Lang geleden dat ik nog een persoonlijke update schreef! Wij hadden drie weken vakantie, en om er terug in te komen deel ik een verslag.
Twee jaar!
Haar verjaardagsfeestje voor de familie mocht niet doorgaan. Toch kreeg ons meisje heel veel liefde via berichtjes, kaartjes en raambezoekjes. We merken wel dat ze opnieuw heel erg moet wennen aan mensen. Voor de hele lockdown begon ze net wat open te bloeien op sociaal vlak, en nu zien we dat ze het weer moeilijk heeft. Zéker als mensen dan opeens speciaal voor haar komen, en cadeautjes bij hebben die haar in de belangstelling doen staan.
Zoals steeds laat ik mijn dochter zo veel mogelijk zijn wie ze is, en ik ga haar dus niet verplichten om sociaal wenselijk te doen om anderen te plezieren. Druk zetten werkt toch averechts. Als de gasten achter het raam weer weg waren, speelde ze uitbundig met haar nieuwe spulletjes, dus ze was er wel heel blij mee. En ik ook: het was een mix van tweedehands (treinsporen), zelfgemaakt (poppenkleertjes) en duurzaam nieuw (leesboekjes en duplo). We bakten zelf taart met aardbeien uit de plukboerderij. Die waren heerlijk; het deeg was iets minder geslaagd. Ella vond het vooral geweldig om kaarsjes uit te blazen en dat moesten we zo’n twintig keer herhalen. En er stond pizza op het menu. Een heerlijke dag!
Uitgebreide bubbel
In de loop van de vorige weken werd bekendgemaakt dat we hier in België met iets meer mensen thuis contact mogen hebben. Dat leidde ertoe dat we onze beide ouders terugzagen zónder glas ertussen. Heel fijn, en Ella genoot zienderogen van het spelen met moetie, bompa, oma en opa. En de grootouders waren natuurlijk ook heel erg blij ❤️. Wat een historische momenten eigenlijk hè?
Staycation uitstapjes
Omdat dit het laatste jaar is voor Ella naar school gaat (ze start in januari 2021), was het plan om nog een laatste keer te profiteren van een goedkopere reis buiten het hoogseizoen. Helaas gooide Corona roet in het eten. Niets aan te doen, we maakten er thuis het beste van. Ook uitstapjes konden niet doorgaan: het Nijntje museum plus Nijntje hotel stond op de agenda, net als de Efteling. Maar ook dat werd geschrapt. Omdat we nog heel voorzichtig zijn qua contacten, hebben we heel lang getwijfeld om van ons dierentuin abonnement gebruik te maken. Uiteindelijk gingen we, met het idee: is het te druk, keren we terug. Ons abonnement was toch al betaald.
Dankzij de maatregelen die Planckendael en Zoo Antwerpen namen hebben we toch redelijk onbezorgd kunnen genieten. Er was een reserveringssysteem, en omdat we doordeweeks gingen was het sowieso niet druk. In de gebouwen waren mondmaskers verplicht en regelmatig stond er ontsmettingsmiddel klaar. We gingen twee keer naar Planckendael en een keer naar de Zoo. En Ella’s gezichtje als we haar ‘s ochtends vertelden dat we naar de dierentuin gingen, was telkens goud waard.
We maakten ook een tripje naar de natuur van Kalmthout, gingen frietjes eten op een bankje aan de Schelde (bootjes kijken!) en aten aardbeien recht van het veld in de pluktuin. Oh, en die eerste fietstocht met zijn drieën, die was ook geweldig.
Dagelijkse sleur?
En toch, ondanks al deze leuke momenten, vonden we het moeilijk om écht in vakantiemodus te komen. De dagen zagen er verder hetzelfde uit als altijd, behalve dan dat Jense niet in zijn thuiskantoor te vinden was. Het was wel fijn om de zorg en aandacht voor Ella te kunnen verdelen, maar tegelijk bleven klusjes, was en plas ook gewoon doorgaan zoals altijd. Tja, de tijd dat we gewoon een hele dag met een boek of serie konden doorbrengen, die is voorbij ;-). Moeder zijn en vrijaf hebben, die twee gaan voor mij tot nu toe nog niet helemaal samen. Maar ik zoek verder naar balans, en eens onze peuter wat zelfstandiger is, zal dat wellicht al veel vlotter gaan. En tegelijk weet ik zeker dat ik ook deze tijd nog ga missen, want het gaat zo snel!!
