Het is intussen dan wel eind juni, hier op de blog gaf ik nog geen update over onze maand mei! We trappen daar dus nog af, en oef, wat lijkt dat al lang geleden zeg.
Zoals altijd begonnen we de maand mei met een tripje naar Limburg, samen met de grote familie van mijn man. We aten een lekker pasta buffet kn taverne Koe-Vert op domein Kiewit.
De kinderen konden in de speeltuin en er werd ook nog wat naar de diertjes gekeken. Het was een zomerse dag, wisten wij veel dat die zo schaars zouden zijn de komende periode, haha.
Verderop die week deed E nog een zwemlesje, kochten we schoenen en toen: ziek! Gelukkig deze keer van korte duur, want we gingen iets later met vrienden naar de dierentuin.
Er stonden ook nog feestjes van vriendinnen gepland, maar het hoogtepunt van de maand voor onze meid was toch wel haar eigen verjaardagsfeestje voor de vriendjes. Thema dit jaar op vraag van de jarige was K3, dus moeder ging aan de slag. Ik kocht decoratie via Vinted (echt, altijd eerst checken, het staat vol!), Photoshopte een uitnodiging in mekaar en bedacht wat entertainment in de juiste sfeer. Misschien maak ik er nog wel een aparte post over. Het was in elk geval een hele leuke middag! En ook wel druk, met tien kinderen in huis.
De mijlpalen deze maand waren ook weer talrijk aanwezig: zo ging onze oudste voor het eerst op bezoek in het eerste leerjaar (wat een spannende stap, voor haar en voor ons!), wisselde ze haar eerste melktand en overwon ze megagrote grenzen door in de laatste zwemlesjes zomaar even te leren duiken, onder water zwemmen en het ene bommetje na het andere te springen. Wauw, ik ben zo ongelofelijk trots! En alsof dat nog niet genoeg was, sloten we de maand af met een schoolfeest waar ze voor het eerst een dansoptreden gaf! Moeder moest de zakdoeken er al bij pakken, haha. Dat belooft voor de proclamatie binnenkort!
En kleine broer? Die maakte van de gelegenheid gebruik om al eens op bezoek te gaan in het peuterklasje. Nog anderhalf jaar!
Onze jongen liet ons trouwens op de valreep van mei nog schrikken, door even in ademnood te komen door wat achteraf laryngitis of valse kroep bleek te zijn. Met de ambulance ging het richting spoed, maar gelukkig mochten we midden in de nacht weer naar ons eigen bed. Alles kwam goed met de nodige medicatie.
Helaas zijn we sindsdien nog steeds allemaal afwisselend ziek… Maar daarover meer in een volgend dagboekje.
Oeh seg verschieten, die valse kroep! Gelukkig mochten jullie snel weer naar huis!
En wauw, zoveel zotte sprongen voor E! Ik ben benieuwd, in de grote vakantie ga ik met D. naar ‘survival’ zwemles (nog niet echt om te leren zwemmen maar om zich te kunnen redden in water) en hij is heel bang om zijn hoofd nat te maken. Hopelijk wordt het ook een succesverhaal.
Dat ambulanceritje zal schrikken geweest zijn. Gelukkig konden jullie snel weer huiswaarts keren.
En wat doet E. het goed! Ik kan helemaal begrijpen dat jullie supertrots op haar zijn! 😀