Net als bij de zwangerschap van ons eerste kindje, hou ik dit keer ook weer negen maanden lang een dagboekje bij. Zo fijn voor mijn kinderen om later terug te lezen, en wie weet ook voor andere mama’s (in spe). Mijn termijn zit er bijna op, dus wie weet is dit wel het laatste verslag!

We beginnen de negendertigste week met Ella’s verjaardagsfeestje voor de familie. Het is supermooi weer en we hebben allemaal genoten. Natuurlijk was het voor mij vermoeiend maar ik ben blij dat ik alweer een vinkje kan zetten naast dingen die ik nog wilde mee doen voor de bevalling.

Op zondag gaan we barbecueën bij mijn ouders. Zo hoeven we na het drukke feestje zelf niet te koken en wordt het een bijtankdag, heerlijk.

Die nacht krijg ik om twee uur heel veel last van voorweeën. Ik doe geen oog meer dicht en sta uitgeput op. Gelukkig mag Ella bij een vriendinnetje gaan spelen en ze heeft geluk: er staat daar toevallig nog een reusachtig springkasteel dat ze nog een hele middag kunnen benutten :-). Intussen probeer ik wat bij te rusten.

Ik hoopte op een goede nacht om terug krachten op te doen, maar helaas. Opnieuw ben ik het grootste deel van de nacht wakker. Bovendien heb ik veel last van hooikoorts en dat slaat op mijn luchtwegen met hoesten en proesten als gevolg. Pff, als ik in deze staat moet bevallen dan belooft het weer een uitputtingsslag te worden…

Ik voel in het algemeen veel gerommel en zeurende pijnen, krampjes en harde buiken. Over twee dagen is ons meisje jarig en ik hoop eigenlijk heel erg dat ik dan niet net in het ziekenhuis lig! Ook zij heeft het moeilijk met het idee dat ik/wij er niet gaan zijn voor enkele nachten. Ik hoop dus dat we nog lekker samen kunnen vieren donderdag en haar van slingers en cadeautjes kunnen voorzien.

En ja hoor, babybroer blijft zitten waar hij zit. Op woensdagmiddag versier ik samen met mijn dochter de cupcakes: met glazuur en sprinkles in eenhoornstijl. Nu ja, moeder versiert en Ella eet zo snel als ze kan alle decoratie op die er naast valt :-). Zo leuk dat we dit momentje nog konden beleven samen.

Wanneer ons meisje in bed ligt, versieren manlief en ik de woonkamer, zetten cadeautjes klaar en maken in de ochtend een kindje heel erg blij! Na school komt oma nog langs en we eten chipjes in plaats van taart deze keer.

De avond erna komt mijn broer nog frietjes eten bij wijze van allerlaatste feestje. Vanaf nu kan onze kleuter weer aftellen naar verjaardag nummer zes, haha.

Die nacht slaap ik weer belachelijk slecht (lees: bijna niet). Het schoolfeest op zaterdag gaat dus aan mij voorbij… balen, maar ik probeer zo goed mogelijk bij te rusten en we maken de avond nog wat goed met een gezellige barbecue onder ons gezinnetje. Op naar de week met dé uitgerekende datum nu… spannend!

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.