De zomervakantie is halfweg, en hoewel twee kids fulltime thuis heel pittig is, was juli voor mij nog de makkelijke maand van de vakantie. Dat komt omdat mijn man ook drie weken thuis was, dus de lasten en aandacht konden wat verdeeld worden. Juli was mooi, met een familievakantie waar we zowel af en toe kibbelden als prachtige herinneringen maakten. Helemaal het leven zoals het overal is, gok ik?

Maar voor we op reis vertrokken, was er eerst nog een weekje dat ik alleen de kinderen moest bezig zien te houden. Zoals elk jaar zonk de moed me al in de eerste paar dagen in de schoenen, met de gedachte: hoe overleef ik (en mijn zwakkere lichaam) acht weken van dit? Ik zie ze zo graag maar iedere ouder zal wel beamen dat het ook wel vermoeiend kan zijn als je 24/7 samen bent, nee?

En toch is het weer gelukt. In het eerste weekend van de vakantie gingen we zwemmen als gezin en dat was deze keer een veel soepelere ervaring dan toen in het gigadrukke Center Parcs. Een simpel lokaal zwembad was veel rustiger en onze dochter kon haar nieuw verworven zwemkunsten dus eens goed tonen. We deden zelfs even een poging om een zwemdiploma te halen maar toen bleek dat ze daarvoor verplicht de aquatische ademhaling moest doen, geraakte ze in paniek. Geen probleem, ik was zo zo trots dat ze in het diepe bad sprong en de volledige 25 meter kon overbruggen! En in het speelbad was ze het liefst van al onder water te vinden, een echt mirakel is dat.

Als bij een tweede wonder konden we mét een intussen vermoeide baby toch nog lekker lunchen in het restaurant naast het zwembad en dat was zo fijn, zeker omdat uit eten gaan in mijn ziekere periodes onmogelijk was. Daarom waardeer ik het nu altijd extra als het eens lukt!

Na een weekje thuis spelen en speeltuintjes in de buurt opzoeken, was het inpakken geblazen. Niet het meest gezellige moment, maar wel nodig hè.

We reden de dag erna naar de Duitse Eifel, waar we op een weekje vakantie in een huisje werden getrakteerd door mijn ouders. Helaas kreeg de jongste koorts en dat zorgde ervoor dat geplande uitstapjes niet door konden gaan. Ik was gewapend met paracetamol siroop maar bleek dat we de pipet waren vergeten, stom! Ik haalde mijn beste Duits boven in de lokale apotheek, en dat lukte eigenlijk best goed, toch een beetje fier!

Uiteindelijk konden we wel nog een mooi wildpark bezoeken, minigolfen en een ijsje halen in het dorp. En onze dochter genoot volop van haar privé speeltuintje naast het huis. Het gras stond alleen nogal hoog maar mijn angst voor tekenbeten en Lyme drukte mijn man zo veel mogelijk de kop in door op vakantie het gras te maaien. Lief!

Toen oma en opa huiswaarts keerden, gingen wij naar de volgende bestemming: de Achterhoek in Nederland. We huurden daar een stacaravan op een vakantiepark en het was geweldig. Onze dochter had meteen een vriendinnetje en met het speelpleintje voor de deur zaten de meisjes het liefst van ‘s ochtends tot ‘s avonds bij elkaar. De peuter (of baby?) vermaakte zich ook prima op de afgesloten veranda. We bezochten twee dorpjes (Bredevoort en Winterswijk), gingen bowlen en zwemmen, en deden enkele keren mee aan de kinderanimatie die overigens top geregeld was. Op de laatste avond maakten we nog een wandeling naar het nabijgelegen meer de Slingeplas. Heerlijk!

Terug thuis begon er voor onze meid een kampje samen met enkele vriendjes en ze heeft het deze keer heel erg leuk gehad! Manlief had nog vrijaf en we hebben dus een weekje wat geklust en gerust. We gingen ook eens winkelen met enkele cadeaubonnen die we hadden gekregen met kerst. Normaal koop ik bijna nooit nieuwe kleding, maar dankzij de bonnen scoorde ik toch een heel leuk jurkje en nog wat nodige shirtjes.

Voor de oudste kochten we nog de nodige spulletjes voor het eerste leerjaar… spannend!

En toen was het weer van alleen moederen geblazen! De laatste dag van juli had ik alvast een leuke activiteit in petto want ik huurde een uurtje een snoezelruimte via de gemeente hier. Een keileuke bezigheid in een ruimte van de sporthal die vol stond met speelgoed en dingen om te ontdekken. De kindjes wisten niet wat leuker was: het ballenbad, blote voetenpad of de tent met sterrenhemel.

Hopelijk gaat het in augustus ook zo fijn, maar er zullen wellicht weer heel wat ups en downs gaan volgen. Binnenkort vertel ik er alles over!

Sofie

Hoi! Ik ben Sofie en schrijf hier met veel goesting over mijn groene lifestyle, eerlijk en bewust ouderschap en hoe het is om chronisch ziek te zijn. Vragen of opmerkingen? Laat hieronder iets van je horen, vind ik leuk!

1 Comment

  1. Ik vond de eerste week die ik alleen vakantie had met mijn kind ook zeer vermoeiend, maar ik had gelukkig redelijk wat speelafspraakjes en leuke dingen geregeld.
    Jullie vakantie leest als een fijne! Jammer dat de kleinste ziek werd!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.