Al maanden lig ik in de knoop met onze boodschappenroutine. We kopen dan wel biologisch, de berg plastic verpakkingen blijft. We moeten rekening houden met ons budget (want wij hebben maar één inkomen voor drie personen). En door mijn slechte gezondheid is zelf naar de winkel gaan niet altijd de gemakkelijkste keuze. Leveringen aan huis en maaltijdboxen lonken. Tegelijkertijd willen we het duurzamer, gezonder en eerlijker aanpakken. Duurzaam boodschappen doen: wat zijn onze opties?

Wat is duurzaam boodschappen doen?

Voor mij is duurzaam boodschappen doen:

  • Vergif mijden: pesticiden in het milieu, resten van bestrijdingsmiddelen op mijn eten, antibiotica in mijn vlees, honderd-en-een additieven in bewerkt voedsel. Dat wil ik liever niet.
  • Afval vermijden: want plastic, en zeker voor eenmalig gebruik, is écht een probleem.
  • Eerlijke handel: prijsvechters, 2+1 gratis, alles aan bodemprijzen, dat is niet normaal. Ergens betaalt altijd iemand de prijs voor mijn goedkoop massaproduct. Of het nu dieren zijn die verschrikkelijk behandeld worden, boeren die geen eerlijk loon krijgen of kinderen die ingezet worden in een gammele fabriek.
  • Afgelegde kilometers beperken: ook ik eet soms graag exotisch fruit. Maar appels die van de andere kant van de wereld komen terwijl we boomgaarden achter de hoek hebben? Niet oké. Om van goedkope rommel van Chinese webwinkels maar te zwijgen.

Door biologisch te winkelen, wordt hier en daar een punt afgevinkt van mijn ideale scenario voor duurzaam boodschappen doen. Maar ik voel dat ik wil groeien. Hoe kan het nog een stapje groener?

Zo duurzaam mogelijk winkelen bij reguliere supermarkten

Als je oplet kan je ook bij een gewone supermarkt duurzaam winkelen. Maar kiezen is vaak verliezen. Hoewel het biologische aanbod overal groeit, zit dat bij reguliere supermarkten altijd verpakt in plastic. Kies je voor winkelen met je eigen zakjes voor groenten en fruit, dan is het aanbod weer niet biologisch. Hoewel we veel zouden kunnen besparen door pakweg bij Lidl onze inkopen te doen, voelen we ons toch niet helemaal goed bij die keuze.

Boodschappen doen bij de biowinkel

Al jaren doen wij bijna al onze boodschappen bij de biologische winkel. Soms (en liever) een kleinere zelfstandige, maar vaker de Bioplanet keten. Voor ons is die laatste gewoon makkelijker bereikbaar. Zeker nu we sinds de geboorte van onze dochter overstapten op de inpakservice van Collect and Go. Dat brengt wel extra afval met zich mee. En dat begint mij echt te storen.

Duurzame maaltijdboxen, bestaan die?

Ik stelde de vraag een tijdje geleden al op Instagram. Wat zijn de duurzame maaltijdboxen op de markt? Bestaan die eigenlijk wel? Het idee van een box spreekt me namelijk wel aan, qua gemak dan. Niet meer nadenken over gerechten, alles per portie aan huis geleverd. Maar als alles telkens per maaltijd verpakt wordt, dan is dit zeker niet de beste keuze om afval te besparen. Bij alle aanbieders van maaltijdboxen koop je maximum drie of vier maaltijden per keer. We zouden dus ook nog een oplossing moeten bedenken voor de rest van de week, en ook nog ergens anders boodschappen doen.

De meest duurzame maaltijdboxen die ik tegenkwam, zijn Ekomenu (NL) en Foodbag (BE). Wie weet test ik ze toch eens uit.

Wekelijks naar de verpakkingsvrije winkel

Ik droom ervan om er eentje in eigen dorp te hebben (of te runnen?). Helaas, voor een verpakkingsvrije winkel moeten wij de auto nemen (of de trein, maar dat is praktisch niet haalbaar). Kanshebbers: The Barn, Robuust of Lara Mora. We vonden tot nu toe nog geen plek waar het aanbod compleet genoeg is om enkel die trip te moeten maken. Als we voor deze optie kiezen, moeten we altijd nog aanvullen met andere winkels of webshops. Elk van deze verpakkingsvrije winkels was geweldig, maar had voor ons gezin zijn eigen sterktes en zwaktes.

Buurderij, Voedselteams of groentenpakket

In ons eigen dorp is een Voedselteam opgestart. In naburige dorpen zit Boeren en Buren met hun buurderijen. Idee is dat verschillende lokale producenten op een vast afhaalmoment jouw bestelde boodschappen klaarzetten. Afhankelijk van de plaats, is het aanbod eerder beperkt of best uitgebreid. Niet alles is bio, noch onverpakt. Behalve dan in het geval van een groentenpakket.

Wel steun je lokale boeren, en werk je mee aan het systeem van de korte keten: rechtstreeks van producent naar consument. Het spreekt me wel aan, maar voor ons is het vaste afhaalmoment minder handig, en we zouden ook nog steeds een deel van de boodschappen elders moeten halen.

Lid worden van een CSA zelfplukboerderij

Als ik met mijn hart voel, dan is dit de mooiste, meest idyllische optie. Bij CSA (Community Supported Agriculture) word je via een oogstaandeel lid van een lokale boerderij. De boer zorgt dat er groenten groeien, en je gaat zelf jouw eerlijke deel oogsten. Op die manier deel je als community de risico’s en de successen van de boerderij. Het lijkt ons geweldig om onze dochter te leren waar haar voedsel vandaan komt. Om echt te leren eten volgens de seizoenen (en tegelijk is dat een grote uitdaging, en een twijfelpunt. Hashtag verwend!). En om zo’n mooi lokaal initiatief (letterlijk op 1,5 kilometer van onze deur) te steunen.

Nadeel: het is een investering, in de winter is het aanbod minder, en bij slecht weer of een drukke agenda moeten we ook het veld op om eten te halen. Het is meer werk. En ook bij dit systeem zullen we alles dat geen groenten zijn, ergens anders moeten kopen. Dat willen we dan zo veel mogelijk in grote hoeveelheden doen, en meer uit onze voorraadkast halen. Als we ook op de verpakkingen willen letten, moeten we het combineren met een verpakkingsvrije winkel af en toe, of op zijn minst weer zelf naar de winkel gaan met onze eigen bakjes. Zei ik al dat het wat meer werk is? Of valt het zelf oogsten onder ontspanning, een schop onder onze kont om buiten te komen en verplicht de natuur in te gaan? We zijn er nog niet uit.

Wat is duurzaam boodschappen doen voor jou?

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

4 Comments

  1. Tot ik jouw blog tegenkwam, had ik daar eigenlijk nog niet over nagedacht. We scheiden wel plastic en zo en zaken die ik kan hergebruiken, gebruik ik zeker nog een keer. Maar verder ga ik echt eens kritischer in mijn mandje kijken.

  2. Al van kleinsaf zijn wij opgegroeid enkele dagen in augustus vrij te houden om met de ganse familie een grote hoeveelheid groenten en fruit te kopen bij de plaatselijke boer (=recht van het veld) en met zijn allen te verwerken voor diepvries en in glazen potten. Boontjes, tomaten, selder, bietjes, pompoen,… maar ook chutney’s, appelmoes, confituur,… de mogelijkheden zijn oneindig!
    We doen dit nog steeds, en van klein naar groot helpt naar eigen mogelijkheden. Supergezellig, en heel fijn en gemakkelijk om in de winter de kast maar te moeten opentrekken! Ook altijd hartverwarmend om een zelfgemaakt potje confituur te kunnen uitwisselen bij een klein bezoekje…
    Boontjes uit Kenia of Marokko zijn aan ons alvast niet besteed.
    ‘Het nieuwe stadstuinieren’ van Celia Brooks is ook een leuke aanrader. Deze geeft niet alleen tips voor de stadstuin, maar ook heerlijke recepten om alles te verwerken, en tevens gewoon leuk om te lezen! (ook te vinden in de bibliotheek)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.