Na nog een nacht met zeer weinig slaap en met een baby aan mijn borst maak ik graag heel even tijd voor een kleine update. Ella is nu twee weken en twee dagen oud en ons leven staat nu helemaal in het teken van dat kleine wezentje. 

De bevalling

Een uitgebreider bevallingsverslag, dat komt er misschien nog wel van, voor wie het graag wil lezen. Om een lang verhaal kort te maken: ik werd ingeleid, wilde eerst zonder epidurale, dan toch wel heel graag met – maar het was te laat. Het persen zelf verliep niet vlot en uiteindelijk kwam er heel wat trek- en duwwerk van de vroedvrouw, een zuignap en een grote knip aan te pas. Gevolg: een lang en pijnlijk herstel, maar toch wel trots dat ik het zelf (met hulp) geklaard heb. 

Eerste dagen in het ziekenhuis 

Ella is geboren op 1 juni om 08:25. Later op de dag stond er meteen heel wat bezoek aan mijn bed – ik vond dat toen geen probleem, maar achteraf bekeken is het veel te druk geweest. We besloten om het de volgende twee dagen rustiger te houden, maar eigenlijk moet je voor rust niet in een ziekenhuis zijn. Sowieso moet je voor rust ten eerste al geen baby op de wereld zetten, maar dat terzijde. 

Ons meisje had het heel moeilijk en krijste elke nacht, heel de nacht, de boel bij elkaar. Was het honger, troost zoeken, waren het krampen of iets anders, niemand wist het en ook de verzorgenden op de kraamafdeling wisten niet meer wat ze nog konden uitproberen.

De vele verschillende vroedvrouwen (die allemaal heel lief waren), hadden wel elk andere tips en instructies voor wat betreft de borstvoeding. Op den duur wisten we niet meer wie of wat te volgen. Ik keek er dus erg naar uit om thuis te zijn en de raad van één persoon te kunnen uittesten. 

Thuis ons ritme zoeken 

Nog een voordeel van thuis zijn: we kunnen slapen wanneer we willen. Of beter gezegd: wanneer Ella ons dat toelaat. Een kleine maar tegelijk ook grote nuance, want slapen is er nog niet veel bij. Het extreme hysterische krijsen van in het ziekenhuis is gelukkig gebeterd, maar ons meisje heeft erg veel last van melkoprispingen en ligt na de nachtvoedingen te huilen, kermen, kreunen en gilletjes te slaken. Tegen dat ze gekalmeerd is en ik eindelijk zou kunnen slapen, heeft ze terug honger en begint de boel opnieuw. Momenteel neemt Jense haar dus regelmatig mee uit de slaapkamer om te troosten, zodat ik een paar uurtjes slaap kan pakken tussen de voedingen door. Maar makkelijk is dat niet, dus ik kan niet zeggen dat het hier geweldig gaat. De zoetgekleurde roze wolk laat wat mij betreft nog op zich wachten, maar wie weet is roze gewoon ook overrated.

Lichtpuntjes zijn er gelukkig wel: dat de kloofjes op mijn tepels beter worden ondanks Ella’s kleine aanhap. En dat ik opnieuw kan zitten, dat ook. We krijgen leuke kaartjes en bezoekjes van lieve mensen (maar die plannen we maar langzaam in, omwille van het nijpende slaaptekort). En ook vertederende cadeautjes, zoals van tantes en nonkels die niet van ophouden weten of buurjongetjes die hun eigen babyspeelgoed komen afgeven. Ella is al rotverwend ;-). Haar onbewuste lachjes doen onze harten smelten. En we maken duizendmiljoen foto’s van de schattigste baby ter wereld – in onze ogen dan toch hè. 

Dicht bij papa en mama 

Behalve dat het voor ons erg slopend is, vind ik het vooral heel erg zielig voor ons ukje wanneer de melk weer eens uit haar neusje spuit. Ik zou haar de meest heerlijke, onbezorgde, ontspannen slaapjes toewensen en die geven we haar dus zoveel mogelijk overdag, dicht bij mama of papa. 

Het zal nog tijd en geduld vergen, en we plannen binnenkort een bezoekje in aan een osteopaat (geen idee of het zou helpen, maar you never know!). Ik hoop met heel mijn hart dat Ella binnenkort van haar ongemakken af mag zijn. Ons meisje komt in elk geval schitterend bij, dus het moet zijn dat we toch iets goed doen ;-).  

Het is een klein, lief schatje, en ik kijk uit naar alle wonderlijke fases die ons nog te wachten staan.  

En tenslotte nog dit: Jense, mijn rots, ik zie u graag en ik ben enorm, enorm, enorm blij dat gij zoveel verlof hebt opgenomen om mij bij te staan en te genieten van je dochter. Kus! 

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

13 Comments

  1. Wat fijn om iets van je te lezen. <3
    Het lijkt me heel erg moeilijk wanneer je kleintje zoveel huilt en je niet precies weet waarom. Samen met het slaaptekort moet dat er wel voor zorgen dat je af en toe het gevoel hebt alsof je gek wordt. Helemaal niet raar dat die roze wolk er dus niet echt is – maar je liefde voor Ella komt heel duidelijk naar voren.
    Oh, die lieve voetjes!
    Het klinkt heel erg pittig, maar wat zal je trots op jezelf zijn als je straks in rustiger vaarwater terecht komt en hierop terug kijkt.

    Sterkte en heel veel liefs x

  2. Ah wat sneu voor Ella en dus ook voor jullie dat ze zoveel last heeft na haar voeding. Misschien een idee om toch even langs de huisarts en kinderarts te gaan? Of werkt dat niet zo in België. Ik ga heel hard duimen dat het snel overgaat en dat jullie met zijn drietjes kunnen genieten van veel slaap :-)>

  3. Wat fijn om iets van je te lezen! Maar wat vervelend dat Ella het zo moeilijk heeft, en het daardoor jullie zo moeilijk maakt. Zo jammer dat je daardoor nog niet echt kunt genieten… Als het straks wat beter gaat met haar (want die tijd komt, echt!), haal je dat genieten vast dubbel en dwars in. Voor nu, veel uithoudingsvermogen gewenst en steelse uurtjes slaap! X

  4. Ik vind het toch weer moedig van je dat je ondanks de moeilijkheden doorzet met de borstvoeding! Het is inderdaad niet makkelijk in het begin en absoluut niet leuk om te zien dat je baby pijn heeft maar het betert echt. Alleen al dat besef maakt het hier deze keer een stuk makkelijker. Na de oudste twee heeft ook Emile last van reflux, maar uit ervaring met de andere twee weet ik al een beetje wat helpt om het teruggeven te voorkomen en de pijn te verzachten. Je hebt misschien al veel te veel tips gehad dus je mag hem gerust negeren maar wat hier (ook met een kleine aanhap) wonderen doet is na de voeding rustig de tijd nemen voor een boertje, want het is vaak samen met de vastzittende lucht dat de melk omhoog blijft komen.

  5. Ik vind het fijn een oprecht, eerlijk begin te lezen van hoe het is na de geboorte, want ik denk persoonlijk dat maar weinig die roze wolk hebben. Veel moed en hopelijk is er snel meer slaap op komst voor iedereen! 🙂

  6. Een mooi en liefdevol verslagje van een intense periode. Fijn om even iets van je te lezen. Een heel nieuw leven is begonnen, spannend, maar hou vertrouwen en neem jullie tijd om aan alles te wennen en jullie ritme te vinden.

  7. Wat heftig om te horen dat Ella zo veel huilt, maar zo te horen is ze in heel goede handen en boft ze maar met zo’n liefdevolle vader en moeder. Ik hoop dat zowel Ella als jij en Jense snel iets beter slapen en dat het met jullie meisje stapje voor stapje beter gaat. Succes met deze eerste weken en geniet van jullie meisje <3

  8. Het doet wat met je hé, ouder worden? Fijn om een verslag van je te lezen, en het is in vele opzichten herkenbaar. Rust in het ziekenhuis krijg je inderdaad niet, en de vele (goedbedoelde) goede raad van de verpleging maakte me ook gek. Thuis was het ook krijsen en niet slapen, en vooral veel onzekerheid. Maar vertrouw op je gevoel, en probeer zo vaak te rusten als je kan (en zo veel mogelijk taken als koken, …) aan anderen over te laten.
    Bij ons heeft de osteopaat geholpen tegen het krijsen en huilen. Ik kan je Patrick Roels uit Destelbergen heel erg aanraden.
    En maak je maar geen zorgen over die roze wolk. Bij mij was die er ook niet meteen, maar ooit komt die zeker wel.
    Veel liefs! X

  9. Mama worden is echt niet niks en wat heb je al veel spanning meegemaakt zeg. Ik hoop dat je steeds meer echt kunt gaan genieten. Maar je hebt het gedaan, helemaal zelf en jullie prachtige dochter is er. Een osteopaat hoor ik veel goede verhalen over, is het proberen waard toch! En anders een babyspa? Ik ben fan! Geniet van je meisje en ookal is het heftig en verloopt niet alles even soepel, probeer rustig te blijven. Het komt goed. Wel eerlijk en mooi geschreven, precies zoals het is en jouw waarheid! X

  10. Heeft iemand je al gezegd dat het misschien reflux kan zijn? Ik raad je dan het boek Baby reflux aan van Stephanie Lampe, daar hebben wij veel aan gehad. Sterkte en tussen het slapen en verzorgen door een mooie tijd gewenst.

  11. Hey Sofie
    Leuk je levensechte en heel herkenbare verhaal te lezen.
    Ook hier geen roze wolk gekend hoor, maar het betert wel!
    Als ik je een osteopate mag aanraden die onze zoon echt geholpen heeft: Claudia Theunissen uit Bazel.
    Hopelijk snel toch iets meer slaap….
    Geniet nog van jullie tijd samen met kleine Ella.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.