Over werken aan een blog, gratis spullen & mijn cijfers

Het is lang geleden dat ik nog eens inzoomde op de achterkant van mijn blog. Dit thema van de Blogboost Najaarschallenge stond eigenlijk voor vorige week gepland, maar ik zat wat in de war met mijn agenda. Omdat het thema “Kleine Gelukjes” al aan bod kwam in mijn lijstje met mini momenten van zelfzorg, wissel ik het om. Vandaag dus een kijkje achter de schermen van werken aan een blog, en ik deel ook cijfertjes!

Voor de geboorte van mijn dochter

Draai het of keer het hoe je wil, mijn leven ziet er to-taal anders uit sinds de geboorte van mijn dochter. Dat heeft ook een enorme impact op hoe ik werk aan mijn blog. Vroeger deed ik het meeste werk achter de laptop. Lekkere kop thee erbij, achter mijn bureautje en schrijven maar! Ik kon mezelf echt uren verliezen in een heerlijke blogflow. En dan achteraf pas echt voelen hoeveel energie het me had gekost, dat ook! Voor Ella geboren werd, had ik heel wat artikels op voorhand ingepland zodat er hier toch wat leven bleef terwijl ik me als verse mama op mijn nieuwe leven stortte.

En erna…

Oei, dat moederschap, dat slokte me helemaal op! Achteraf gezien bleek dat zo’n kind ook na een paar maanden nog niet zijn eigen plan trok ;-). Ik had mijn handen vol en het bloggen stond op een laag pitje. Maar ik miste het wel. En dus begon ik steeds vaker, tijdens dutjes of ergens tussendoor, op mijn smartphone te werken. Zo tussen de soep en de patatten, dat is niet altijd makkelijk. En de keren dat ik alleen ben geweest in de afgelopen 2,5 jaar zijn op één hand te tellen. Dus stelde mijn man begin dit jaar voor dat ik me in het weekend een uurtje of twee zou afzonderen, om die tijd volop aan mijn blog te wijden. Het lukt niet altijd in de praktijk, maar zo krijg ik toch ook dingen gedaan die écht op de laptop moeten. Eens Ella volgend jaar naar school gaat, ga ik mijn vaste plekje aan mijn bureau weer opzoeken. Benieuwd wat ik daar allemaal doe?

Concreet: werken aan een blog van a tot z

• Ideeën, die noteer ik in theorie allemaal in de app Evernote. In de praktijk ben ik helaas heel wat chaotischer. Dus er staan ideeën en halve concepten in Evernote, maar ook in Trello, en ook in een notitieboekje, en ook in een mapje documenten op de computer, en dan heb ik nog een zestigtal begonnen concepten in WordPress zelf. Oh ja, en als het snel moet gaan stuur ik mezelf soms ook nog eens een mailtje met inspiratie. Handig hé? Not.
• Tekst uitwerken, dat doe ik meestal in een Pages document (de Word van Apple). Soms schrijf ik ook iets uit meteen in WordPress zelf (nu bijvoorbeeld), maar ik vind het idee dat ik dan nergens de originele versie heb bewaard niet zo tof: stel dat mijn website ooit crasht.
• Opmaak aanbrengen, doe ik het liefst via de laptop. Maar in de praktijk krijg ik daar amper de kans toe. Dus gebruik ik de WordPress app. Ik plak mijn ruwe tekst erin, en begin dan met het toewijzen van titel, tussentitels, en eventueel vetgedrukte stukjes, lijstjes, citaten enzovoort. Dan voeg ik links toe waar nodig en is het tijd om te kijken naar de technische kant van een artikel.
• Instellingen document, zal ik dat even noemen. De URL instellen, categorieën en tags toewijzen, en de SEO optimaliseren. Zo’n dingen. Dat laatste lukt echt niet in de WordPress app trouwens, of zie ik iets over het hoofd?
• Foto’s maken. De meeste foto’s die ik gebruik, maak ik zelf. Zeker als het gaat om reviews gaat daar al snel heel veel tijd inzitten. Ik maak altijd superveel beelden: wat verschillende composities uitproberen, de beste lichtinval zoeken, zien dat ik alles op beeld heb. Bij een algemener artikel kan het zijn dat ik kies voor een stockafbeelding. Die zoek ik meestal bij Unsplash.
• Foto’s bewerken. Dan is het tijd om die hoop foto’s uit te zoeken: welke zijn mijn favorieten? En de favorieten van mijn favorieten? Bijsnijden doe ik regelmatig, en als het licht of de kleuren niet goed zitten, bewerk ik ze nog na in de app Lightroom of hier op de laptop in een fotoprogramma. Echt Photoshoppen en dingen aanpassen of vlekjes verwijderen etc, daar doe ik niet aan mee: ik wil niet meedoen aan de alles is hier perfect-illusie.
• Pin maken. Ik maak ook altijd nog een pin aan om mijn artikel te delen op Pinterest. Die maak ik in Canva.
• Foto’s uploaden en schikken, dat is natuurlijk ook nog nodig. De uiteindelijke foto’s laad ik tegenwoordig vooral op via mijn iPhone in de WordPress app, en dan schik ik ze tussen de tekst.
• Artikel nalezen. Als alles klaarstaat, lees ik het geheel nog eens goed na. Meestal moet ik dan nog wel wat aanpassingen doen, iets dat toch niet helemaal goed klinkt veranderen of nog iets toevoegen. Als het gaat om een samenwerking check ik nog eens goed alle mails om te zien of ik aan alle vereisten heb voldaan.
• Inplannen. Voilà, het artikel kan ingepland worden: ik kies een datum en een uur en sla het op.
• Delen op social media, want na het artikel zelf is het nog niet gedaan! Ik deel de link via Facebook, maak en plaats een foto op Instagram en later op de dag ook nog een Story, of andersom. De pin moet ik nog op Pinterest zetten. En Twitter is geautomatiseerd sinds een tijdje, want het was wel wat too much om allemaal bij te houden. Ik zou eigenlijk de rest ook wat meer moeten automatiseren maar ik heb de juiste tools nog niet gevonden.
• Reacties beantwoorden. Vroeger kwamen er heel wat reacties via mijn blog zelf, die ik dan ook allemaal probeerde te beantwoorden. Nu heeft de interactie zich verplaatst naar social media. Ik krijg berichtjes onder mijn posts, maar vooral ook privé of via mail. Vaak stellen volgers nog bijkomende vragen over een artikel. Die beantwoord ik dan ook zo goed mogelijk.

En ook dit hoort bij een blog onderhouden

En, wisten jullie dat er zoveel werk in een artikel kruipt? Vroeger stond ik daar absoluut niet bij stil. Ik werk elke keer verschillende uren aan één blogpost. En hoe harder mijn blog groeit, hoe meer aandacht hij vraagt. Bovendien komt er naast artikelen schrijven ook nog ander werk bij kijken: de website onderhouden, rekeningen betalen, facturen maken, administratie bijhouden. En eigenlijk zou ik ook nog eens dringend al mijn oude artikelen moeten updaten, broken links checken, en ga zo maar door. Vaak wordt er dan ook nog verwacht dat je gaat netwerken op persevents en gewoon, via social media. Geforceerd en “omdat het moet” zal ik daar nooit aan meedoen, daar heb ik ook gewoon de tijd niet voor. Maar natuurlijk vind ik het wel leuk om via social media op de hoogte te blijven en contact te maken met mijn lezers en duurzame ondernemers.

Oh ja, waar ook nog heel veel tijd in kruipt: mailen! Verzoeken die binnenkomen om samen te werken en waar ik dan streng in selecteer (ahja, het moet wel bij een groene lifestyle passen). Pitchen op opdrachten (dat doe ik soms, als ik iets zie dat echt bij me past). Onderhandelen over een vergoeding. Afspraken heen en weer mailen. In die mailbox gaan de laatste tijd ook heel wat uurtjes zitten. En ja, ook dat doe ik tegenwoordig via mijn smartphone.

Waarom gratis spullen niet echt gratis zijn

Voor de meeste dingen die hier verschijnen hoef en krijg ik niets in ruil, alleen mijn eigen blogplezier (daar doe ik het ook voor, hoor!). Soms wel, en dan schrijf ik dat altijd onderaan het artikel. Maar ook dan steek ik al mijn liefde en persoonlijkheid in wat ik online zet.
Perspakketjes zijn superleuk, maar niet gratis, als je alle werkuren die er tegenover staan bekijkt. En zoals je ziet gaat het niet alleen om een artikel typen. De technische kanten horen er ook bij, en zijn niet altijd even leuk om te doen. Als je je dus afvraagt waarom ik op den duur ook een tarief ben gaan vragen voor de meeste samenwerkingen: daarom!

Hard werk loont?

Oef, na deze hele opsomming van achter de schermen werken aan een blog, lijkt het misschien alsof dit voor mij een hele opgave is. Laat ik maar meteen zeggen: bloggen is het liefste wat ik doe! Zo lief dat ik momenteel, om 06:30 ’s ochtends op een zaterdag, heerlijk in mijn eentje in de woonkamer zit. Ik had nog kunnen uitslapen, maar ik besteed liever elke vrije minuut aan mijn blogkindje. Ik heb het zo lief dat mijn warme kop thee nu helemaal koud is geworden, omdat ik te druk was met typen.

Ik werk er hard voor, en dat reflecteert zich in de cijfertjes: in maart had ik voor het eerst 5000 unieke bezoekers per maand. In oktober tikte ik net de 10.000 aan. En deze maand ga ik daar vlotjes over. Mijn blog deed het nog nooit zo goed!

Cijfers zijn fijn als bevestiging. Maar bloggen, het creëren zelf, dat is mijn passie. Ik vind het zo leuk om mijn kinderdroom op deze manier, volgens mijn eigen beperkte mogelijkheden, te laten uitkomen. En het meest raken mij jullie persoonlijke reacties. Bedankt!