Tot nu toe heb ik me op mijn blog beperkt tot het bespreken van prentenboeken en boeken voor volwassenen. Het is lang geleden dat ik nog eens een jeugdboek las, simpelweg omdat noch ik, noch mijn dochter tot het doelpubliek behoren. De boodschap achter het gloednieuwe boek van Camping De Grote Walvis sprak me echter zo aan, dat ik het graag met jullie wil delen. En eerlijk? Ze wordt pas vier, maar Ella bladerde toch nieuwsgierig in dit “grotekindjesboek” met leuke tekeningen. Een recensie!
“Pien is samen met haar ouders op zomervakantie, op camping De Grote Walvis. Daar ontmoet ze Milla, met wie ze meteen heel goede vriendinnen wordt. Samen met de andere kinderen op de camping, zoals de vrolijke Kees, stoere Elif en het schuchtere jongetje Sepp beleven ze allerlei grappige en herkenbare avonturen: van frietjes bietsen tot een spannende spokenjacht, van het strand opruimen tot hutten bouwen van geleende (of gestolen…?!) parasols. Tijdens deze wilde avonturen vraagt Pien zich vaak af hoe ze vrienden kan worden met kinderen die zo anders dan zij zelf.
Wanneer de kinderen een geheimzinnige flessenpost vinden, staan ze voor een groot raadsel! Hoe lossen ze dit mysterie nou weer met z’n allen op? Camping De Grote Walvis en de mysterieuze flessenpost is een warm en humoristisch (voorlees)boek over de kleine en grote belevenissen van een diverse groep kinderen tijdens een magische zomervakantie.”
Camping de Grote Walvis en de mysterieuze flessenpost
Over het boek
Iedereen is anders
Zoals verwacht was dit boek voor mijn bijna vierjarige dochtertje nog te ingewikkeld om voor te lezen. Maar prentjes kijken, dat kan natuurlijk altijd! Fijn dat er aandacht is gegeven aan diversiteit: ik zie mensen met verschillende huidskleuren, een kind met roze haren en twee vrouwen die samen op de camping staan.
We beleven alles vanuit de ogen van Pien, een meisje van zeven dat niet op haar mondje gevallen is en niet bang om grenzen over te gaan onder het mom van “avontuur”. In de tekst worden verschillende maatschappelijke thema’s aangeraakt, zonder er te diep op in te gaan. Soms zelfs met een kritische noot: ouders die vegetarisch eten maar onzin lijken te vinden, of het hoofdpersonage dat het in eerste instantie raar vindt dat een meisje jongenskleren draagt, of helemaal geen zin heeft om afval van het strand op te rapen als straf. Aan de andere kant zien we later in het boek bijvoorbeeld dat Pien Elif, die zich geen meisje voelt, wel helemaal in haar hart heeft gesloten. Het boek is echt geschreven vanuit het gezichtspunt van een kind, met alle twijfels en bedenkingen die daarbij horen.
“Jongens en meisjes, en alles ertussenin”
Topics zoals gescheiden ouders, het opruimen van zwerfvuil, genderidentiteit, armoede, zich buitengesloten voelen: het komt allemaal subtiel aan bod. Het zijn kleine extra verhaallijntjes, naast de echte inhoud van dit boek. Voor mij is dat het leven van kinderen met diverse achtergronden en karakters, die elkaar leren kennen en ondanks hun verschillen, toch de beste vrienden worden.
Als je als ouder toch dieper wilt ingaan op sommige thema’s, dan kan je de aanzetten uit het boek daarvoor gebruiken, door te vragen hoe jouw kind er tegenaan kijkt: een beetje zoals Pien, of volgt het toch meer de mening van Milla? Of denkt die nog iets helemaal anders?
Camping De Grote Walvis en de mysterieuze flessenpost praktisch
Het nieuwe boek over Camping De Grote Walvis werd geschreven door Willemijn Kranendonk en is geïllustreerd door Eve O’Brien. Alle 128 bladzijden zijn geschikt om voor te lezen vanaf vijf jaar, en voor oudere kinderen natuurlijk om zelf te ontdekken. Camping De Grote Walvis en de mysterieuze flessenpost verscheen op 18 mei 2022 bij uitgeverij Billy Bones. Zij vinden dat elk kind een verhaal verdient, en willen lezen toegankelijk maken voor iedereen. Mooi hé?
PS: Ik kreeg dit boek opgestuurd om te reviewen. Dankjewel!
