Peutertaal, I love it! Na de eerste woordjes en grappige versprekingen noteer ik de laatste tijd ook regelmatig een anekdote. Die kinderlogica, zo puur en eenvoudig, dat wil ik voor altijd onthouden. En er later een beetje om lachen, dat ook. Geniet je mee?
Leuke versprekingen van onze tweejarige
- We zijn havermoutpap aan het maken. Ze mag zelf alle ingrediënten in een kommetje scheppen. “En nu nog dolfijntjes”, zegt Ella. (Ze bedoelt natuurlijk rozijntjes)
- “Gaan we treinspookjes maken?”
(Vertaling: treinspoortjes) - We zijn slakken aan het boetseren, met klei. Het lijfje is al klaar. “Nu nog het rugzakje,” zegt Ella.
(Dat is nu ook wel een veel leuker woord dan het slakkenhuis hé) - “Dag morgen!” roept ze uit, in plaats van goeiemorgen.
- Rijdt met een autootje rond. “Bloem, bloem!”
(Dat zou inderdaad fijner zijn dan al die uitlaatgassen ;-)) - “Ik wil graag iets kijken op mijn schildpad!”
(Nee, wij hebben geen huisdieren – behalve heel veel spinnen. Ze bedoelt haar iPad.) - Aan tafel: “Mag ik nog een stukje Afrika?” Vijf minuten later: “Mag ik de Amerika?”
(Ze kan nu wel goed eten tegenwoordig, maar in dit geval bedoelde ze wel degelijk paprika.) - “Gaan we samen stickertje spelen?”
(Vertaling: tikkertje) - Pakstok = kapstok
- Ze speelt een verjaardagsfeestje na. “En nu de vlinders ophangen!”
(Ik hoop dat ze niet de levende bedoelt :-))
Grappige anekdotes
- Bij een gesprek aan tafel legt ze plots haar hand op mijn schouder. “Mama, jij lieve hond!”
- Ze spreekt papa aan met liefje. “Ah, dan ben jij mijn schatje,” zegt hij. “Wie is mama dan?” vraag ik. “Samson.” Euh, oké. Gelukkig is ze wel fan van die hond.
- Ik: “Kom Ella, we gaan een beetje opruimen.” Ze legt haar hand op mijn schouder, buigt een beetje naar me toe en zegt plechtig: “Doe maar mama”. Ik moet grinniken en ze legt opnieuw haar handje geruststellend op mijn schouder. “Rustig, mama.”, zegt ze deze keer.
- Het regent. Ik leg uit dat planten die regen opdrinken. “Ah, die steken hun tong uit!”
- We zijn op wandel en komen in de straat van mijn ouders. “Waar staat het huisje van oma en opa, Ella?” Ze kijkt rond en antwoordt doodserieus: “Op zijn plek!”
(Ja kind, je hebt gelijk.) - Papa en dochter zitten aan tafel in de keuken. Ik spreek manlief toe vanuit de woonkamer. Ella, heel verontwaardigd: “SST mama, ik ben met liefje aan het praten!”
- Ik kom op een ochtend de slaapkamer binnen. “Zal ik licht maken?”, fluister ik. Uit het donker klinkt een zacht stemmetje: “Mama taart maken”.
Héérlijk! Heb jij nog leuke versprekingen gehoord de laatste tijd?
Hier lees je de vorige edities van peuterpraat: deel 1 en deel 2.
