Met een goed gevulde maag trek ik de voordeur van mijn ouders na de lunch dicht. Terwijl ik Ella in slaap wandel, rinkelt achter mij een fietsbel. Ik stap nietsvermoedend verder tot ik mijn naam hoor. Mijn moeder is ons achterna gefietst. “Zeg, ik zal wel gaan wandelen, dan kan jij thuis even rusten!”, klinkt het.

En zo komt het dat ik onverwacht op de fiets van oma naar huis vlieg, met een theetje in de zetel plof en straks een uitgeslapen dochter aan de deur geleverd krijg. Een beetje zelfzorg, gratis en voor niets.

Of hoe oma’s ook nog altijd mama’s zijn. ❤️

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

3 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.