Aan onze opvoedstijl heb ik nog geen apart blogartikel gewijd, al kon je een beknopte samenvatting al lezen in deze recensie van het boek Mild Ouderschap. Het komt erop neer dat we in plaats van autoritair op te treden, proberen te kiezen voor verbinding met ons kind. Dat is niet altijd gemakkelijk, want ook wij zijn soms (vaak!) moe of prikkelbaar. En sommige dingen moeten nu eenmaal gebeuren. Mij helpt het om de dingen dan vanuit Ella’s positie te bekijken. En hoe kruip je beter in de leefwereld van je kind, dan via spel? Nele Flamang schreef er een supertoegankelijk boek over. Ik vertel je graag meer in deze recensie van ‘Als je van spelen leren kan’.
Over Nele Flamang en haar boek Als je van spelen leren kan
Nele is mama van twee kleine kindjes, Lotte en Lis. Ze besloot haar carrière als logopediste om te gooien en voluit te gaan voor haar passie: Aware Parenting en de taal van spel (Attachment Play). Doordat ik op haar Instagrampagina al tientallen bruikbare tips voorbij zag komen, was ik extra benieuwd naar haar boek. Het werd een verzamelwerk van inzichten en praktijkvoorbeelden vanuit één uitgangspunt: een kind is van nature goed, en verbinding via spel maakt ouderschap makkelijker en leuker. Verbindend spel is de lijm die de band tussen ouders en kinderen nóg steviger kan maken.
Opbouw van het boek
Na een voorwoord en een inleiding, komen de volgende hoofdstukken aan bod:
- Over Aware Parenting en Attachment Play
- Eerst ons zuurstofmasker
- Leren kijken
- Het vaatje voor verbinding
- De rollen even omdraaien
- Moet(jes) kunnen
- Over naar school gaan en scheidingsangst
- Baby op komst
- Onaangepast of onrealistisch?
- Verwerkingswerk
Tenslotte volgen nog veelgestelde vragen, een slotwoord en de ervaringen van andere ouders.
De lopende tekst wordt afgewisseld met heel veel praktijkvoorbeelden en anekdotes uit het leven van Nele en haar dochters. Ook quotes en heerlijke tekeningen van Noëmi Willemen (@lecoeuramareebasse) zorgen voor luchtigheid tussendoor. Hoewel de eerste hoofdstukken best veel theorie bevatten, leest het geheel dankzij de hapklare brokjes erg vlot. Ook met een vermoeid mom-brain, beloofd ;-).
Als je van spelen leren kan: mijn mening
Doordat Nele’s schrijfstijl me zo aansprak, had ik de neiging om alle hoofdstukken aan één stuk door te willen lezen. Ik heb mezelf tegengehouden, en heb de tijd genomen om elk onderdeel even te laten bezinken.
Als je van spelen leren kan is geen stappenplan of handleiding, maar dat belooft Nele ook niet. Je haalt uit dit boek wat je zelf kan gebruiken. Het zorgde bij mij vooral voor veel extra inspiratie en ook wel bevestiging. Ik herkende elementen van in mijn eigen dagelijkse spel met mijn dochter, en ontdekte dat die elk hun eigen nut hebben.
Wat ik ook nog leerde: dat naast huilen in liefdevolle nabijheid, ook lachen ontladend kan werken. Maar voor je meteen aan het kietelen gaat: het lachen dat daarmee gepaard gaat is dan weer minder geschikt om spanning af te bouwen. Iets dat mijn gevoel me ook al zei.
Geen tovermiddel, wel magisch
Gaat alles dankzij spel hier nu supervlot? Nee, natuurlijk niet. “Moetjes” blijven bij Ella echt nog een uitdaging. We kunnen er grappige en toffe spelletjes en toneeltjes rond bouwen zoveel we willen: als ze iets niet wil, kunnen wij op onze kop gaan staan, nee is nee. Waar ik wel enorm veel aan heb, is het inzicht dat ik situaties waarop we uiteindelijk toch autoritair moesten optreden, achteraf ook kan verwerken met onze meid.
Laatst moest ik haar grenzen overgaan bij de dokter, die toch echt haar keel moest onderzoeken. En de antibiotica, die hebben we elke keer in de houdgreep moeten toedienen. Achteraf draaiden we de rollen om in ons spel. Ella mocht tegen onze zin spuitjes siroop in onze mond duwen, en ze genoot zichtbaar van die machtsomkeer. Ze kreeg een stukje controle terug.
Ik vind het magisch om te zien dat mijn kind zelf toont wat ze nodig heeft, als ik haar volg in haar eigen fantasiespel. De schoolstart van in januari is nog altijd niet helemaal verteerd, en het blijft voor haar soms een hele opgave om te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat ze daarom toch zo vaak thuis schooltje spelen initieert. Om het te verwerken, een plaats te geven, om te oefenen en er vertrouwen in te winnen. In een veilige omgeving, bij haar veilige ouders.
Lees ook: Schoolstart in Coronatijden, en Update over onze schoolstart
Samen onze weg zoeken
Wat mij betreft sluit dit boek perfect aan bij wat ik probeer te doen: elke dag zoeken naar mildheid naar mijn dochter en mezelf toe. Geen autoritaire, maar ook geen toegeeflijke ouder zijn. Samen onze weg zoeken, tranen laten stromen, intens lachen, en elkaar erkennen in onze eigenheid.
Tenslotte nog één waarschuwing: door de aanstekelijke titel heb je bij het vastpakken van ‘Als je van spelen leren kan’ mogelijks continu het bijna gelijknamige liedje van Jungle Book in je hoofd zitten. Het is maar dat je het weet.
Als je van spelen leren kan door Nele Flamang werd uitgegeven bij Uitgeverij Acco.
Pin Recensie van Als je van spelen leren kan voor later:
