Hoewel ik er trots op ben dat ik mijn dochter elke dag te voet naar school breng en weer ophaal, is dat vooral zo gegroeid omwille van mijn slechte gezondheid die autorijden onmogelijk maakt. Naarmate de jaren verstrijken, merk ik dat het eeuwige wandelen ons wat begint te beperken. Voor langere afstanden is een fiets handiger, en ook bij minder lekker weer zou het fijn zijn als we iets sneller op onze bestemming aankomen. Op zoek dus, naar onze perfecte en meest veilige elektrische mamafiets!
Redenen om te kiezen voor een mamafiets
Op mijn bijna vijfendertigste heb ik geen rijbewijs. Zo, dat is er uit. Ik zou nu kunnen zeggen dat ik hiervoor heb gekozen uit duurzame overwegingen, want het is natuurlijk heel erg groen om verplaatsingen te doen met het openbaar vervoer, te voet of met de fiets. De waarheid is: ik vond mezelf in zieke toestand een gevaar op de weg, en dus heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen. Die auto minder op de weg, is in mijn geval dus vooral een milieuvriendelijke bonus. Enkele jaren geleden kon ik de stap zetten naar de elektrische fiets, en wat was het heerlijk om wat minder afhankelijk te zijn van andermans auto! Dat kleine beetje extra vrijheid zou ik graag terug willen. Maar ik geef toe dat fietsen met mijn allerkostbaarste kind achterop, toch nog een dingetje is. Door mijn gezondheidsproblemen ervaar ik onder andere duizeligheid, evenwichtsstoornissen en een verminderde focus. En ik wil mijn kindje (en haar mama, ik dus) natuurlijk vooral veilig houden.
Uitgetest: de bakfiets
Omdat ik het eng vond om Ella achterop te zetten op mijn elektrische fiets, en om extra bagageruimte te hebben, heb ik lang getwijfeld over het aanschaffen van een bakfiets. Op papier leek het ideaal, behalve dan dat we eigenlijk geen plaats hebben om een bakfiets netjes weg te zetten. Ons rijhuis heeft geen garage, en in de smalle dienstgang naast de voordeur passen net een paar gewone fietsen. Een bakfiets zou te breed zijn, en te zwaar om de drempel op te tillen. Toch bleef de bakfiets in mijn gedachten zitten. Zou ik er überhaupt mee kunnen rijden? Toen we vorige zomer aan zee waren, huurden we er eentje om eens te proberen. Oef, dat bleek toch nog moeilijker dan ik dacht! Hoewel ik verwachtte dat Ella veiliger in de bak zou zitten dan in de hoogte achterop, leek ik totaal geen controle te krijgen over de fiets. Waarschijnlijk een kwestie van wennen, maar ook de andere nadelen van een bakfiets zorgen ervoor dat we tot nu toe niet de stap gezet hebben. Naast de nood aan royale opbergruimte kan je zo’n bakbeest ook niet eventjes meenemen op een fietsenrek achter op de auto. En voor enkel wat rondjes rond de kerktoren werd het me een te dure uitgave.
Uitgetest: mijn oude elektrische fiets
Het kostte me heel wat moed verzamelen, maar uiteindelijk zocht ik tweedehands een kwalitatief fietsstoeltje om achterop mijn oude elektrische fiets te monteren. Zo lang we maar één kind hebben, was dat de goedkoopste oplossing. Afgelopen week was het dan eindelijk zo ver: de grote test. Ik was enorm zenuwachtig, dat kan je wel begrijpen. Gelukkig biedt mijn fietsbatterij voldoende ondersteuning om me geen zorgen te moeten maken over het trappen. We kwamen dus vlotjes aan op onze bestemming. En toch: of het gewoon wennen is weet ik niet, maar ik voelde tijdens het fietsen regelmatig dat mijn balans houden wat moeilijker was met een kind achterop. Een kleuter zit natuurlijk niet stil, en de fiets wiebelde af en toe flink.
Ook bij het op- en afstappen ervaarde ik best wat nadelen. Doordat mijn fiets alleen een standaard aan één kant heeft, moest ik tegelijkertijd met mijn heup de fiets rechthouden, mijn kind optillen en vastgespen. Eerst leek het oké te gaan, maar toen kantelde plots mijn voorwiel een kwartslag. Niet de meest stabiele manier om een kindje op de fiets vast te maken, dus. Herkenbaar?
Wat is voor ons dan wel de perfecte mamafiets?
Al bij al was ons tochtje een fijne eerste ervaring, al voel ik dat ik om veilig door het verkeer te manoeuvreren, nog zekerder moet worden van mijn lijf op een fiets. Ik wil graag blijven oefenen, en als ik even mag wegdromen, dan lijkt een stevige, veilige mamafiets me wel wat. Ik heb hem zelf nog niet getest, maar de Fiore fiets van Stella Bikes ziet er wat mij betreft erg mooi uit én streept de minpuntjes die ik hierboven beschreef volledig af. De Fiore heeft namelijk een bredere instap en een stevige dubbele standaard zodat de fiets niet naar één kant overhelt bij het vastmaken van je kindje. Kantelen uitgesloten: ideaal! Vooral het stuurslot spreekt me ook aan: door middel van een draaiknop kan het stuur in rechte stand vastgezet worden. Hierdoor kunnen het stuur en het voorwiel niet omklappen als een kind in het zitje geplaatst wordt. En waarschijnlijk helpen de bredere banden, de stevige spaken, het brede stuur en de hydraulische schijfremmen ook wel om me stabiel en veilig te voelen bij toekomstige fietstochtjes. Ik blijf alvast oefenen!
Een fietshelm is één ding, een veilige fiets uitkiezen een tweede. Ik ben benieuwd: wat is jouw ultieme manier om kinderen milieuvriendelijk én veilig te vervoeren?
Dag Sofie, wat mooi om te lezen dat je op zoek gaat naar alternatieven om jezelf, je kind en je boodschappen te vervoeren. Gezien wij ook bewust geen auto hebben, heb ik hier wel wat ervaring mee🙃. Voordat we kinderen hadden, kochten we een stevige boodschappen kar die we beiden konden gebruiken. Wow, wat we daar allemaal mee vervoerd hebben. (je leert gewoon keigoe stapelen). Toen onze oudste kwam, kochten we een hele stevige giga fietskar (kid car), die konden we heel makkelijk aan en af koppelen, omvormen tot buggy en verder te voet (vb bij een bezoekje aan Park of dierentuin, of…..) en nadat de kids op school waren, in de winkel volladen met boodschappen. Als je zelf fietst voel je geen zijwaardse schommelingen, tis alleen wel stevig fietsen (met een gewone fiets). Wij hebben die hier een achttal jaren intensief gebruikt en waren daar super content mee. Voordeel is ook dat ze hier als klein babietje al in mee kunnen. Ah ja, en omdat ook wij maar een smal gangetje hadden, de kar werd elke dag mooi opgevouwen aan de haak in het smalle fietsengangetje gehangen. Zo, veel succes met je fietstochtjes, groetjes, martine
Hey Martine, dankjewel voor je uitgebreide ervaring! Echt knap dat jullie bewust geen auto hebben. Ik heb van fietskarren ook al veel goeds gehoord alleen dat het best wel een belasting op je elektrische fiets legt dus ook wat schrik om mijn fiets te verprutsen, haha. Misschien eerst eens goed opzoeken hoeveel belasting die aan kan, want het is niet zo’n geavanceerd model.
Wel handig inderdaad dat het ook bij kleine baby’s al kan!
Ik ben al oma ondertussen, maar kan hier een paar van mijn ervaringen delen.
Net als jij heb ik geen rijbewijs. Kwam er gelijk nooit van, plus dat ik ook wel slecht zie. Dat is naar mijn gevoel zo erg geworden, dat het niet verstandig zou zijn om met de auto te rijden. Eén van de controlebezoeken aan de bedrijfsarts bevestigde dat (“gij rijdt toch niet met de auto?!?!”).
Mijn oudste dochter fietste al snel op een klein fietsje naar school, op het voetpad. Zoontje van toen anderhalf of zo had ik mee in een zitje achterop. En inderdaad: dat kan serieus wiebelen, ook als ze stilzitten. Soms heb je het gevoel dat je fiets niet meer stabiel is. Heb toen mijn omafiets weggedaan en een nieuwe gekocht, om er dan achter te komen dat die omafiets eigenlijk best nog wel OK was.
Ik heb soms echt peentjes gezweet in die periode. Als er iets was met mijn dochter, was het erg moeilijk om snel te reageren, omdat zoontje achterop in het stoeltje zat, en je die fiets met kind niet zomaar even opzij kan zetten. Ik ben trots dat ik hen al die jaren met de fiets naar school gebracht heb, maar echt, soms was het met bloed zweet en tranen. (ik woonde in een deelgemeente van Gent, met druk en gevaarlijk verkeer).
Als ik jouw ervaringen lees, dan denk ik dat je best gaat voor een elektrische fiets inderdaad, met een fietskar erachter. Ik vermoed dat je dan ook nog wel wat bagage kwijtkan, of eens boodschappen kan doen als je dochter niet in de kar zit. En ik vermoed dat je ook net iets meer stabiliteit zal hebben dan met een kind achterop. Ik kan me voorstellen dat zo’n bak vooraan echt wel moeilijk fietst en heel hard wennen is.
“In mijn tijd” (hehe, dochter is van 1993 en zoon 1995) was dat allemaal nog niet zo in zwang, maar moest dat wel geweest zijn, dan had ik wellicht ook wel een fietskar gehad!!
Dag Anne,
bedankt voor je uitgebreide reactie, leuk zeg! Wat mooi ook dat je die verantwoordelijkheid ook nam om niet te gaan rondrijden met de auto. Ik ben alvast blij te horen dat het wiebelen niet alleen bij mij duidelijk voelbaar was, haha. Met twee kinderen kan ik er zelfs nog niet aan denken, knap hoor van je, ik kan me voorstellen dat het zweet je soms uitbrak 🙂
De fietskar lijkt inderdaad nog wel een optie, alleen moet ik dan eens uitzoeken hoeveel gewicht de elektrische fiets kan trekken, want het is weer anders dan een zitje achterop natuurlijk. En ik geef ook wel toe dat ik het best eng vind ook, zo’n kar laag bij de grond die ik dan niet kan zien. Bij een bakfiets zie je je kindje zitten en achterop kan je inderdaad luisteren als er iets is (of naar lekker geklets of gezang, haha). Maar dat is wellicht ook weer gewoon wennen!
PS: ik vond het wel héérlijk als mijn zoon achter mij zat te zingen tijdens het fietsen. Zalig!
Vroeger ook enkele keren met de dochter achterop een (gewone) fiets gereden. Het fietsen ging nog redelijk. Maar het op- en afzetten van de dochter op de fiets zonder dat deze omviel was het toch niet. En dan moet je als man ook nog eens proberen over een horizontale buis te raken zonder je zoon/dochter van de fiets te stappen of allebei met fiets en al op de grond te belanden. Ook niet echt mijn ding zo’n fietsstoeltje. Moest ik toen de keuze hebben gehad en het budget dan had ik misschien wel een elektrische bakfiets aangeschaft.
Ik fiets met D ook achterop mijn fiets en inderdaad, dat schommelt een beetje, zelfs als hij stil zit. Ik moet zeggen dat ik het ook soms wat eng vind maar dat het ook vrij snel went. Hiervoor hadden wij een stuurstoeltje en dat wiebelde helemaal niet maar heeft dan weer andere nadelen en daar past hij nu ook niet meer echt in.
Een dubbele standaard kun je vrij makkelijk apart kopen en zelf op je fiets installeren. Het lief deed dat bij mijn fiets om te vermijden dat hij omver zou vallen als D in zijn stoeltje zet.
Aha ja ik weet niet of wij dat zelf kunnen maar het is wel de moeite om eens te bekijken!