Ook al zou ik nog maar één blogpost per week online zetten, ik maak voor deze wellicht laatste zwangerschapsupdate graag een uitzondering. Ik kreeg van lieve lezers namelijk de vraag hoe het nu ging en of ons meisje er al was. Het leek me dus wel mooi om vandaag, op onze uitgerekende datum, het laatste dagboek neer te pennen. De vorige updates kan je hier vinden. 

40 weken! 

Het is nu zaterdag 26 mei, en dat betekent dat ik nu 40 weken zwanger ben. Dit is onze officiële uitgerekende datum, al bevalt maar een héél kleine minderheid van de vrouwen effectief op die dag. Het blijft dus nog wel spannend: komt onze meid misschien vandaag nog ter wereld? Of besluit ze om nog even te blijven zitten? Jullie horen het als het zover is!

In elk geval hadden we niet verwacht dat ik het toch nog tot minstens 40 weken zou trekken. Door de ontsluiting, de indaling en de baarmoederhals die al flink verstreken was, dacht iedereen dat het wel niet meer lang zou duren. 

Strippen zonder resultaat 

Omdat mijn lichaam langs alle kanten aangaf er klaar voor te zijn, ons meisje al op een flink gewicht werd geschat, en het voor mij ook wel wat zwaar werd, heeft de gynaecoloog mij in week 38 gestript. Ze heeft niet al mijn kleren uitgetrokken (haar mopje), maar wel voorzichtig de vliezen wat losgemaakt (niet gebroken, dat is weer wat anders). Dit is een oud trucje, dat overigens alleen kan toegepast worden wanneer er ontsluiting is, om je lichaam net het laatste zetje te geven. Door de wrijving op die bepaalde plek komen er hormonen vrij die een bevalling in gang zouden kunnen zetten. De laatste druppel die nodig is, als het ware. Strippen geeft geen garantie op succes, maar we stonden er wel voor open om het te proberen. 

Onze dochter was echter niet akkoord en is mooi blijven zitten. Zo kennen we haar intussen wel ;-). 

Een beetje vakantie 

Jense had een lang weekend, en we maakten van de gelegenheid – en het prachtige weer – gebruik om nog wat langer te relaxen met z’n twee. We hebben de dagen vooral doorgebracht in onze tuin. Languit op een ligbed met een boek, uitgebreid aperitieven en gezelschapsspelletjes spelen: het leek wel vakantie. Héérlijk! Verder heb ik niet meer de puf om nog iets te ondernemen, dus hou ik het heel erg rustig. Geen afspraken meer, gewoon lekker thuis ontspannen. Nog even genieten (en soms ook heel luid AU roepen, zuchten en puffen) van het drukke leventje in mijn buik. 

Gynaecoloog op vakantie: toch een gemis 

De eveneens zwangere vriendin, waar alles er op wees dat ze over datum zou gaan, berichtte ons onverwachts dat hun zoontje toch al geboren was. Als het strippen wél gelukt zou zijn, zouden we dus echt tezamen op de kraamafdeling zijn beland, maar dat wisten zij natuurlijk niet. Zo zie je maar, de natuur volgt toch gewoon haar eigen weg, en dat is helemaal ok. Al had het toch erg leuk en grappig geweest!

Omdat de gynaecoloog op vakantie vertrok, moest ik deze week op controle in het ziekenhuis. Hoewel er alleen een controle van bloeddruk, urine en monitoring van baby’s hartslag en weeënactiviteit gepland stond, werden daar uiteindelijk nog een bloedname, echo en inwendig onderzoek aan toegevoegd. Ik had een echte pechdag. Het wachten duurde lang, ik was uitgeput en hongerig, en de stagiaires en assistenten die dienst hadden (en overigens wel lief waren, hoor) waren nog wat (te?) onervaren, denken we. Ik heb erg veel pijn gehad bij de onderzoeken – maar wilde ze wel laten afmaken waar ze aan begonnen waren – en moest toch wel bekomen achteraf.

Het belangrijkste van al was dat alle resultaten uiteindelijk wel goed waren. De meningen over hoeveel ontsluiting en verstrijking ik nu eigenlijk echt al heb, of het weer een sterrenkijker is geworden en op welk gewicht de baby nu zit, waren wel verdeeld. Er werden al contracties gemeten, maar tot nu toe heeft de bevalling zich dus nog niet voortgezet. 

Na de lange dag concludeerde ik, dat ik mijn eigen gynaecoloog toch wel mis en stiekem een beetje vloek dat ze net nu met vakantie is. Helaas keert ze ook pas volgende week terug, maar goed, ik ga er van uit dat ik op de dag van de bevalling meer geluk zal hebben met mijn begeleiders :-). 

Droevig familienieuws 

Ondanks ons coconnetje van nakend babygeluk, staat de rest van het leven niet stil. Goed en slecht nieuws komen soms bij elkaar, en dat is nu ook zo. Helaas is de grootmoeder van Jense gisteren overleden. Zij en onze dochter zullen elkaar dus nooit leren kennen, en dat is natuurlijk erg droevig. Het was een prachtige, gezellige, warme dame, en ik kijk met een hartelijk gevoel terug naar ons laatste bezoekje, en al de momenten daarvoor. Ze heeft haar rust verdiend. 

Het laatste wat ze tegen ons zei, was “doe dat goed!”. Dat zullen we doen, bomma. Dat zullen we doen. 

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

13 Comments

  1. Oh, lieverd, allemaal zo herkenbaar hoor. Hier dachten we ook dat ons kleintje vroeger zou komen, maar neen. Ik hoop voor jou dat ze wel een beetje snel van zich laat horen, want als je zo last hebt, is dat niet fijn.
    Veel sterkte met het overlijden. Dus als ik het goed begrijp staat er binnenkort ook nog een begrafenis op de planning 😕

    1. Je hebt het niet te kiezen he, we hebben in elk geval de 40 gehaald :-).
      Inderdaad, de begrafenis is komende week. Alles komt dus samen, we zien wel hoe het loopt. Dankjewel.

  2. Wat een verdrietig nieuws dat Jenses grootmoeder is overleden! Het is inderdaad heel jammer dat zij jullie dochter nooit zal leren kennen. Wat dubbel allemaal zo!
    Ik hoop dat jullie dochter zich snel laat zien en dat je inderdaad in je volgende update kunt vertellen dat je na een goede bevalling moeder bent geworden van een prachtig meisje ♥ Veel succes met de laatste loodjes!

  3. Wat een verdrietig nieuws. Kan me voorstellen dat het heel dubbel voelt. Jij staat op het punt om leven ter wereld te brengen, en dan moet je afscheid nemen… dikke knuffel voor jullie.
    Ik hoop dat jullie meisje snel zal besluiten om te komen. Ik denk dat je er wel helemaal klaar mee bent nu. 🙂 Heel veel sterkte! Ik denk veel aan je deze dagen, maar wil je ook niet lastig vallen met berichtjes ‘en en en?’ want dat maakt het wachten ongetwijfeld alleen maar vervelender. Maar dan weet je in ieder geval dat er aan je gedacht wordt! <3

    1. Dankjewel!
      Van die berichtjes krijg ik erg vaak momenteel 😉 Niet erg, maar meer dan afwachten kunnen we ook niet doen. Heel lief van je, ik denk ook aan jullie!

  4. Wat een droevig nieuws, veel sterkte.
    Vreemd hoe dat zo naast elkaar telkens opnieuw bestaat.
    Wat leuk dat jullie bijna jullie dochter gaan ontmoeten! Ik ben morgen uitgerekend, dus kan me helemaal inbeelden hoe het voor jullie voelt. Ik duim!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.