Af en toe krijg ik in mijn inbox berichtjes met vragen over de combinatie van (chronische) Lyme en zwangerschap. Andere chronisch zieken die met dezelfde dilemma’s zitten als ik een paar jaar geleden, zoeken naar ervaringen. Hoewel geen enkele situatie helemaal hetzelfde is, en het ook niet aan mij is om medisch advies te geven, kan ik wel mijn persoonlijke situatie belichten. Ik zocht destijds ook naar antwoorden en wie kan die beter proberen te geven dan iemand die het zelf meemaakt? Ik bundel graag de vragen over Lyme en zwangerschap die ik regelmatig krijg voor jullie.
Lyme en zwangerschapskwalen
Vraag: Gezonde vrouwen vinden het vaak zwaar, medepatiënten zeggen juist vaak dat ze zich beter voelen. Hoe verliep de zwangerschap bij jou?
De klachten die ik eerder had bleven redelijk koest tijdens de zwangerschap. Ik had minder pijn. Wel was ik enorm moe, wat natuurlijk ook gewoon normaal is tijdens een zwangerschap. Je lichaam is bezig een ander mens te maken. Maar wat erger was: ik was extreem misselijk. Gedurende de hele zwangerschap, negen maanden lang, heb ik zowat elke dag minstens een keer overgegeven, vaak meer. Ik kon heel weinig eten en zelfs een foto van voedsel (hallo mooie Instagram feed) zorgde ervoor dat ik naar de wc moest rennen. Ook alle soorten geuren deden mij over mijn nek gaan. Ik heb me nog nooit. zo. ellendig. gevoeld. Mentaal dan. Zelfs niet tijdens al die jaren chronisch ziek zijn. Door het continue overgeven en de slapte die ik voelde doordat ik niet goed kon eten en drinken, voelde ik me ook echt heel verdrietig en wanhopig. Van een roze wolk was totaal geen sprake. Maar! Ik heb niet het gevoel dat deze zwangerschapskwaal met de Lyme te maken had. Er zijn talloze gezonde vrouwen die hier ook erg veel last van hebben.
Wat andere kwaaltjes betreft, vooral naar het einde van de zwangerschap toe, is er niets waar ik echt over kon klagen. Ze waren aanwezig, maar ik heb ze nooit aan mijn chronische aandoening geweten: ze hoorden vooral gewoon bij een zwangerschap.
Lyme overdraagbaarheid
Vraag: Hoe zijn jullie omgegaan met de mogelijkheid van overdraagbaarheid?
Dit was de reden waarom ik het hardste heb getwijfeld om zwanger te worden. Wat als er toch iets van mijn gezondheidsproblemen zou overgaan op mijn kind? Sommige vrouwen nemen antibiotica tijdens de zwangerschap om Lyme-overdracht te voorkomen. Of dat nut heeft, daar zijn de meningen over verdeeld. Er is veel nog niet geweten hierover en een consensus in de medische wereld is er nog niet. Wij hebben er lang over nagedacht, maar uiteindelijk gekozen om dit niet te doen. We hadden geen arts die hier achter stond en zelf was ik ook bezorgd om de gevolgen van langdurige antibiotica na de kuren die ik al had gehad, zeker nu ik me beter voelde. Antibiotica zorgde bij mij ook altijd voor een opflakkering van symptomen, dus ik heb dat niet aangedurfd tijdens de zwangerschap. Normaal gezien was door eerdere behandelingen mijn Lyme-infectie de kop ingedrukt, daar zijn we op dat moment van uit gegaan.
Ik blijf tot op vandaag natuurlijk wel bang dat mijn dochter iets heeft meegekregen van mijn slechte gezondheid. Dat zal altijd zo zijn vrees ik, net zoals dat ik altijd schrik zal hebben dat ze op een dag thuiskomt met een tekenbeet… Ik hoop dat, als het ooit zover moest komen dat zij klachten ontwikkelt, we sneller kunnen handelen en alert zijn. Dat we uit mijn eigen ervaring geleerd hebben.
Vraag: Hebben jullie je kindje laten testen op Lyme?
Nee, wij hebben ons kindje niet laten testen. Ze is nu twee en een half jaar oud en heeft voor zover we weten nergens last van. Ze groeit goed, is vrolijk (en soms boos, zoals het een peuter betaamt ;-)) en ontwikkelt prima.
Medicatie en behandeling
Vraag: Nam je nog medicatie of volgde je nog een behandeling tijdens de zwangerschap?
Toen ik zwanger wilde worden, nam ik enkel nog bètablokkers om mijn tachycardie (te snelle hartslag) onder controle te houden. Die heb ik wel moeten afbouwen. Tijdens de zwangerschap nam ik enkel de normale zwangerschapsvitamines. En tot op de dag van vandaag neem ik enkel probiotica en een vitaminesupplement voor borstvoedende vrouwen. Ik voel me nog steeds stabiel ondanks al het slaaptekort, en ben nog niet teruggekeerd naar mijn arts.
Vraag: Hoe voel je je nu?
Wel, ik voel me best redelijk, gezien de omstandigheden. Mijn chronische klachten spelen af en toe wel op, en ik heb vooral last van slaaptekort en vermoeidheid zoals elke jonge ouder, neem ik aan. Echte achteruitgang, nee, die heb ik nog niet gemerkt. Ik geef nog borstvoeding, en vermoed dat dat enorm helpt om mij op de been te houden dankzij de hormonen die zo nog steeds vrijkomen. En dan heb je die welbekende extra mamamotor nog, natuurlijk :-).
Het moederschap is zwaar, fysiek en soms ook wel mentaal, vooral omdat ik fulltime voor mijn dochter zorg. Ik ben thuisblijfmama en ook de nachten neem ik volledig voor mijn rekening. Onze dochter slaapt nog niet door, na twee en half jaar. Dat hoeft overigens niet altijd zo te zijn, er zijn genoeg kindjes waar dat slapen al sneller vanzelf gaat. Toch lukt het mij allemaal, op één of andere manier. Ik voel me stabiel zolang ik geen wilde uitspattingen doe, al heb ik regelmatig wel last van mijn bekende symptomen zoals spierpijnen, hoofdpijnen, maag- of darmlast. Maar ondanks die klachten functioneer ik genoeg om een goede mama te zijn.
Ik ben ontzettend gelukkig met mijn kleine meisje en dankbaar dat ik mijn droom om mama te worden, in vervulling heb weten gaan.
Meer lezen?
Dit schreef ik eerder over zwanger zijn: Chronisch ziek en kinderwens: van wachten op groen licht tot zwanger worden.
En je kan ook mijn volledige zwangerschapsdagboek lezen. Je vindt ze allemaal in de categorie zwangerschap en geboorte.
Heb jij nog een vraag over chronisch ziek zijn in combinatie met het ouderschap? Laat het me gerust weten!
