Zoals gezegd vorige maand, ga ik nog even wat achterstallige maandoverzichten plaatsen. Omdat jullie het leuk vinden, en ikzelf ook, want stiekem lees ik wel eens stukjes terug op mijn eigen blog. Het is hier een beetje mijn virtuele dagboek! Bij deze, een verslag van de maand februari.
De mislukte wafels die toch nog lukten
Ze vraagt het al eeuwen, om nog eens wafels te bakken. Op een moedig moment sta ik dus deeg te mengen, terwijl het wafelijzer warm wordt. Ella heeft het na het bij elkaar gooien van de ingrediënten al opgegeven en hangt voor de tv terwijl ik zwetend zie hoe mijn veel te dunne beslag regelrecht uit alle kieren van het ijzer loopt. “Zijn de wafels bijna klaar mama?”, klinkt het hoopvol uit de woonkamer. Ik krab achter mijn oren en vraag me af hoe ik de teleurstelling bij die kleine meid ga opvangen met nu nog maar zo weinig energie.
Maar kijk, het deeg is nu eenmaal gemaakt en dus blijf ik volharden. Uiteindelijk komt er toch nog heel wat uit mijn machine, en het lijkt en smaakt zoals wafels ook. Moeder blij dat alle moeite dan toch niet voor niks was, en kindje blij met de wafels uit haar dromen.
Verkleedkleren
Binnenkort is het carnaval, en ik zie op de social media van de kringwinkel in de buurt dat er heel wat pakjes in de winkel liggen. Zelf geraak ik er niet, maar mijn moeder gaat op speurtocht. Ze komt terug met heel wat kringloopschatten en Ella is in de wolken.
Zwerfvuiltocht
We hebben na vorige week de smaak te pakken en dus trekken we ook in februari op zwerfvuiltocht. Deze keer is de kleuter al snel verveeld en het wordt dus een uitdaging om de zak te vullen. We willen hem heel graag achterlaten bij een openbare vuilnisbak want we vonden weer de goorste dingen – zakjes hondendrollen die in een haag gepropt waren, bijvoorbeeld – maar er is afgesproken met de vrijwilligers van de gemeente dat de zak minstens halfvol moet zijn. Uiteindelijk lukt dat ruimschoots. Jammer wel, dat er zo veel te rapen valt. De dag erna beloon ik ons met een grote schaal zelfgemaakte popcorn, haha.
Winkeltje
Een lieve buurvrouw heeft voor onze meid een fantastische verrassing: ze krijgt het houten winkeltje waar haar kinderen vroeger nog mee speelden. Jense gaat het tijdens de lunchpauze ophalen en als Ella thuiskomt van school, weet ze niet waar eerst kijken. Ze is echt in de wolken en ik heb haar volgens mij nog nooit zo hard zien spelen.
Uitstapjes
We gaan eindelijk eens op bezoek bij mijn nicht en haar gezin. Zulke uitstapjes komen er bij ons veel te weinig van, deels omdat we nu eenmaal mensen zijn die graag thuis zijn, en deels omdat er ook altijd veel andere verplichtingen wachten in een weekend. De stok achter de deur? Mijn nicht gaat bijna bevallen van haar derde kindje en de kleertjes die wij uitleenden van hun eerste dochtertje, gaan nu weer terug naar het nieuwste meisje van de familie. Derdehands dus, intussen!
Enkele dagen later heeft Ella weer een vrije dag en dus trekken we naar de Zoo. Het is weer heerlijk rustig – het regent ook, dus dat helpt – en we kunnen op ons gemak rondlopen. En ijsjes eten, en taart, dat ook.
Storm
De ochtend van de grote februaristorm geef ik een rol vuilzakken weg aan iemand die ze kan gebruiken. Totaal onverwachts gaat een tijdje later opnieuw de bel, en krijg ik een doos Merci chocolaatjes van de mevrouw. Hartverwarmend!
Ik krijg niet lang de kans om ervan te genieten in alle rust, want we krijgen een mail dat de kinderen moeten opgehaald worden van school omwille van de storm. Gelukkig had ik net een interactief iPad-spel om te reviewen én blijft iedereen en alles hier oké!
Carnaval
En dan breekt er een superleuke week aan! Het is carnaval. Op maandag mogen de kids met gekke schoenen en sokken naar school komen en ik laat mijn creativiteit de vrije loop. Met allerlei rommeltjes die zomaar op zolder liggen te liggen fabriceer ik schoenen met bloemen en glitters. En ik doe Ella ook nog mijn oude regenboogbeenverwarmers aan. De volgende dag is gekke haren dag, en we houden het bescheiden door gewoon drie vlechten te maken in plaats van twee. Dat is al gek genoeg, vond Ella. Ik doe toch eens zot en voorzie elke vlecht van twéé haarrekkers, haha. Als dat niet gek is ;-).
Op Carnavalsdag zelf kiest onze meid tegen alle verwachtingen in toch om als spook te gaan, en niet als prinses/eenhoorn/K3-lid. Het is wel een spook met paarse vlindervleugels, dat dan weer wel. Ik breng een blije meid naar school en ben opgelucht dat ze het ondanks haar verkoudheid gehaald heeft. Ze keek er zo naar uit! In de namiddag komt oma nog langs en spelen we met zijn allen in de tuin.
Spoed
En dan, uit het niets, gaat het opeens heel slecht met onze meid. Ze krijgt hoge koorts en wordt suf, lusteloos en ellendig. Als ze ook niet meer eet en heel weinig drinkt en plast, krijgen we de raad van de huisarts om langs spoed te gaan. We pakken vlug een reistas in voor het geval dat we in het ziekenhuis moeten blijven. Ginds worden we goed geholpen en Ella werkt als bij wonder mee met de dokters. Ze laat alle onderzoeken supervlot doen en neemt zelfs een koortswerend siroopje in (dat doet ze thuis nooit!). Een bloedonderzoek vertelt ons dat er sprake is van een hevige virale infectie, maar dat we thuis mogen uitzieken. Oef!
Helaas zou de volgende dagen blijken dat ook ik heel erg ziek zou worden. Standje overlevingsmodus in ons gezin maal duizend! Snel, op naar maart!
