Als chronisch zieke mama is mijn leven allesbehalve spannend en glamoureus, maar er zijn wél gouden randjes. In deze reeks bied ik een kijkje op hoe de dingen gaan zoals ze gaan, zonder filters of verbloemingen. Ik zoek mijn weg, met vallen en opstaan. Dit was onze week!  

Maandag

Onze houten keukentafel ziet af, gezien er meer eten naast dan in de mond van mijn baby belandt. Plakkerige babypapjes en een halftijdse Rapley-baby laten hun sporen na. Placemats gooit Ella van tafel en siliconen exemplaren blijven tot nu toe niet plakken. We kopen dus een afwasbaar tafelkleedje. Van de rol, zo past het precies!

Dinsdag

Een vriendin komt op bezoek, samen met haar dochtertje. Ella is altijd dolenthousiast als ze een kind ziet en dat is nu niet anders. Het frustreert haar ook duidelijk dat ze nog niet echt mee kan doen met haar grotere vriendinnetje. Die speelt en loopt rond, en Ella wil dat ook zo graag! Het kan dus alleen maar leuker worden, zulke playdates in de toekomst.

Woensdag

Het was weer een bewogen nacht, waarin Ella de opwinding van het bezoekje van gisteren moest verwerken. Het woensdagse wandelingetje gaat door, ook al druppelt er af en toe regen en heb ik flink tegenwind. Zo zijn we weer helemaal opgefrist.

Donderdag

Ik zou heel graag wat werk verzetten op de laptop. Ik probeer Ella dus te laten dutten in de kinderwagen, maar het lukt niet. Dat wordt weer wachten op versterking van manlief in het weekend!

Vrijdag

Ella heeft haar dagje niet. Ik ook niet, want ik voel me erg duizelig. Jense fleurt de boel letterlijk op. Hij loopt ‘s avonds de woonkamer in met een boeket bloemen. Voor zijn vrouwtje op vrouwendag, zegt hij. En ik ben plots weer een tiener met vlinders in de buik.

Zaterdag

Het was weer een vreselijke nacht. We blijven thuis, maar ik hou me de hele middag bezig met het verder werken aan mijn eerste video over wasbare luiers als consulent van Klein Spook. Wordt vervolgd!

Zondag

Vannacht waren we drie uur bezig met Ella opnieuw doen inslapen. De oplossing kwam van Jense, die opeens opperde dat haar luier misschien het probleem was. En ja hoor, drijfnat was hij. We waren een dagje te laat met wassen, en daardoor hadden we geen nachtluier ter beschikking. Een gewone luier houdt het dus duidelijk niet meer, zelfs niet met extra boosters. Jense heeft beslist dat we niet één, maar twee extra nachtluiers gaan kopen. Het is maar een woord! Joepie, printjes kiezen!

Spreek ik nu Chinees? Hou dan zeker mijn Facebookpagina in de gaten. Ik werkte de hele zondag verder en mijn filmpje is klaar! Het deed me deugd, om ondanks de vermoeidheid mij nog eens met iets helemaal voor mezelf te kunnen bezighouden. Tussen de voedingen en slaapjes op mama door, tenminste ;-).

Klik hier om ook de vorige dagboekjes te lezen.

En jij, hoe was jouw weekend?

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.