Als chronisch zieke mama is mijn leven allesbehalve spannend en glamoureus, maar er zijn wél gouden randjes. In deze reeks bied ik een kijkje op hoe de dingen gaan zoals ze gaan, zonder filters of verbloemingen. Ik zoek mijn weg, met vallen en opstaan. Lang geleden zo’n doodgewoon dagboekje ? Dit was onze week!

Maandag

Druk weekend gehad. Zaterdag hielpen we mijn ouders met klussen. Terwijl Jense behang losmaakte, maakte ik een wandeling met mijn moeder en Ella. Ze stampte door alle plassen en had de grootste lol.

Zondag deden we verpakkingsvrije boodschappen bij The Barn, gevolgd door een flinke wandeling en een huilende dochter die ik naar huis moest dragen.

Ik heb best veel spierpijn vandaag, dus probeer het rustig te houden. Er is trouwens een wonder gebeurd: Ella sliep vannacht van 22:00 tot 04:00 aan een stuk door. Dat is nog nooit voorgekomen. Typisch wel dat ik zelf een paar uur wakker lag. Inwendig lag ik wel te juichen en te hopen op een definitieve ommekeer van onze slechte nachten. Spoiler: nope. Het was eenmalig.

Dinsdag

Een vriendin en haar dochter komen op bezoek. De meisjes spelen en wij pra… euh, spelen vooral mee, eerlijk gezegd. Altijd fijn om hen te zien. Ella doet gelukkig een lange dut op schoot hierna, zo kan ik wat bekomen.

Woensdag

De laatste afspraken voor een leuke samenwerking worden via mail gemaakt. Zin in deze eerste opdracht van 2020!

Zoals elke week gaan we lunchen bij oma en opa. Ella gaat de hele weg te voet. Heerlijk vind ik dat, op ons dooie gemak hand in hand wandelen. Tegenwoordig wil ze nooit naar huis na onze wandeling terug. Dus doe ik nog wat rondjes heen en weer door onze straat. Als het echt genoeg is geweest, stuit ik op groot protest. Tja, hier is een liefdevolle grens toch nodig, want ik kan niet meer. Tegelijk is ook Ella blij als we ons samen in de zetel nestelen. Ze had het alleen zelf nog niet door.

Donderdag

Ik moet naar de kapper – het is exact een half jaar geleden, zie ik bij toeval. Mijn moeder past op Ella en ik heb zelfs een klein uurtje extra om even van de zon te genieten. Ik neem de fiets en dat is zoooo fijn.

Vrijdag

Na een helse nacht ben ik weer een wrak. De tv is mijn redding, al slaag ik er ook in om te spelen, de zwarte sokken uit te zoeken en een berg afwas weg te werken. Niet omdat ik zoveel energie heb, maar omdat de dag zo traag vooruit gaat. Jense maakt weer lange dagen op het werk. De vorige dagen heb ik gekookt, maar dat lukt vandaag echt niet meer. We kiezen voor een snelle hap.

Ik maak tussendoor nog een Doodle voor het jaarlijkse vriendenweekend. Hoog tijd om nog eens wat qualitytime in te plannen met al die drukke gezinnen.

Zaterdag

Vandaag op de planning: ons derde groentenpakket ophalen. Het bevalt ons toch wel! Nog op de lijst om uit te testen: De Buurderij. Wie weet volgend weekend.

Ik hou me bezig met het printen van facturen en onkostennota’s voor mijn boekhouder. Die moet ik in februari binnenbrengen, en hij doet de rest van de aangifte. Dat is een zorg en gedoe minder. Alleen eerst dus alles netjes maken.

Zondag

Vandaag is er storm voorspeld. We blijven lekker binnen. Het is een beetje een rare dag want doordat Ella onverwacht vroeg aan haar dut begint, kunnen we pas lunchen om half vier. Voordeel is dat wij intussen de Één-serie Over Water kunnen bingen. Bij het avondeten hebben we het over onze financiën. Niet omdat we problemen hebben, wel omdat ik morgen geïnterviewd word voor een artikel in de krant. Binnenkort vervolgd!

Hoe was jouw weekend? Last gehad van storm Ciara?

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.