Wow ja, hier gaan we dan hè. Het openbare leven in België wordt omwille van het Coronavirus flink aan banden gelegd. Wat houdt mij deze dagen bezig? Ben ik bezorgd omwille van Corona? En hoe kunnen we met zijn allen elkaar een beetje ondersteunen? Ik schrijf het van me af!
Maak ik me zorgen over Corona?
Ben ik bezorgd? Ja. Niet zozeer om het virus in het algemeen – ok, dat is misschien niet helemaal waar. Intussen is mijn al verzwakte oma geveld door koorts (een gewone verkoudheid of Corona, geen idee). Mijn schoonmama is ernstig ziek en valt dus ook in een risicogroep. Van dat idee krijg ik de kriebels. Mijn eigen gezondheid is uiteraard ook niet ideaal, maar ik ga er van uit dat ik wel sterk genoeg ben. Veel van mijn lotgenoten zijn dat misschien niet? Geen idee!
Zo nemen wij maatregelen
Ella is verkouden en daarmee ik dus ook. Voorlopig redden we het zonder dokter. We zitten de hele week al binnen en beperken sociale contacten. Gelukkig ben ik daarin al getraind, na zestien jaar chronisch ziek zijn (ik lach nu een beetje groen, hehe).
Jense is tot nu toe nog buitenshuis gaan werken, maar gaat vanaf maandag proberen om zoveel mogelijk thuis te werken. Hopelijk gaat dat vlot lukken!
We beginnen niet als kippen zonder kop te panikeren. Ook een voorraad boodschappen hamsteren gaan wij niet doen. Je ziet nu al dat mensen massaal de winkels gaan leegkopen. Niet zo solidair vind ik, want waar er eerst helemaal geen schaarste was, creëren mensen het zo zelf. Het is ook een beetje belachelijk dat aan de ene kant alle evenementen en sociale contacten beperkt of afgelast worden, maar dat dan iedereen wel in groep aan de kassa gaat samentroepen. Perfect om zo mekaar te gaan besmetten. Wij gaan de komende dagen juist de winkels vermijden. Ook al omdat die drukte echt niet gezellig is, haha.
Wat kan iedereen doen om te helpen?
Enkele dingen die in mij opkomen.
- Als je ziek bent, ook al lijkt het niet zo erg, blijf thuis.
- Was je handen, gewoon met zeep. Geef geen handen of kussen. Nies in je elleboog. Dat was al wel duidelijk zeker.
- Ontlast de mensen die in scholen toch opvang moeten voorzien: kan je zelf je kinderen opvangen, doe dat dan. Er zijn ook veel leerkrachten ziek en dus zijn scholen soms al onderbemand
- Schrijf een brief of een kaartje naar je oma of opa in het rusthuis of naar hun thuis. Je kan het eventueel zelf in de brievenbus steken. Of bel ze eens op. Zo worden hun extra eenzame dagen nu misschien een beetje opgefleurd
- Doe hetzelfde voor chronisch zieken die nu nog meer geïsoleerd geraken
- Kijk of er iemand van de risicogroepen in je buurt boodschappen nodig heeft
- Koop een waardebon bij je favoriete horecazaak of ga na de sluiting extra veel langs om hen financieel te steunen. Voor kleine zelfstandigen is deze tijd heel zuur
- Heb je zelf een horecazaak? Misschien zijn er wel ouderen of andere mensen die nu moeilijk bij de winkel of aan hulp geraken. Als je voorraad hebt, zijn zij er misschien iets mee. Het is ook een idee om te werken met afhaalmaaltijden. Genoeg mensen die nu geen zin hebben in winkelen of koken als ze de kinderen de hele dag moeten bezighouden 🙂
- Koop de warenhuizen niet leeg
- Probeer niet op “spitsmomenten” te gaan winkelen, spreid verplaatsingen en betaal met de kaart
- Je kan nog steeds bloed gaan geven bij Het Rode Kruis. Ook, of juist, nu is het belangrijk dat zulke dingen niet stilvallen
- Probeer voor ogen te houden dat we met zijn allen even op onze tanden moeten bijten om de zwakkeren te beschermen en om medisch personeel en infrastructuur niet te gaan overbelasten. Afgelaste uitjes en thuis moeten blijven zijn niet leuk, maar ook geen ramp.
- Omdenken: misschien heb je eindelijk tijd om de zolder eens op te ruimen. Of om gezellig en rustig thuis te kunnen relaxen met het hele gezin. Uitslapen. Geen sociale verplichtingen, niks moet!
Wat denk jij? Maak je je zorgen? Nog tips?
