Wie volgt via social media heeft het vorige week al meegekregen: ik ben voor de tweede keer in verwachting van een kindje. Intussen onderweg naar tien weken (ja, hier komt dat irritante tellen in weken weer, dat zo typisch is voor zwangeren en jonge ouders, haha) en vurig hopend dat de tijd vlug voorbij gaat. Want hoe leuk (en spannend) dit nieuws ook is, het gaat hier net zoals de eerste keer weer erg moeizaam en zwaar. Ik ben ontzettend misselijk, de hele dag door, heb al meermaals moeten vechten tegen overgeefneigingen aan de schoolpoort (thuis ook hoor, maar daar is dat net iets minder vervelend), en zou wel de hele dag willen slapen.
Mijn lichaam is natuurlijk keihard aan het werk, want hallo, het maakt weer een heel nieuw mensje from scratch. Daarom geef ik net zoals bij mijn vorige zwangerschap zo veel mogelijk toe aan de vermoeidheid, en staat het bloggen – en bij uitbreiding mijn hele leven – even op een zeer laag pitje. Ik doe mijn best om ergens nog een beetje een leuke moeder voor E te zijn en een aanwezige partner voor J, maar moet zeggen dat ik daar niet altijd in slaag. Het is een fase, dat weet ik, en ik moet er eventjes doorheen.
Ik hoop jullie snel meer te kunnen vertellen over hoe we na vier jaar toch tot de beslissing van gezinsuitbreiding zijn gekomen, en ga ook weer zwangerschapsdagboekjes online zetten. En voor de rest, zien we wel wat hier nog allemaal verschijnt!
Tot binnenkort en nog een hartelijke dankjewel voor al het enthousiasme op Instagram en Facebook. Wat een fijne reacties mochten we ontvangen, dankjewel.
Via hier ook nog eens gefeliciteerd! Benieuwd ook naar het beslissingsproces. Nog een kindje of niet is een vraag die mij ook erg bezighoudt.
Gefeliciteerd!