Al toen onze dochter nog een ieniemienie baby was, bleek dat bij ons de opstelling van een aparte babykamer zoals dat momenteel in het Westen ingeburgerd is, niet zou werken. We deden geen van allen genoeg ogen dicht en het veroorzaakte veel verdriet en stress hier in huis. Samen slapen bleek veel beter bij ons meisje, en daardoor ook bij ons als gezin, te passen. We hebben intussen verschillende vormen van samen slapen uitgetest en momenteel liggen we met zijn drieën samen in een gigantisch grondbed. Ik beantwoord enkele veelgestelde vragen die ik kreeg over ons familiebed.
Hoe is jullie bed opgebouwd?
Door de jaren heen hebben we al op verschillende manieren samen geslapen, maar wat voor ons het beste bleek te werken is een grondbed. Rechtstreeks op de grond liggen lattenbodems met daarbovenop matrassen. Momenteel is de opstelling bijna kamerbreed. Helemaal links zie je een babybed dat we omvormden naar co-sleeper. Naast de co-sleeper ligt ons eigen bed van 160 cm (twee eenpersoons lattenbodems plus matrassen met een stevige topper, en daarnaast ons logeerbed van 140 cm (dubbele lattenbodem plus matras). Het ledikantje is tweedehands en de andere bedden hadden we al. Ik moet er wel bijzeggen dat de co-sleeper alleen nog dienst doet als nachtkastje. Iets met te ver weg van mama en intussen ook te klein.
Hoe breed is jullie kamer? Wat als je hier de ruimte niet voor hebt?
Onze slaapkamer is groot. Ons bed is ongeveer kamerbreed dus in totaal iets meer dan 3,60 meter. Dat is best veel ruimte voor een gezin van drie :-). Maar samen slapen kan ook prima op een kleinere oppervlakte. Het hoeft zelfs niet met zijn allen in één groot bed: een ledikantje in dezelfde kamer of een matrasje aan het voeteneind zijn ook een optie. Niet alle samenslapende gezinnen hebben een groot familiebed. Soms is de enige extra ruimte de co-sleeper, of liggen kinderen gewoon mee in het standaard ouderlijke bed.
Het is ook niet omdat wij zoveel ruimte hebben, dat die altijd benut wordt. Er zijn genoeg nachten dat mijn dochter slapend tegen mij aan plakt. Dan heb je aan die zee van ruimte niet zo veel ;-).
Gebruiken jullie donsdekens in het familiebed? Ik heb gehoord dat dat niet veilig is.
Mijn man slaapt onder zijn donsdeken omdat hij op een apart matrasoppervlak slaapt en onze dochter niet naast hem lag/ligt, maar tussen mij en de co-sleeper. Zelf heb ik voor de veiligheid tot Ella’s tweede verjaardag altijd onder een ongevuld wollen deken geslapen en ervoor gezorgd dat zij daar niet onder kon belanden. Ik schermde tot die tijd ook altijd mijn hoofdkussen af met mijn arm. Kleine kinderen kunnen namelijk in de problemen komen door rebreathing (het opnieuw inademen van zuurstofarme lucht) als ze tegen zulke zachte oppervlakken aan gaan liggen. Vanaf de leeftijd van ongeveer twee jaar, wordt dat gevaar minder. Ik was na die tijd wel heel blij om mijn heerlijk vertrouwde donsdeken en bedden goed terug uit de kast te halen 🙂
Hebben jullie als koppel nog privacy?
Sowieso is de tijd voor ons als koppel wel fel geminderd sinds de komst van onze meid. Ik denk dat we daarin als jonge ouders niet alleen zijn. Een van de redenen dat we uiteindelijk ons grondbed hebben gemaakt, was dat het zo mogelijk werd om onze meid veilig achter te laten zonder dat ze (van te hoog) uit bed kon vallen. Zo creëerden we de mogelijkheid om nog eens een paar uurtjes samen te zijn ’s avonds.
Ga je altijd samen met je kind naar bed, en hoe laat ga je dan slapen?
Doorheen de jaren als mama is mijn bedtijd verschillende keren gewijzigd. Toen Ella een pasgeboren baby was, lag ze nooit alleen in bed (dat lukte ook niet als we dat probeerden). Ze viel soms wel al in slaap als wij nog beneden zaten en dan namen we haar gewoon mee als wij ook naar bed gingen. Na een tijdje werkte dat niet meer en hield ze zichzelf wakker. Dus ging ik inderdaad mee met haar slapen ook al vond ik dat nog te vroeg voor mezelf. Doordat we in een gewoon hoog bed samen sliepen, kon ik haar niet veilig alleen achterlaten zonder valgevaar. De oplossing was voor ons het grondbed: eens ons meisje sliep, was de optie er om stilletjes weg te sluipen. We hielden haar dan in de gaten met een babyfoon met videofunctie.
Nu ze pas op school is gestart, gaan de nachten weer wat moeilijker en ga ik opnieuw vroeg mee naar bed. Dat vind ik niet altijd leuk, maar mijn kind heeft die extra nabijheid nu even nodig. Meestal ben ik trouwens nu zo moe door het vroege opstaan dat ik uiteindelijk toch wel mee in slaap val :-). Ik ga ervan uit dat dit weer tijdelijk is en dat ik over een tijdje weer even naar beneden kan zonder dochter.
Heb je nog vragen? Stel ze gerust hieronder als reactie! Wil je nog meer lezen over samen slapen? Deze artikelen verschenen eerder op mijn blog:
- Taboe: samen slapen met je kind
- In de krant: is het verstandig om samen te slapen met je baby?
- Tips voor samen slapen op vakantie
- Hoe maak je een co-sleeper van een ledikant?
- Hoe maak je een grondbed?
In het begin dacht ik dat wij onze baby in zijn bedje in zijn eigen kamertje gingen leggen omdat ik bang was dat ik van elk geluidje wakker zou worden maar dat blijkt nog mee te vallen. Ik sliep tot kort ook samen met onze baby, bij mijn vriend lag hij in zijn bedje (we wisselen de nachten). Dat samenslapen deed ik vooral voor mezelf omdat ik het veel gemakkelijker vond om op die manier zijn tutje te geven of hem te troosten. Ondertussen slaapt hij in zijn eigen bedje naast ons bed maar als hij het lastig heeft pak ik hem er gewoon terug bij. Ik zat altijd erg in met ‘wat hoort’ maar ik probeer nu alleen nog maar naar mijn eigen gevoel te luistere en ik vind dat eigenlijk heel schoon, zo samen slapen met je kind. Ik slaap zelf niet graag alleen (al moet ik toegeven dat ik mijn nachten alleen nu wel aan’t koesteren ben ook, haha :p) dus waarom zou ik mijn kind dan helemaal alleen laten slapen?