Ik moet iets bekennen: dit bericht staat al een tijdje op de planning. Normaal ben ik heel open over alles wat ik doe en de keuzes die ik maak. Maar in dit geval hield iets me altijd tegen. Naar aanleiding van enkele Twitterberichtjes van Merel, en mijn gevoel daarbij, wil ik het toch delen. Ik ben bang dat sommige mensen mij scheef zullen bekijken omdat ik nog vlees en vis eet. Ik heb er nog nooit een geheim van gemaakt, maar heb ook nog geen duidelijk statement gemaakt: ik ben geen vegetariër en geen veganist. Hallo, ik ben Sofie en ik ben een flexitariër.

Buitenbeentje in de groene wereld

Sommige van jullie zullen nu de wenkbrauwen fronsen, want voor jullie is een vegetarische of veganistische levensstijl juist de uitzondering op de regel. Waar maak ik me druk om? Wel, in de groene wereld voel ik me soms wel een beetje een buitenbeentje. Heel veel mensen die bewust en duurzaam bezig zijn, kiezen ervoor om vegetarisch en steeds vaker ook veganistisch te eten. Ze eten dus geen vlees en vis, of gaan nog een stapje verder en vermijden ook zuivel, eieren, honing en andere producten afkomstig van dieren.

Het overgrote deel van mijn groene blogcollega’s is vegan, of op zijn minst vegetarisch. En wie op mijn blog komt zoeken naar inspiratie voor een duurzamer leven, zou er wel eens kunnen over vallen dat ik toch een vleeseter blijk te zijn. Gelukkig heb ik persoonlijk nog geen nare opmerkingen gekregen. Maar af en toe zie ik dingen voorbij komen op social media, waardoor ik het gevoel krijg dat sommige vegans toch neerkijken op vleeseters.

Waarom eet ik nog wel vlees?

Toch wil ik eerlijk zijn en het feit dat ik nog wel vlees eet, niet verstoppen. Mijn blog is een weerspiegeling van mezelf en van hoe ik in het leven sta. Ik hou er niet van om de dingen perfecter te doen lijken dan ze zijn. Ik ben er vast van overtuigd dat het beter is voor onze planeet en voor de dieren om te stoppen met het eten van vlees. Dieren zijn geen producten. En toch kan ik daar mijn gedrag blijkbaar niet op aanpassen.

Dat heeft verschillende redenen:

  • Mijn gezondheid. Als ik langere tijd dierlijke producten laat staan, zoals tijdens Dagen Zonder Vlees, merk ik dat aan hoe ik me voel. Misschien heeft het ermee te maken dat mijn gezondheid sowieso al zwakker is, maar ik voel me beter als ik ook regelmatig dierlijke producten eet. Ik ben ook bang om tekorten op te lopen. Ik weet dat je perfect alle voedingsstoffen die je nodig hebt kan vinden in een vegetarische levensstijl, maar ik probeer het in mijn geval liever niet uit.
  • De smaak. Eerlijk? Ik vind dierlijke producten gewoon lekker als smaakmaker. Tegenwoordig zijn er heerlijke alternatieven te koop die minstens even smakelijk zijn. Maar bij zulke vervangers komt dan weer iets anders kijken:
  • Ik heb voedingsintoleranties.  Mijn eetpatroon is sowieso al een uitdaging, omdat ik glutenvrij en suikervrij eet, kunstmatige toevoegingen wil vermijden en ook gevoelig ben aan melkproducten en bepaalde groenten. Vegetarisch of veganistisch eten kan heel makkelijk zijn door alle vervangers die er bestaan, maar vaak mag of wil ik die niet eten. En ik heb geen zin om alleen maar peulvruchten te kunnen eten als vlees- en smaakvervanger. Zo, dat is eruit.

Ik ben een bewuste flexitariër

Dat ik vlees niet volledig wil of kan opgeven, betekent niet dat ik mijn consumptiepatroon niet kan aanpassen. Dit doe ik wél:

  • Niet elke dag vlees eten. We eten thuis sowieso een paar keer per week vegetarisch – al lukt het de ene keer beter dan de andere. Soms zitten daar ook volledige plantaardige maaltijden bij.
  • Vlees als accent, niet als hoofdingrediënt. Vlees eten we alleen nog bij het avondeten, en onze porties hebben we veel kleiner gemaakt. We proberen de nadruk te leggen op andere dingen, en gebruiken vlees als aanvulling.
  • Melkproducten (uitgezonderd grasboter) eten we niet meer. Het vlees, de eieren en de honing die we wel nog eten zijn allemaal biologisch.

We wisselen thuis maaltijden met dierlijke producten dus af met vegetarische of veganistische gerechten en zijn daarmee flexitariërs. Door al onze wijzigingen hebben we onze vleesconsumptie gevoelig verminderd. Het eten van vlees zal nooit duurzaam zijn, maar we kunnen het wel op zijn minst op een meer bewuste manier doen.

Ben ik wel groen genoeg als ik vlees eet?

Ik ga er dan wel heel bewust mee om, uiteindelijk eet ik nog altijd wel vlees. En ik kies er dus ook bewust voor om niet vegetarisch of veganistisch te gaan eten. Ben ik dan wel groen genoeg? Is dat wel verantwoord op ecologisch vlak? Is het niet belachelijk dat ik mijn leven steeds duurzamer wil maken, maar op dat vlak dan niet all the way ga?

Nee, dat is niet belachelijk. Het is helemaal OK om mezelf te zijn, want ik leg weer andere accenten dan iemand anders. Ik ga bijvoorbeeld zo goed als nooit met het vliegtuig op vakantie. Een rijbewijs heb ik niet en dus ook geen auto. En zo zijn er nog heel wat andere duurzame keuzes die ik wél elke dag maak. En ook al was dat niet zo (en ik ben geen perfect groen boontje): dan zou ik me nog altijd niet hoeven te schamen.

Elkaar inspireren, niet demotiveren

We nemen allemaal onze eigen beslissingen en leven zo goed mogelijk, naar ons eigen vermogen. Ik wil dan ook zeggen: ik hoop dat jullie, als veganisten of vegetariërs, mij niet minder vinden omdat ik nog wel vlees eet. En op mijn beurt hoop ik dat diegenen onder jullie die in het algemeen niet zo wakker liggen van de groene levensstijl, van mij nooit het gevoel krijgen dat jullie niet goed bezig zijn.

Elkaar inspireren vind ik mooi en waardevol, maar belerende vingertjes zijn echt niet nodig. Dat werkt alleen maar demotiverend.

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

48 Comments

  1. You do you. Je gaat er duidelijk bewust mee om en minder vlees is ook al een grote stap. Al ben ik natuurlijk zelf ook een groen(er) meisje dat wel vlees eet … Ik heb mij er nooit minderwaardig door gevoeld en ben er ook gewoon eerlijk over. Ik eet liever geen vlees, maar soms dwingen de omstandigheden mij en dat lijkt me geen ramp. Doe zo voort zou ik zeggen.

    1. Precies, natuurlijk weet ik wel dat ik mij niet hoef te schamen hoor. Maar je zou soms wel een beetje die indruk krijgen als je de enige lijkt te zijn. Dankjewel!

  2. Is toch prima. We moeten elkaar niet de maat nemen en je moet doen wat goed is voor jou. Je maakt een bewuste keus.
    Ik eet sinds maart vegetarisch. Omdat ik net als jij geen gluten en lactosevrij verdrag is het idd best wel gedoe soms. Ik verdraag peulvruchten ook niet goed. Om die reden stap ik niet over naar veganistisch eten.

    1. Inderdaad, teveel peulvruchten, maïs, bonen enzo kan ik ook niet eten. En veel vervangers hebben dan weer gluten, kunstmatige e-nummers, suiker, … Ik heb ook niet zo veel energie (en zin) om telkens uitgebreid te koken. Dankjewel!

      1. Klopt helemaal. Ik koop om die reden geen vervangers. Wat ik wel dor is eens per maand zelf maken. Dat doe ik in de vriezer.
        Voor mij scheelt t dat koken echt mijn hobby is. Ik vind t daarom prima de energie die ik heb daar in te stoppen.

  3. Sofie, ik vind het heel goed dat je dit schrijft. Ik vind het prima wanneer iedereen zijn eigen keuzes maakt; en elkaar aanvallen (op social media) vind ik daarbij echt alle grenzen overschrijden. Iemand is niet beter dan een ander om een bepaalde dieetkeuze.

    Zelf eet ik ook bewust wel vlees. De belangrijkste reden daarvoor is mijn gezondheid. Ik heb een aandoening waarbij ik heel snel atrofie in de spieren krijg (spiervermindering), en ik merk het echt aan mijn lichaam als ik niet voldoende eiwitten binnenkrijg. Daar valt met een plantaardig dieet echt niet tegenaan te eten. Toch eet ik niet elke dag vlees en probeer ik een balans tussen maaltijden met en zonder vlees te vinden.

    Daarnaast eet ik liever geen processed food; en als iets dat wel zijn, zijn het vleesvervangers. Wanneer ik vegetarisch eet, vang ik dat dus op met andere, natuurlijke producten.

    Bovendien heb ik ook mijn twijfels over andere vervangers waar vegetariërs en veganisten uit kunnen kiezen. Ik denk bijvoorbeeld regelmatig na over de ‘voetafdruk’ die ik in de wereld achterlaat. Zijn sojaplantages in andere landen niet ook ontzettend belastend voor onze wereld? Hoeveel bos is daarvoor gesneuveld? En hoeveel amandelen zijn er nodig voor één glas amandelmelk? Oh ja, en hoe zit het eigenlijk met de kinderen die de amandelen moeten plukken? Ik vraag me daarom af of je de belasting van onze wereld zo niet gewoon een beetje verschuift naar een ander gebied. En ik snap natuurlijk wel dat er mensen zijn die principiële bezwaren hebben tegen het slachten van dieren; maar voor mij is dat de natuurlijke ‘circle of life’. (En nee, dan heb ik het niet over de bio-industrie. 😉 ).

    Ik probeer verder op een andere manier bewust om te gaan met het milieu. Eten en spullen worden niet zomaar weggegooid. Ik koop weinig nieuwe producten, bijvoorbeeld ook geen vegan nagelak of dierproefvrije make-up. Mijn oplossing is: geen make-up! 😉 Dit is maar een voorbeeld, maar ik hoop dat ik door minder te consumeren ook een constructieve bijdrage lever aan de wereld om me heen.

    Zo, ik zit wel op m’n praatstoel. 😉 Ik hoop dat je veel constructieve reacties krijgt op je mooie blogpost.

    1. Haha, dit is volgens mij de langste reactie die ik ooit op mijn blog heb mogen ontvangen!
      Ik herken precies wat je zegt, over je gezondheid, over de processed foods liever vermijden…
      Daarbij maak je enkele hele interessante punten ja, over de afdruk van de vervangende producten. Ik heb geen idee hoe dat zit: wat er beter zou zijn in the long run. Maar het klopt misschien wel dat het niet automatisch betekent dat omdat het vegan is, het ook ecologisch is. En iedereen maakt over andere dingen weer bepaalde keuzes, zoals jij met de make-up enzo. Om over na te denken weer! Dankjewel voor je uitgebreide mening!

      1. Oe, ik zie hier één ding waar ik wel op in wil haken. En niet om naar te doen – laat ik dat voorop stellen – maar vooral uit een stukje factchecking ;). Het argument ‘de sojateelt is ook niet milieuvriendelijk’ heeft juist rechtstreeks met vleesconsumptie te maken. Het is namelijk waar dat er voor sojateelt enorme stukken woud sneuvelen en de arbeidsomstandigheden daar ook vaak verre van humaan zijn. En dat is zeker niet wenselijk. Maar er is vooral zo’n grote vraag naar soja omdat het als veevoer wordt gebruikt, niet omdat al die vegetariërs zo nodig soja willen eten :). Het wordt ook wel ‘verborgen soja’ genoemd. Een stukje van de WNF website: “Zo heeft een kip maar liefst 109 gram soja nodig voordat die bij de slacht 100 gram kipfilet oplevert. Eieren bevatten per stuk van 55 gram gemiddeld 35 gram verborgen soja. Een hamburger bestaat per 100 gram voor iets minder dan de helft uit verborgen soja. Zelfs kaas bevat per ons 25 gram verborgen soja.”

        1. Interessant Amke! Eigenlijk wel logisch dat de hele veeteelt veel meer soja verbruikt dan de mens – en dat is eigenlijk zo onzinnig, gezien het twee keer plaats en energie verbruikt voor één doel: mensen voeden.

  4. Minder vlees is toch altijd beter? Ik vind dat je goed bezig bent! Liever minder vlees, dan nog elke dag. Als dit voor jou de oplossing is, prima! Je hoeft je er zeker niet minder door te voelen.

  5. Het is allemaal al gezegd, maar ik zeg het gewoon nog een keer: je bent super bezig!
    Die groene mensen online geven een ontzettend vertekend beeld van de wereld. Kijk liever naar je directe omgeving. Daar is vast bijna niemand vegetariër of veganist. Dat jij zo bewust kiest voor een beetje vlees is al heel wat. Sterker nog, als iedereen zo met vlees om zou gaan, zou het klimaateffect zo gigantisch veel kleiner zijn.
    Bovendien is flexitariër zijn voor veel mensen een veel haalbaardere gedachte en kun jij mensen in je omgeving vast veel makkelijk een keertje minder veel of vaak vlees laten eten dan ze in één keer confronteren met een veganistisch dieet. Ik ben zelfs sinds een half jaar pas vegetariër en ben daarvoor héél lang flexitariër geweest. Je moet toch eerst voor jezelf ontdekken waar je grens ligt en die ligt voor iedereen ergens anders. Als je het voor jezelf maar duidelijk hebt 🙂

    1. Precies, het is ook maar sinds ik al jullie fijne groene bloggers op de voet volg dat het lijkt alsof ik nog een uitzondering ben. Maar in the bigger picture is dat natuurlijk helemaal niet zo!

      1. Yes, hou die bigger picture vooral in gedachten als je een keer baalt. Over bigger picture gesproken: duurzaam leven is ook niet alleen maar eten. Jij doet op veel meer vlakken je best en dat kan ik persoonlijk beter waarderen dan een veganist die elke week de Action leeg koopt 😉

        1. Ik doe m’n best Linda, dankjewel. En ja, het is ook allemaal niet zo simpel als gewoon maar een categorie uit je eetpatroon schrappen. Want er zijn zoveel issues, met andere dingen maar ook met sommige plantaardige voeding, denk maar aan de palmolie waar jij over schreef, of het probleem met quinoa waarbij de lokale bevolking opeens een tekort had, enzovoort. Het is allemaal een moeilijke puzzel, en iedereen draagt op zijn manier een steentje bij!

  6. Ik begrijp je gevoel helemaal hoor, ik ervaar het namelijk net zo. Ook ik kan en wil me (nog) niet tot volledig een veganistisch dieet toeleggen. Ik geloof veel meer in kleine stapjes. Kijken naar wat je wel kunt doen en doen waar je je goed bij voelt. Ik verdraag bijvoorbeeld soja niet goed en mijn buik wordt niet vrolijk als ik vaak peulvruchten eet. Ik kan dus niet regelmatig bonen of vleesvervangers gaan eten. Ik vind het goed dat er aandacht wordt geschonken aan veganisme en dat er steeds meer vegan opties in restaurants en supermarkt te vinden zijn, absoluut. Ik probeer dingen uit en kijk wat werkt voor ons en wat niet. Ik ga er dus flexibel mee om. Overigens eet de rest van ons gezin gewoon vlees, hetzij weinig. Zelf eet ik af en toe nog vis en regelmatig kaas en eieren. Is dit perfect? Nee. Maar als je kijkt naar hoe wij 1,5 jaar geleden nog aten is het een heel verschil.

    Overigens geldt niet dit alleen voor vlees eten, maar bijvoorbeeld ook voor kinderen krijgen. Ik heb soms het idee dat het mij verweten wordt dat ik kinderen heb. Ja, kinderen zijn milieuvervuilend. Maar ik kan ze moeilijk terug in mijn baarmoeder stoppen 😉

    In plaats van met een vinger naar elkaar te wijzen geloof ik veel meer in eigen processen. Het radicale gedrag wat sommige vegans hebben, tja, daar kan ik gewoon helemaal niks mee. Het is toch veel waardevoller om elkaar te inspireren dan elkaar de grond in te trappen? Dus nee Sofie, je bent gewoon echt heel goed bezig! Ik geniet erg van je blog, dus ga vooral door waar je zelf goed bij voelt.

    1. Oei, iemand de vinger wijzen omdat hij of zij kinderen heeft, dat is ook een brug te ver zeg! Nee, ik ben helemaal akkoord. En wat lief je complimentje over mijn blog! Dankjewel.

  7. Ik vind dat jij op veel vlakken al heel veel moeite doet die veel mensen niet doen. Ook veel vegans zouden op andere vlakken wel wat kunnen leren van jou wat betreft groen leven. Ik heb ook moeite met het laten staan van vis en vlees. Zeker sinds mijn zwangerschap is de nood om vlees en vis te eten steeds groter geworden. Mijn lichaam lijkt het te vragen. Ik weet ook wel dat je normaal perfect zonder dierlijke producten zou moeten kunnen, maar bij mij is dat een immense zoektocht waar ik (nog) niet klaar voor ben.
    Hier worden ook wel vegetarische dagen ingelast, heel bewust. En ik troost me dan met die gedachte, dat ik toch een beetje moeite doe.

  8. Heel herkenbaar, jouw gevoel. Zoals hierboven ook al gezegd is, is het feit dat je er bewust mee bezig bent al de grootste stap. Ik vind de drie dingen die je omschrijft (niet elke dag vlees, vlees als accent en de keuze voor biologisch) al hele mooie dingen. Dat is meer dan het gros van de mensen doet. Ik las laatst dat in Nederland (weet niet hoe dat in België zit) het aantal vegetariërs en veganisten wel sterk groeit, maar nog steeds slechts 4,4% van de bevolking is. Dus je bevindt je nog altijd onder de grote meerderheid. En die grote meerderheid eet over het algemeen veel meer vlees dat jij doet ;). Zelf eet ik sinds ruim een jaar volledig vegetarisch. Maar ik ervaar datzelfde schuldgevoel als jij dan weer omdat ik niet veganistisch eet. Ik experimenteer wel veel met veganistische gerechten en eet steeds meer alleen plantaardig, maar de zuivel is nog zeker niet uit mijn leven verbannen (want zeg nou zelf: kaas :)). Heb ik dan een ‘slechte’ groene levensstijl? Ik hoop dat ik dat op andere manieren weer compenseer. Hoe dan ook, ik probeer maar te zeggen dat ik bewustzijn een heel belangrijke stap vind en dat je het nooit helemaal goed kan doen, voor niemand niet. Maar laat dat je niet ontmoedigen!

    1. Ontmoedigen zal het me zeker niet doen. Ik vind het alleen zo jammer te zien dat sommige mensen de stappen die anderen zetten zo snel naar beneden halen doordat het steeds niet genoeg is. Terwijl ik het mooi vind dat steeds meer mensen op zijn minst iets proberen doen!
      Dankjewel voor je reactie!

  9. Wat een mooie blog! Hierover zou vaker geschreven moeten worden! Het lijkt wel alsof je het nooit goed genoeg doet, en dat gevoel kun je jezelf geven, maar zeker ook krijgen van anderen. Zeker in het groene blogwereldje. Maar net wat Linda zegt: als je om je heen kijkt, ben je waarschijnlijk één van de weinigen die zo bewust bezig is met de wereld om zich heen. Bijna niemand doet groene moeite, of het nou is in een eetpatroon of in energieverbruik, of op andere gebieden. Ik vind dat we trots mogen zijn op elke stap die we zetten, en dat we doen wat in ons vermogen ligt is superveel waard <3

  10. Ik ben (nog) niet zo’n groen meisje en ik voel me soms al een beetje, euh, awkward als ik eens iets vermeld over vlees eten. Haha :p Ik denk wel dat al die blogs inderdaad een beetje een verkeerd beeld geven. In mijn omgeving eet bijvoorbeeld echt niemand vegetarisch. Mijn schoonzus is wel bewust bezig met eten maar eet ook vlees. Dus als ik naar mijn omgeving kijk, is het helemaal geen big deal.
    Je moet vooral doen waar je jezelf goed bij voelt hé. En als daar vlees eten bij hoort, dan is dat zo. No shame in your game girl! 🙂

    1. Dat is toch eigenlijk niet ok, dat we het gevoel krijgen dat we sommige dingen niet kunnen delen omdat er dan mogelijk mensen niet akkoord mee zijn? Zoals ik al zei op Instagram: Ik begrijp echt de keuze en bewonder vegetariërs en vegans er zelfs voor. Ik hoop dat ik misschien ooit naar dat punt evolueer, maar dat weet ik niet. Ik begrijp zelfs dat vegans niet begrijpen waarom anderen wel vlees willen eten. Maar iemand niet begrijpen wil niet zeggen dat die ander daarom het gevoel moet krijgen alsof die een slecht of hypocriet persoon is.
      Ik ken zowel grote vleeseters, gewone vleeseters, veganisten, vegetariërs. Maar de laatste twee zijn wel maar drie of vier personen. Dus als ik daarmee vergelijk hoef ik me inderdaad over niets slecht te voelen. En als ik vergelijk met anderen ook niet. Want zoals je zegt, iedereen doet wat ie kan en het beste vindt op dat moment. Merci Irene!!

  11. Ik ben zelf al heel wat jaren vegetariër, maar vind het belangrijk om iedereen in zijn waarde te laten. Oké, ik moet toegeven dat ik het wel een dingetje vind als ik iemand 3 hamburgers achter elkaar naar binnen zie werken 😉 Maar verder heb ik er totaal geen problemen mee als iemand wel gewoon vlees eet. In jouw geval kan ik me ook heel goed voorstellen dat je liever niet te veel experimenteert met je voeding. Je hebt zo te horen al een aantal restricties qua eten en jezelf er ook nog een opleggen is dan misschien niet de slimste optie. Het klinkt alsof je een heel weloverwogen beslissing hebt genomen en er ook heel bewust voor kiest om al wel iets minder vlees te eten. Ook dat is iets waar je trots op moet zijn! En verder, kijk vooral naar de dingen die je wél doet! Er zijn genoeg vegetariërs, waaronder ik, die bijvoorbeeld niet zo bezig zijn met afval verminderen als jij. Je draagt al zoveel steentjes bij aan een betere wereld en hoeft je echt 0,0 schuldig te voelen als je gewoon af en toe vlees eet.

    1. Ik heb echt veel aan zo’n constructieve reactie Romy, dankjewel! Net zoals jij zal ik dat ook moeilijk vinden, of zal ik even slikken als ik iemand pesticiden zie gebruiken in de tuin, of ….
      Maar dat wil niet zeggen dat ik me daarom beter hoef te voelen dan die persoon. Ik sta altijd open voor gesprekken die doen nadenken, maar het is zo jammer dat sommigen een ander eerder gaan aanvallen of duidelijk maken dat het niet goed genoeg is wat ze doen. Tja, dat is gewoon niet constructief, maar creëert eerder aversie. Gelukkig blijkt uit de vele reacties hier dat er ook heel wat vegetariërs en vegans open over kunnen zijn zonder te veroordelen!

  12. Wat goed dat je dit artikel wel online zet! Ik schreef ernlaatst ook over en voelde me er volgens mij net zo zenuwachtig over haha. Ik vind het heel goed dag je voor jou leven en jouw situatie een keuze maakt waarbij jij je goed voelt. De kans dat het dan een gewoonte wordt en voor altijd blijft is gewoon veel groter. Dat is volgens mij uiteindelijk duurzamer dan drie jaar vechten om vegan te zijn 😉

    1. Ook een heel goed punt, dat het dan meer kans maakt om een gewoonte voor altijd te blijven, als je er echt kan achterstaan. Ik ga je artikel meteen lezen! Dankjewel Marieke!

  13. Fijn dat je hier zo open over schrijft! En wat je nu eet, of niet, zal niks aan het feit veranderen dat ik hier graag kom lezen. Iedereen doet wat hij zelf kan, en waar hij zich goed bij voelt. Mijn man eet ook nog vlees en vis, maar daarom zie ik hem niet minder graag. Samen nemen we alle groene stappen waar we ons goed bij voelen, en lukt dat niet, dan is het maar zo. Herbruikbare luiers hebben we hier vb. niet gekozen, maar we doen op heel andere vlakken wel ons best!

    1. Wat leuk om te horen, dankjewel. Precies, en het is niet omdat mijn familie of vrienden dan weer totaal niet bezig zijn met duurzaamheid, dat ik ze daarom minder graag zie, of dat ik hen ten koste wat kost wil veranderen, of minder ga bekijken. Iedereen leeft volgens wat hij of zij het beste vindt op dat moment en ik laat graag iedereen in zijn waarde. Er zal altijd wel iemand zijn voor wie het niet goed genoeg is. Maar het is zo jammer om daarmee mensen die tenminste iets willen proberen, hoe klein ook, af te schrikken of niet groen genoeg te vinden. Liefs!

  14. Of je nu licht groen bent of donker groen, ik denk dat de kracht hem juist zit in het bewustzijn van wat jij eet en consumeert. Dat je hier zo mee bezig bent kan ik alleen maar toejuichen!

    Zelf heb ik dan geen Lyme, maar wel M.E. en ben ik juist voor mijn gezondheid ook eerst suikervrij, zuivelvrij en nu dus ook vegan gaan eten. Er blijft inderdaad niet zoveel over, maar het feit dat mijn lichaam hier zo goed op reageert geeft de doorslag. Dat je schrijft dat jij je niet zo lekker voelt als je geen vlees eet herken ik wel, mijn lichaam moest ook echt wennen en een soort van afkicken. Dat heb je nu eenmaal met een niet gezond lichaam. Ik zeg dit niet om jou te overtuigen om juist daarom vegetarisch te gaan eten, maar wel omdat ik mij daar erg in herken 🙂 ieder lichaam reageert anders.. en je gezindheid is immers je kostbaarste bezit.

    Daarnaast vind het het super belangrijk dat we allemaal doen waar we ons goed bij voelen. De ‘radicale’ vegans die neerkijken op iedereen en altijd een mening geven, ik hoop dat ik daar nooit in zal veranderen. Ik denk dat we zo alleen maar mensen wegjagen. Terwijl als we allemaal een dag in de week ons vlees laten staan en meer plantaardig eten we al zoveel meer kunnen bereiken!

    Ik vind het dus erg dapper en goed dat je dit online hebt gezet. Er is voor iedereen een plekje en hoop niet dat jij je hierdoor minder gaat voelen. Want licht groen is ook groen!

    1. Herkenbaar ja! Ik vind je houding echt mooi, Linda, dankjewel. Volgens mij wordt veganisme inderdaad alleen maar in een raar ver hoekje geduwd als er te stellig mee omgegaan wordt. Ik begrijp het echt dat iemand zo passioneel over een keuze kan zijn dat je het liefst iedereen wil overtuigen, maar voor mensen die er mijlenver vanaf staan komt dat juist averechts over, volgens mij. Ik hou van de positieve, laagdrempelige benadering waar iedereen in zijn waarde gelaten wordt.
      Heel mooi “licht groen is ook groen”, zoals jij zegt! Prachtig!

  15. Als iedereen op deze wereld al de helft zo bewust zou leven als jij dat doet, kwamen we al een heel eind, lijkt mij….
    Ik eet ook veel minder vlees en probeer net als jij een paar keer per week vegetarisch te eten…
    Heel goed artikel dit. Oprecht … daar hou ik van.

    1. Dankjewel Ilse, dat is fijn om te horen. Ik vind oprechtheid heel belangrijk en neem dus toch een beetje dit risico om heel eerlijk te zijn hier…dus blij met je commentaar 🙂

  16. Ik vind het juist heel groen om bewust te eten. En dat is voor mij dus ook alles eten. De mens is een dier die van alle voedingsstoffen een beetje nodig heeft. Heel gevarieerd en matig. In mijn beleving hoort daar vlees bij. Maar precies wat jij ook schrijft, het is een deeltje van…geen hoofdingrediënt.
    Iedereen leeft zoals hij of zij dit het beste vindt. Ik heb een stofwisselingsprobleem waarbij ik gewoon gezond en gevarieerd moet eten. Als ik alle dierlijke produkten laat staan voel ik me heel slecht. Als ik veel fruit eet ook. Of juist veel vlees en zuivel. Gewoon van alles wat.
    Als we wat bewuster met ons eten omgaan dan is dat voor de wereld ook heel wat beter 🙂
    Dank voor je mooie blog.
    Liefs xx

  17. Wat mooi geschreven Sofie! Zelf eet ik vegetarisch maar ik zie het zeker niet als een verplichting voor een groen of duurzaam leven. Er zijn zoveel manieren waarop je kan bijdragen aan het milieu. Dit kan door het eten van seizoensgroenten, minderen van afval of door energiezuinig te leven. Het zou jammer zijn als vega(n) de enige manier zou zijn om een steentje bij te dragen terwijl er zoveel verschillende opties zijn. Groen leven is iets moois en zou geen verplichting of ‘moetje’ moeten zijn. Ik vind het onwijs goed van je dat je al zoveel doet en je kan zeker trots op jezelf zijn!

    1. Zo lief Claire, dankje! Daar verschillen dus voor sommigen de meningen, dat je nooit van jezelf kan zeggen dat je groen of duurzaam bezig bent zolang je nog vlees eet. En dat vind ik dan weer jammer. Ik bewonder iedereen die de keuze maakt, maar voor mij is het momenteel niet de beste keus. Maar ik wil dan wel op andere vlakken (en ook op dit vlak) mijn best blijven doen, en niet alles zomaar afblazen omdat ik het toch nooit groen genoeg zou doen. Dat zeg je mooi, dat groen leven iets moois is en geen verplichting zou moeten zijn!

  18. Wat een mooie blogpost! Echt leuk geschreven, en zo tof dat je zo eerlijk bent 🙂 Ik ben ook een flexitariër, maar dat wordt inderdaad soms gezien als een ‘gemakkelijkheidsoplossing’. Maar als je dan in je achterhoofd houdt dat het nog steeds beter is dan elke dag een kilo vlees eten, dan voelt het toch al een stuk beter 😉 Goed bezig! liefs 🙂

  19. Hallo,
    Ik ben blij je blog tegen gekomen te zijn. Ik ben sinds korte tijd aan een drastisch eliminatiedieet moeten beginnen omdat ik ook uitdagingen had met mijn darmen. Steeds een opgeblazen onrustig gevoel. Ik erken en herken mijzelf wel in wat je schrijft. Ik kan ook niet volledig zonder vlees leven…het was een uitdaging om inspiratie te vinden in wat ik nu wel of niet kan en mag eten. Het begon wel heel eentonig te worden voor mij tot ik op zoek ging of er geen kaasvervanger bestaat omdat ik dit in mijn elliminatie zeker niet mag eten.
    Ik vind de naam van jouw blog ook wel fijn gevonden. Ik heb dan ook te kampen met chronische stress en heb een groot bloedonderzoek laten doen via de Functional Medicine méthode. Ook niet echt terugbetaalbaar via de mutualiteiten maar met sommige extra voeding supplementen voel ik mij kwestie energie toch al beter. Fijn te lezen dat je ook een kers verse mama bent.
    Dank je wel om dit neer te zetten op internet en dat je hier toch wel mensen mee kan helpen en inspireren.
    Groetjes, 🌹

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.