tenslotte een persoonlijk blog, en perfectie hoeft dan toch niet? Ik vind het juist authentiek! Bovendien: een keer een blog over een fijne aankoop uit een budgetwinkel is toch niet per definitie materialistisch? Ik zou zeggen: ga zo door!
Ja, het is dat gedoe over niches enzo dat me misschien telkens weer aan het twijfelen brengt. Maar het is waar dat ik een persoonlijk blog heb en geen kennisbank ofzo. Ik ben geen expert, ik ben gewoon maar een mens die iets groener wil doen 🙂
Dankjewel!
Weet je, ik probeer net dan om heel eerlijk te zijn en zelf ook aan te geven dat ik niet perse blij ben met wat ik heb gedaan, maar schrijf daar dan eerder een reflectie over. Waarom doe je het? Is dit iets wat je nog gaat doen? Hoe wil je er in de toekomst mee omgaan. Zo toon je aan je lezers dat je bezig bent met groeien en dat een terugval helemaal niet erg is. Want dat is het ook niet. Elk moment is uiteindelijk een kans om opnieuw te beginnen!
Dat is inderdaad een hele goede aanpak. Ik zette er tot nu toe ook vaak wel een nuance bij, als in dat het wel niet zo groen is die bepaalde aankoop… Misschien kan ik inderdaad daar telkens de nadruk ook op blijven leggen. Elk moment is een kans om opnieuw te beginnen, dat vind ik mooi gezegd, daar sta ik ook helemaal voor!
Ik sluit me een beetje bij de anderen aan. Je hoeft helemaal niets te verwijderen, je bent een persoon van vlees en bloed. Die bepaalde dingen belangrijk vindt en daarnaar wil leven en streven. Maar daarom is het nog niet “slecht” dat je ook de minder groene zaken toont. Je moet jezelf blijven en je vooral niet schamen of vervelend voelen over bepaalde zaken. Ik vind het net heel leuk om je verscheidenheid aan blogjes te lezen.
Dankjewel Katrien, dat is leuk om te horen. Je hebt helemaal gelijk!
Je schrijft dat je een persoonlijke lifestyleblog bent met een groen tintje. Niet een groene blog met een persoonlijk tintje. Je bent goed op weg, en ik vind het fijn je traject te volgen!
Het enige waar ik het moeilijk mee zou hebben is als je mensen zou aanmoedigen om bij prijsvechters te gaan kopen, maar dat heb ik in de tijd dat ik hier kom nog niet gemerkt 🙂
Dat is ook weer waar, en het is inderdaad omdat ik niet alléén maar groene onderwerpen heb op mijn blog dat ik die ondertitel heb gekozen. Dus misschien moet ik af en toe weer even stilstaan daarbij.
Dat is dus ook een beetje mijn dilemma: als ik iets schrijf over een aankoop waar ik blij van werd maar die toevallig van bij een prijsvechter komt, “steun” ik die winkels dan ook niet? Ik zet er wel telkens een nuance bij over dat het wel niet zo groen is wat ik heb gekocht. Maar wie weet spreek ik zo ook weer een ander publiek aan die dan weer geïnspireerd raken door een andere, wel groene post hier. Tja…
Ik denk dat je daarin je hart moet volgen. Als je zin hebt om erover te schrijven en je voelt je er goed bij, dan moet je dat gewoon doen. Dit is jouw blog, jouw leven, jouw verhaal!
Ik denk dat het een worsteling is voor heel veel van ons. Je zult mij niet gauw zien met gif in mijn tuin, maar omdat ik niet graag in dure kleren loop shop ik, heel hypocriet, wel bij H&M. Action vind echt ultiem naar. De winkel alleen al. En dan die geur daarbinnen! Als ik het kan vermijden dan vermijd ik het ook. Heel hard 😆
Maar mijn portemonnee trekt ook niet alles. Dus het blijft balanceren. Gelukkig is er altijd De Kringloopwinkel. Hoera!
Lief en eerlijk logje. Mooi dat je dit gewoon eerlijk aankaart.
Haha, grappig dat jij de Action dan weer naar vindt om te komen, dat is wel handig! Nee, dat budget is bij mij ook de grootste reden dat ik toch nog bij prijsvechters koop. Dankjewel!
Ja handig he 😆 Liefs!
Wauw, mooie blog en iets waar ik ook veel over nadenk! Ik ben geen groene blogger, maar probeer wel bewuster te zijn van de dingen die ik koop. Toch ben ik heel regelmatig bij Action te vinden en soms wel met een groot schuldgevoel. Toch denk ik dat het echt moet kunnen. Die 80-20-regel vind ik mooi bedacht. Daar sta ik zeker achter! Het leven moet ook leuk blijven en je kunt niet alles 100% ‘goed’ doen.
Precies, en ik weet dat ik dat voorlopig ook niet kan veranderen. Maar de vraag blijft ook wel wat ik er dan van laat zien op mijn blog. Misschien zijn er ook wel groene blogs die ook soms bij de Action shoppen maar dat niet tonen of “steunen” door er artikels over te plaatsen.
Ik vind het juist goed dat je het echte beeld geeft, niemand is perfect!
Ja, en eigenlijk vind ik het zelf ook het fijnst om echte beelden te krijgen bij anderen…
Ik herken je punt. Ik ben geen groene blogger, maar probeer wel bewust te leven. Vroeger kocht ik regelmatig om te kopen, om te hebben. En nu eigenlijk nauwelijks nog. Maar heel af en toe inderdaad. Tsja, het zegt niets over de rest van de tijd. Het is een streven en geen eis. Toch?
Dat is natuurlijk helemaal waar!
Hier ook herkenbaar. Ik ga voor zo groen mogelijk. En soms een beetje rood. Tja, dat is niet anders, ik ben ook maar een mens, met een budget. En zo blijf je altijd nieuwe groene doelen houden 😉
Klopt, bij mij heeft het budget er ook alles mee te maken. En nieuwe groene doelen, dat klinkt ook wel fijn 🙂
Hi Sofie!
Ik ben het helemaal met je eens dat niemand perfect is, ook groene bloggers niet, en dat je er eerlijk en open over wilt zijn! Ik denk dat het voor iedereen een proces is en het niet zomaar mogelijk is om in één dag alleen nog maar alles eerlijk te kopen. Vaak moet je ook de tijd hebben om ergens een alternatief voor te vinden.
Ikzelf koop zelden iets bij de Action, behalve soms canvas doeken om te schilderen. Ik heb inmiddels een boek aangeschaft om te weten te komen hoe ik deze misschien zelf kan maken. Zo is dat ook niet meer nodig!
Ik trek zelf de grens bij erover schrijven, niet omdat ik wil verbergen hoe ‘groen’ of ‘niet groen’ ik ben, maar omdat ik kopen bij de Action niet wil steunen of aanmoedigen.
Ben benieuwd hoe jij hier tegenover staat!
Ik denk trouwens persoonlijk dat het niet nodig is om oude blogs offline te halen: toen was toen en nu is nu, zoals ik zei: het gaat stapje voor stapje, je hoeft je nooit te schamen voor een tijd waarin jij nog niet wist hoe de vork in de steel zat. Ik denk dat het voor anderen juist toegankelijker is als je laat zien hoe door de tijd heen jouw koopgedrag en mindset verandert!
Hoop dat je hier iets aan hebt!
Liefs
En dat is precies waar ik nu dus mee zit: wil ik nog steeds de dingen delen waar ik blij van werd, terwijl ik dan zo misschien een niet-eerlijke winkel promoot? Aan de andere kant wil ik de voeling blijven behouden met de lezers die wel graag bij Action komen en ook hen laten zien dat het niet is omdat je dingen bij Action en dergelijke koopt, dat je op andere vlakken niet groener kan worden (en ik kom er zelf wel graag, dus ik sta nog minder ver dan jij in het vermijden van zulke winkels, ook al zou ik liever alles bij een eerlijke winkel kopen, dat gaat gewoon niet qua budget).
Misschien trek ik voor mezelf vanaf nu de grens bij “koopjes delen om te delen” niet meer, maar als ik een waardevol item vind (daarom niet duurzaam maar wel bijzonder, zoals onlangs een kaartspel dat zorgde voor veel quality time met mijn man) nog wel. Of als ik een creatief project deel, dat toevallig gemaakt is met spullen van prijsvechters, ook nog wel, omdat het dan voor mij een waardevol iets is geworden.
Samenwerkingen voor niet-duurzame producten heb ik altijd al afgewezen… Dat dan weer wel, omdat ik het inderdaad liever niet “promoot” en bij een samenwerking komt het niet meer helemaal uit mezelf, maar voelt het ook meer als echt reclame maken.
Dankjewel voor je reactie!
Ik zou zeker geen posts verwijderen, want het is jouw blog en hoeft niet te voldoen aan het ‘groene plaatje’ van een ander. Be yourself, everyone else is already taken 😉
Ik denk dat elke groene blogger en elke persoon die bewust probeert te leven nog steeds dingen doet die niet zo groen zijn. Ik vind dat oke. We doen allemaal ons best en dat is al meer dan helemaal niets. Ik denk dat bewustwording het allerbelangrijkste is. Zo bestel ik mijn boodschappen online. Het meeste wordt in papieren zakken of een krat geleverd, maar alles voor de diepvries komt in een plastic tas. De tas is wel stevig en kan hergebruikt worden, maar groen is anders. Ik weet dat de supermarkt geen uitzondering voor mij gaat maken en toch blijf ik mijn boodschappen grotendeels daar bestellen, omdat het veel tijd scheelt. Ik ben me ervan bewust en bewaar de tassen om te doneren aan de voedselbank (waar ze de tassen gebruiken om eten in mee te geven). Kortom, ik denk dat als je bewust omgaat met de niet zo groene dingen ze af en toe best mogen 🙂
Dat is een mooie manier om het te bekijken Galina!
Ik snap je! Mijn blog heet gekopmakeup, maar ik schrijf LANG niet alleen daarover. Ik ga namelijk ook die duurzame kant op dus ik struggle daar vooral mee. Het is goed dat je aangeeft niet perfect te willen zijn, want dat kan natuurlijk niet!
Het is soms een zoektocht, dat online leven, haha!