Net als bij de zwangerschap van ons eerste kindje, hou ik dit keer ook weer negen maanden lang een dagboekje bij. Zo fijn voor mijn kinderen om later terug te lezen, en wie weet ook voor andere mama’s (in spe). Sinds vorige keer zijn we alweer een dikke maand verder. Tijd voor een update!
Week 29
Volgens de intussen opgebouwde traditie, ga ik met mijn mama langs de tweedehandsbeurs van de gezinsbeurs die verderop in het dorp twee keer per jaar doorgaat. Eigenlijk kochten we net al een hele hoop tweedehands babykleertjes, maar voor de gezelligheid gaan we toch eens langs. Gelukkig is er niet superveel dat me nog kan verleiden (tweedehands shoppen kan ook verslavend zijn!). We scoren een prachtig zomerjasje voor Ella, een werkboekje, en nog wat houten verkeersborden en blokjes als aanvulling op haar treinbaan. Oh ja, en nog wat babysokjes die ik toch niet kon laten liggen.
Hierna is het bekomen geblazen, maar het was toch fijn er weer even uit te zijn.
Deze week gaan ook de zolderwerken echt van start, hoera! Het is natuurlijk eventjes vervelend, met extra lawaai en geloop in huis, maar ik ga zo blij zijn als alles af is binnenkort!
Oma brengt takken van de krulwilg mee voor ons, en dus kan Ella fijn de paasboom weer versieren. Zo’n dingen vindt ze zo leuk!
Week 30
Terwijl we dag na dag de zolder zien transformeren, gaan we weer op controle bij de gynaecoloog. Alles gaat goed, en ons zoontje blijkt bovengemiddeld goed te groeien. Mijn schoonmama zette drie kinderen van boven de vier kilo op de wereld, zou het dan deze keer ook mijn beurt zijn? Ella was een fijn baby’tje, dus ik ben benieuwd.
De placenta is voldoende opgeschoven naar boven, dus we hoeven ons op dat vlak al geen zorgen meer te maken.
Op zaterdag rijden we naar de kempen, waar manlief en ik een belangrijk gesprek aangaan: we hakken de knoop door en beslissen finaal over de babynaam. Hoewel ik onzeker blijf, gaan we toch voor de naam die van in het begin bij ons beiden het meest bleef hangen. Intussen wordt Ella door oma en opa getrakteerd op een paaszoektocht in het arboretum van Kalmthout.
Na het weekend is het tijd voor weer een bijzonder moment: samen met mijn mama steek ik de geboortetraktaties in elkaar. We kozen voor dingen die opgaan (en redden enkele dozen suikerbonen die een ander koppel overhadden), verpakt in recycleerbare potjes van glas en metaal, en papieren zakjes. Of hoe we toch altijd een beetje eco proberen te doen, in de mate van het mogelijke! De ecologische geboortetraktaties van bij Ella kan je hier terugzien.
De week wordt supertof afgesloten met een ontbijt op school. Omdat ik niet weet of ik het schoolfeest op het eind van het jaar nog zal kunnen meedoen, ben ik blij dat we dit moment met zijn drietjes nog kunnen delen. We eten onze buikjes rond in de refter – ik begrijp onze dochter die de boterhammetjes ’s middags te druk vindt zooooo goed, overigens – en daarna mogen de kleuters hun geknutselde mandje zoeken op het grasplein. Gevuld met chocolade eitjes, feest!
Week 31
Na die festiviteiten begint de paasvakantie met nog meer chocolade. We gaan bij familie eieren zoeken en eten een pistoletje samen.
Gelukkig heeft manlief deze week vrijaf genomen van het werk, want twee weken fulltime zorgen, is er op dit moment toch wat veel aan. Hoewel het programma toch nog redelijk druk is.
Impulsief boek ik een afspraak voor mij en mijn dochter bij de krullenkapper. Tot nu toe was ons meisje altijd te bang om naar de kapper te gaan, maar naar de échte krullenkapper, dat ziet ze plots wel zitten. Ik wil ook graag nog even de schaar erin voor de baby er is, dus dat komt eigenlijk goed uit. Ella geniet er enorm van, en ik ben heel blij dat de ervaring voor haar zo fijn is. De kapper is ook gewoon superlief!
Enkele dagen later volgt een fietslesje in de sporthal. Verschillende uren zit ik op een harde bank, en dat heb ik geweten. Maar het was zo tof om Ella bezig te zien. Eén keer ren ik uit noodzaak zelf mee achter haar fiets, en dat was echt geen slim idee.
’s Avonds nemen we haar voor het eerst mee naar McDonalds, en dat is natuurlijk een enorme ontdekking voor onze kleuter. Ik kies een veggie burger, en moet zeggen dat het me wel heeft gesmaakt, haha.
Ook nog gedaan: een bezoekje aan mijn opa in het woonzorgcentrum!
Om de week af te sluiten trekken we naar de dierentuin van Rotterdam, Blijdorp, omdat we eens iets anders willen doen. Daar mogen we én gratis binnen met ons abonnement van de Antwerpse Zoo, én ik kan een rolstoel lenen. Zonder kan ik echt niet meer zo lang rond lopen, dus we maken er dankbaar gebruik van. Het wordt een koude maar keitoffe dag! Ondanks de gratis inkom hebben we wel veel te veel geld uitgegeven in de verschillende horecapunten. Het was echt nog te koud om te picknicken.
Oh ja, nog een sterk staaltje niet zo perfect ouderschap. We vergaten Ella’s jas en dat ontdekte ik pas toen we al halverwege de autorit waren. Met dank aan de moderne technologie snorde ik een lokale Rotterdamse Hema op, waar we gelukkig een prima jasje konden kopen om de dag mee door te komen. We hebben hem trouwens alvast in een maat groter gekocht, zodat de dubbele koop niet erg is, en Ella hem gewoon volgend jaar kan dragen.
Week 32
Op Paasdag zoekt Ella eitjes in ons eigen huis, voorzien we ons eigen Paasontbijtje, en eten we onverwachts uithaalchinees bij mijn ouders, na een snel koffietje met mijn opa (inclusief mondharmonica-concert :-)). De dag nadien volgt het traditionele menu met heel het gezin. Gezellige, maar drukke dagen dus allemaal!
En dan moet de week vakantie waar ik géén hulp van manlief heb, nog beginnen. Gelukkig kan ik aan mijn vierjarige al goed uitleggen dat mama moet rusten met de baby in haar buik. Al vindt ze dat natuurlijk meestal niet zo leuk. Ze leeft zich dan ook helemaal uit op een playdate met oma, en gaat met haar ook nog eens op bezoek bij “oude opa”.
Het beste nieuws: de zolder is helemaal afgewerkt! Nadat de aannemers klaar waren, heeft J alles geschilderd. Nu kunnen we beginnen met alle rommel weer naar boven te verhuizen, haha. Het resultaat is alleszins prachtig, en het huis is een thuiskantoor rijker, hoera! Dankjewel huisbaas 🙂
Pfoe, na deze drukke weken waarin ik ook regelmatig even wanhopig bedenk hoe ik alles nog twee maanden ga combineren met die steeds groeiende buik die me mijn adem beneemt en mijn hartslag de hoogte injaagt, kijk ik toch wel uit naar rust overdag. Laat de school maar weer beginnen…
