Een paar weken geleden werd ik getagd op Instagram door @le_coeur_de_fleur om tien weetjes over mezelf te delen. Gewoon, omdat het leuk is. Zoals zo vaak verloor ik het voornemen om hier op in te gaan eventjes uit het oog, maar uitstel is geen afstel! In deze post daarom enkele feitjes over mij. Wist jij  al dat… 

  1. Ik geen rijbewijs heb? Misschien wel, als je mijn blog al langer volgt. Ik deelde namelijk ooit al een blogpost met mijn frustraties over het weer opbergen van mijn voorlopig (oefen)rijbewijs. Ik slaagde in een ver verleden met glans voor het theoretische rijexamen. Alleen, in de praktijk bleek ik te ziek en suf om veilig met de auto op de baan te gaan. Ik heb toen met pijn in het hart besloten om mijn rijbewijs niet te halen. Ga ik er ooit nog verandering in brengen? Geen idee. Voorlopig vertrouw ik nog steeds niet genoeg op mijn fysieke mogelijkheden om het aan te durven. En als ik ooit de baan op ga, dan wil ik het in de eerste plaats veilig doen!
  2. Het vroeger altijd mijn ideaalbeeld was, om thuisblijfmama te worden? Mijn eigen mama was er altijd voor ons, en dat vond ik als kind superfijn. Ik wilde ook dolgraag moeder worden, en hoopte heel erg dat ik ook thuis kon blijven voor mijn kindjes. Toen werd ik ziek, en was het nog maar de vraag of die kinderdroom door kon gaan. Intussen heb ik een prachtige dochter, én ben ik ook fulltime thuis. Alleen is dat geen bewuste keuze geweest, zoals ik als kind voor ogen had. Nooit had ik voorspeld dat ik al vanaf mijn tienerjaren thuis zou komen te zitten, zonder betaalde job. Het noodlot heeft dus eigenlijk gezorgd dat ik thuis ben bij mijn kind. En eerlijk? Ik weet niet of dit zo was gelopen als ik gezond was geweest. Waarschijnlijk waren we dan zoals zo veel koppels in onze maatschappij in de ratrace gestapt van geld verdienen, een huis kopen, reizen, carrière maken én kinderen krijgen. Ik weet niet of ik dan de keuze had gemaakt om toch thuisblijfmama te worden. Omdat het nu niet meer zo’n voor de hand liggende keuze is. Sterker nog: ik weet niet of ik de ambitie die ik toch blijk te hebben, opzij had willen zetten. Want voltijds voor kinderen zorgen, dat is verdorie keihard werken, en niet altijd rozengeur en maneschijn. Aan de andere kant ben ik heel gelukkig dat ik Ella kan geven wat ik vroeger zo fijn vond: een mama die elke dag om half vier aan de schoolpoort staat en die de zorg niet uit handen hoeft te geven. Ik maak alles mee, vanop de eerste rij, en dat is naast veeleisend ook een enorm prachtig voorrecht.
  3. Dit de tweede relatie met mijn man is? We zijn intussen twaalf jaar samen. En eigenlijk is dit dus de tweede keer dat we samen zijn. De eerste keer werd ik door hem gedumpt na een maand of drie.
  4. Ik eigenlijk een bezige bij ben? In tegenstelling tot wat sommigen denken, omdat ik veel thuis ben en een redelijk passief leven heb omwille van mijn gezondheid, ben ik een heel actief persoon. Of, dat zou ik graag willen zijn. Ik kan me helemaal verliezen in projecten en spring ook van het ene naar het andere. Dat kan vanalles zijn: aan mijn blog werken, fotoboeken maken, de zolder opruimen of een cadeautje in elkaar steken.
  5. De eerste buitenschoolse activiteit die ik deed, pas op mijn veertiende was? Met enkele vriendinnen ging ik toen op dansles. Mijn ouders hebben mij vroeger nooit verplicht om hobby’s te doen, en daar ben ik ze dankbaar voor. Naar de jeugdbeweging of elke week op sportles: het was niet zo mijn ding. Veel liever hing ik na school gewoon buiten rond met vriendinnen uit de buurt: heerlijke tijden.
  6. Er hier veel te veel schermtijd is? Het is hier vaak rommelig en de afwas blijft soms dagen staan (alléja, de dingen die niet in de vaatwas mogen). Perfectie is iets ver van mijn bed en iets dat ik ook niet nastreef. Al kan ik me soms wel schuldig voelen over die schermtijd, bijvoorbeeld. Tja, ik doe ook maar mijn best, net zoals wij allemaal zeker?
  7. Ik sinds het begin van de coronaperiode nog maar één keer een winkel binnen geweest ben? Om Ella’s schooltasje te kopen. De wekelijkse boodschappen doet mijn man en verder bestellen we vaker online.
  8. Ik droom van een bakfiets, zodat ik toch wat meer vrijheid heb om met Ella ergens heen te gaan? Maar ik twijfel om dezelfde redenen als bij mijn rijbewijs: ben ik wel alert genoeg in het verkeer?
  9. Ik nog maar één keer buiten Europa ben geweest? Dat was een mooi tripje naar Marokko. En ik heb nog maar twee keer gevlogen. Had ik graag meer van de wereld gezien? Ja. Maar opnieuw, mijn ziekte stak daar een stokje voor. En nu ben ik allang tevreden als we er eens uit zijn met ons gezinnetje, al blijven we gewoon in eigen land! Ach, vliegen is trouwens toch helemaal niet duurzaam.
  10. Ik iemand ben met enorm veel complexen over haar uiterlijk? Maar sinds ik mama ben, probeer ik dat los te laten. Daar slaag ik slechts wisselend in. En toch, ik wil mijn dochter graag het voorbeeld geven dat iedereen goed is zoals hij of zij is. Ik wil dat ze zichzelf graag ziet, en andere mensen, in al hun diversiteit! 

En, kende je me al zo goed als je dacht?

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.