Een aantal maanden geleden steeg er opeens een oerbrul op uit onze badkamer. Jense dacht al dat er iets serieus was gebeurd – en sorry, maar dat was ook zo, alleen niks fysieks met mij ofzo. Nee, mijn iPhone was met een duik en plons in het water gevallen. Of hij in bad of in de toiletpot belandde, dat laat ik in het midden. Maar laten we zeggen dat velen mij zeker weten voorgingen en dat het zogenaamde bad in bad meestal toch het toilet blijkt te zijn. Of niet soms, eerlijk?

Soit, gelukkig was het water nog proper.

Wat te doen als je smartphone in het toilet valt?

Ik had wel eens tips voorbij zien komen. Ook al geloof je nooit dat het je zal overkomen (zo gaat het met alle rampen, toch?), iets in mij had geregistreerd wat ik moest doen. Uitzetten die handel! Met mijn broek nog half open (en de voordeur blijkbaar ook, want had ik vermeld dat we op het punt stonden om naar een etentje bij mijn ouders te vertrekken?) rende ik luid vloekend naar de keuken. Rijst, dat moest ik hebben.

Ik had nog net genoeg gezond verstand om een ander plastic bakje te nemen dan onze mooie voorraadpot, want ieuw, mijn smartphone is veel waard, maar had wel juist in de wc gelegen hè. Ik kapte alle rijstkorrels die we zo zorgvuldig zelf bij de verpakkingsvrije winkel waren gaan scheppen in die bak, maar het was niet genoeg. Met mijn onderbroek nog steeds zichtbaar grabbelde ik alles wat er een beetje uit zag als droge voeding bij elkaar. Linzen, quinoa, heel de bataclan. Jense stond intussen in het deurgat en merkte fijntjes op dat mijn bakske te groot was, en niet de juiste vorm had. Het kon me niet schelen, die telefoon moest er NU in.

Bij mijn ouders aangekomen verving ik de linzen voor meer rijst. En dan… was het afwachten. Drie dagen om precies te zijn, want dat is volgens de zoekmachines de tijd die nodig is in het droge rijstbad. Drie dagen? Zonder smartphone. Ouch.

Onverwachte digitale detox

Ik weet dat ik te veel op mijn telefoon kijk. Daar wilde ik al lang iets aan doen. En kijk, nu werd het me van buitenaf opgelegd. Jense geloofde niet dat ik drie dagen zou kunnen wachten. Maar het was eigenlijk geen probleem. Ja, ik heb vaak de neiging gehad om snel efkes te checken. Gek genoeg miste ik niet de social media, maar wel meer praktische functies. De camera, even snel een notitie maken of een blog typen. Buienradar of het verkeer checken. Dat kon niet meer.

Plots nam ik een boek vast op een dood moment en dat voelde meteen veel nuttiger. Het eindeloos scrollen en tijd verliezen heb ik echt niet gemist.

Heeft mijn telefoon de val in het water overleefd?

Drie dagen later bleek dat mijn smartphone zijn doop overleefde. Helaas is hij nu alweer met mijn handen vergroeid. Misschien moet ik af en toe ook eens bewust een digitale detox invoeren.

Ps: waarschijnlijk niet, maar voor als je het u toch afvraagt: nee, ik was geen spelletjes aan het spelen op het noodlottige moment. Mijn telefoon zat gewoon in de achterzak van mijn jeans en dat was ik vergeten. Stom hè? Zou het jou ook kunnen overkomen?

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

3 Comments

  1. Ik zou mijn wunderlist zo hard missen. Boodschappenlijst, TODOlijst, weekmenu … Alles staat in Wunderlist. Blij dat jouw smartphone het overleefde!

    Ik draag meestal een kleedje dus de kans dat mijn telefoon uit mijn achterzak valt is heel klein :p

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.