Omdat ik het zelf fijn vind om te volgen bij anderen, maar ook als herinnering voor later, wil ik graag een wekelijks zwangerschapsdagboekje bijhouden. Inmiddels zitten weken 15 en 16 erop en dit is hoe het ging!

Week 15: De eerste pijntjes?

De vijftiende week start met een hele, héle slechte dag. Gisteren voelde ik me een half dagje wat beter, maar nu slaat de misselijkheid weer in alle hevigheid toe. In plaats van een uitstapje voor het kiezen van verf voor op de kinderkamer, zie ik vooral de badkamervloer en mijn bed. Ook de rest van de week verloopt wisselend. Ik krijg af en toe enorme hongeraanvallen en ben vervolgens weer misselijk van wat ik eet. Als ik niets eet, wordt het echter ook erger. Het blijft zoeken naar wat het beste werkt om me wat menselijk te voelen. Maar de ene dag is duidelijk de andere niet.

De laatste tijd heb ik een erg pijnlijke knie (dat fenomeen komt elk jaar terug bij de start van de winter). Daarbij komt dat ik regelmatig wakker word van de pijn in mijn benen en heupen ’s nachts, en ook slapende armen en handen keren terug. Zou dit ook bij de zwangerschap horen? Of zijn het toch mijn “normale” klachten die opduiken? In elk geval, met pijn kan ik veel beter overweg dan met misselijk zijn. Is die jarenlange training toch voor iets goed geweest.

Nu we het geslacht van ons kindje kennen, wordt alles weer een stukje tastbaarder. We praten nu over onze dochter in plaats van over “de baby”.

Heb ik al gezegd wat voor een fantastische papa die dochter heeft? Het is echt geweldig hoe Jense voor ons zorgt. Toen we op voorhand praatten over zwanger worden, had hij altijd schrik voor de zwangerschap zelf, meer dan voor de periode daarna. In zijn ogen moet ik een zwangerschap helemaal alleen dragen, en kan hij alleen maar toekijken. Maar zo is het helemaal niet. Want dankzij die man, die alles hier in ons huishouden in zijn eentje recht houdt, kan ik zo veel rusten als nodig is. En dat is de grootste hulp die ik kan bedenken. Een man die na zijn werkdag het eten maakt, de afwas doet én zelf koekjes staat te bakken voor zijn zwangere vrouwtje: dat is er één uit de duizend. En daarom weet ik dat we er wel zullen komen. Op onze manier, samen.

zwangerschap week 15 en 16

Week 16: 168 gram geluk

Jense is jarig en er komt familie op bezoek. Druk dus, maar ik heb gelukkig een redelijke dag. Al mijn eten (en de taart) blijft binnen! Ik merk wel dat een middagje gezellig kletsen me enorm uitput. Het is dus misschien niet zo’n ramp dat de volgende dag ons geplande uitstapje naar de dierentuin niet doorgaat omwille van de sneeuw. In de plaats daarvan nestelen we ons voor de nieuwe (tweedehands, we blijven wel eco hoor ;-)) televisie.

Later in de week staat er een controleafspraak bij de gynaecoloog gepland. We zien ons meisje weer vrolijk spartelen met armpjes en beentjes. Haar hoofdje meet nu 3.7 cm in doorsnede en het totaal geschatte gewicht van de baby is 168 gram. Het is zo mooi om tijdens de echo’s letterlijk te zien dat er een klein mensje groeit en leeft in mijn buik. Ik kan niet wachten om haar bewegingen te gaan voelen, want met momenten kan ik nog altijd niet geloven dat dit wonder ons echt overkomt. Tot ik mijn buikje in de spiegel zie dan toch, want dat lijkt nu elke dag wel ronder te worden!

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

6 Comments

  1. Een mooi groeiend buikje! Hier ook een goede echo achter de rug en sinds een paar dagen voel ik al kleine stampjes, geweldig gevoel 🙂 Bij ons eerste kindje duurde het wel langer vooraleer ik de stampjes herkende maar nu weet ik al wat ik moet voelen.

  2. Ik heb Amélie voor het eerst gevoeld rond week 18, dus hé, nog maar even geduld en je zal jouw kleintje ook echt beginnen voelen. Het is al zo onwerkelijk voor onszelf en we voelen wel dat we zwanger zijn, beeld je eens in wat dat voor onze mannen dan moet zijn.
    Je hebt echt een man uit duizend. Handjes samen hoor!

  3. Wat zie je er prachtig uit! Ik hoop wel dat die misselijkheid minder wordt zeg brrr.
    Je lijf heeft heel veel energie nodig voor je dochter nu, ik kan me voorstellen dat gewrichten dan eerder kraken, zeker als je al veel gezondheidsklachten hebt 😉
    Ik ga niet vergelijken met mijn eigen zwangerschap….elke vrouw beleeft het weer zo anders en de mijne was toch niet representatief 😉😂
    Sterkte en liefs voor jou en Jense xx

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.